Δύο φορές στο παρελθόν η χώρα έφτασε στην πόρτα του ΔΝΤ αλλά δεν τη διάβηκε. Η τρίτη αποδείχθηκε φαρμακερή. Το πακέτο των μέτρων λιτότητας είναι μεν πικρό αλλά τουλάχιστον όχι τόσο όσο είχαν αφήσει να εννοηθεί οι διαρροές που προφανώς απέβλεπαν στη δημιουργία κλίματος ανακούφισης μετά την επίσημη ανακοίνωση.Άρθρο του κ.Δ.Κοντογιάννη,
αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα "Ελευθεροτυπία".
Δυστυχώς, δεν υπάρχουν άλλες επιλογές ή καλύτερα οι υπόλοιπες -διαφορετικές μορφές χρεοκοπίας- είναι πολύ χειρότερες για όλους.
Η δημοσιονομική προσαρμογή σε μια οικονομία με 300 δισ. ευρώ χρέος και...έλλειμμα που φτάνει το 13,6% του ΑΕΠ το 2009 είναι αναπόφευκτη. Είναι προφανές ότι κάναμε σωρεία λαθών στη διαχείριση της κατάστασης για να φτάσουμε σ' αυτό το σημείο και να μη μας δανείζουν οι αγορές.
Αν δεν είμασταν μέλη της ευρωζώνης θα είχαμε ήδη χρεοκοπήσει γιατί χρηματοδότηση ύψους 100-120 δισ. ευρώ προς μια μικρή οικονομία δεν έχει ιστορικό προηγούμενο.
Ολοι με όσους έχουμε μιλήσει στην αγορά συμφωνούν ότι στόχος θα πρέπει να είναι να βγούμε το συντομότερο δυνατόν από το καθεστώς κηδεμονίας.
Η αρχή του τέλους της κηδεμονίας θα έλθει όταν η χώρα, οι τράπεζές της και οι επιχειρήσεις θα ξαναρχίσουν να δανείζονται στις διεθνείς αγορές. Αν ο στόχος για μείωση του φετινού ελλείμματος στο 8% του ΑΕΠ ή πιο κάτω επιτευχθεί και η χώρα δείξει στα μέσα του 2011 ότι είναι καθ' οδόν να μειώσει το δημοσιονομικό έλλειμμα όπως προβλέπεται στο χρονοδιάγραμμα, θεωρείται πολύ πιθανό ότι οι αγορές θα αρχίσουν πάλι να μας δανείζουν σιγά σιγά.
Τότε θα ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος της κηδεμονίας...
