"Tα καλά νέα ήρθαν από την Φρανκφούρτη: η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας, Bundesbank υπολογίζει ότι το έλλειμμα της χώρας δεν θα είναι τόσο μεγάλο όσο νόμιζαν οι γερμανικές αρχές. Θα είναι γύρω στο 5% του ΑΕΠ αφού η οικονομία ανακάμπτει γρηγορότερα από ότι περίμεναν. Τον... Ιανουάριο η κυρία Μέρκελ είχε υπολογίσει ότι το έλλειμμα θα έφτανε στο 5.5%".
Παρ’ όλ’ αυτά η έκθεση της ΕΚΤ παρότρυνε την κυβέρνηση να συνεχίσει τις προσπάθειές της για μείωση των δαπανών. «Δεδομένων των υψηλών ελλειμμάτων και της κρίσης χρέους που κλιμακώνεται, οι θετικές εξελίξεις στην οικονομία δεν θα πρέπει να αποτελούν αφορμή για χαλάρωση και περαιτέρω δαπάνες αλλά το αντίθετο." Το μήνυμα αυτό κυκλοφορεί σε όλες τις πρωτεύουσες της Ευρώπης αυτές τις μέρες.
Το καλύτερο παράδειγμα είναι η Ιταλία" συνεχίζει το δημοσίευμα.
Την Τρίτη το απόγευμα, ο πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι ανακοίνωσε μέτρα λιτότητας αξίας 24 δισεκατομμυρίων ευρώ-για πολλούς η ανακοίνωση αυτή ήταν μεγάλη έκπληξη. Τα μέτρα συμπεριλαμβάνουν μειώσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, μειώσεις στις δαπάνες σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης καθώς και αυξήσεις στη φορολογία. «Το βασικό είναι το κράτος να κοστίζει λιγότερο» δήλωσε ο Μπερλουσκόνι μετά το υπουργικό συμβούλιο.
Φαίνεται ότι αυτό είναι το μήνυμα για πολλούς στην Ευρώπη. Οι χώρες της Ευρωζώνης σιγά σιγά συγκροτούνται. Παντού ο στόχος είναι ένας: μείωση στις δαπάνες.
Η Ισπανία δεν είχε ποτέ στο παρελθόν λάβει τόσο σοβαρά μέτρα λιτότητας. Για τα έτη 2010 και 2011, η Μαδρίτη θέλει να μειώσει τις δαπάνες κατά 15 δισεκατομμύρια περισσότερο από ότι υπολόγιζε, το οποίο αντιστοιχεί στο 1.5% του ΑΕΠ. Όπως και της Ιταλίας, το πακέτο μέτρων συμπεριλαμβάνει μειώσεις μισθών δημοσίων υπαλλήλων, πάγωμα των συντάξεων και μείωση των κρατικών εξόδων. Επίσης, θα αυξηθεί και το ΦΠΑ.
Το ελληνικό πρόγραμμα λιτότητας είναι ακόμα πιο ακραίο. Υπό την εποπτεία του ΔΝΤ και της ΕΕ, η Αθήνα έχει εφαρμόσει μέτρα αξίας 30 δισεκατομμυρίων μέχρι το 2014 νούμερο που ισοδυναμεί με το 13% του ΑΕΠ της χώρας.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Μίκαελ Χούθερ, προέδρου του Institute of the German Economy «σε κάθε κρίση υπάρχει και μια ευκαιρία και φαίνεται ότι οι Ευρωπαίοι θέλουν να εκμεταλλευτούν αυτή τη συγκυρία. Πολλές έρευνες δείχνουν ότι τα μέτρα αυτά ανοίγουν το δρόμο για περισσότερη ανάπτυξη.»
Μπήκε η Ευρώπη πάλι στο παιχνίδι αναρωτιέται το δημοσίευμα; Θα καταφέρει η Ευρωζώνη να ξαναβρεί το δυναμισμό της; Οι αγορές είναι επιφυλακτικές, το ίδιο και οι Γερμανοί πολίτες. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του περιοδικού Stern περισσότερα από τα τρία τέταρτα των Γερμανών ανησυχούν ότι το δημόσιο χρέος θα βγει εκτός ελέγχου. Περίπου 59% των πολιτών πιστεύουν ότι οι πολιτικοί δεν θα μπορούν να αντιμετωπίσουν τα δημοσιονομικά προβλήματα.
Όμως, μετά τις προσπάθειες των τελευταίων εβδομάδων, πολλοί ειδικοί αρχίζουν να βλέπουν τα πρώτα σημάδια αισιοδοξίας. «Η κρίση ανάγκασε την Ευρώπη να δουλέψει μαζί και οι χώρες της ευρωπαϊκής οικογένειας ακολουθούν μια κοινή πολιτική μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα» δηλώνει ο Ρόλαντ Ντόρν του Institute for Economic Research του Έσεν.
Πράγματι, τα μέτρα στα οποία συμφώνησαν οι υπουργοί Οικονομικών των Βρυξελλών είναι πολύ σημαντιότερα ποσοτικά από οτιδήποτε έχουν κάνει στο παρελθόν. Το γιγαντιαίο ποσό των 750 δισεκατομμυρίων αρχικά είχε ως στόχο να περάσει το μήνυμα ότι η Ευρώπη και το ευρώ παραμένουν ακλόνητα και ότι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι είναι ικανοί να αναλάβουν αποφασιστικά μέτρα για να παραμείνει έτσι.
Το πακέτο του ευρωπαϊκού μηχανισμού παροδικά ηρέμησε τις αγορές και μείωσε τους φόβους ότι η Ευρωζώνη θα διαλυθεί. Όμως, ο μηχανισμός αυτός έχει νόημα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μόνο υπό την προϋπόθεση ότι οι χώρες με τεράστιο χρέος είναι διατεθειμένες να νοικοκυρέψουν τα οικονομικά τους. Κάτι το οποίο φαίνεται να κάνουν.
«Το μήνυμα εισακούστηκε: Σημαντικές περικοπές είναι απαραίτητες» δηλώνει ανώτερος οικονομολόγος της ιδιωτικής τράπεζας Merck Finck Γιόζεφ Κάεσμιερ. Ακόμα και αν Ελλάδα και Ισπανία πέσουν σε ύφεση λόγω των μέτρων, δεν υπάρχει άλλη λύση συνέχισε ο Γερμανός οικονομολόγος.
Για τον κύριο Κάεσμιερ, τα προβλήματα εκτός Ευρωζώνης είναι πολύ πιο σημαντικά. «Ανησυχώ για τις εξελίξεις στην Αμερική και την Μεγάλη Βρετανία. Οι Αμερικανοί λένε: το δολάριο είναι διεθνές νόμισμα και θα συνεχίσουμε να τυπώνουμε χρήμα. Αντί να μειώσουν τα έξοδα απλώς εγκρίνουν το ένα δημοσιονομικό πακέτο μετά το άλλο.»
Για τον Γιουτζίν Κέλερ, η Αμερική είναι το «επίκεντρο της κρίσης». «Τα τελευταία είκοσι χρόνια, η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου ξοδεύει περισσότερα από ότι παράγει. Αυτό δεν θα έχει αίσιο τέλος». Συνεχίζει λέγοντας ότι ακόμα και επιφανείς επιχειρηματίες σε παρόμοιες καταστάσεις θα έσφιγγαν το ζωνάρι και θα νοικοκύρευαν τα οικονομικά τους. «Όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στην Ουάσινγκτον.»
Οι προσπάθειες αποταμίευσης που έχουν ξεκινήσει οι χώρες της ευρώζώνης είναι ένας από τους λόγους που τα πράγματα εξελίσσονται καλύτερα τις τελευταίες εβδομάδες καταλήγει το δημοσίευμα. Δεν αποτελούν εγγύηση όμως ότι δεν θα επαναληφθεί κάποια τέτοια κρίση στο μέλλον. Για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, η Ευρώπη θέλει να έχει τον τελευταίο λόγο στους κρατικούς προϋπολογισμούς των χωρών μελών. Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και η γαλλίδα ομόλογός του θέλουν ο γερμανικός νόμος περί ισορροπημένου προϋπολογισμού να αποτελέσει το μοντέλο για την Ευρώπη.
Αν στο μέλλον όποια ευρωπαϊκή χώρα έχει έλλειμμα υψηλότερο από το επιτρεπτό τιμωρείται, οι αγορές γρήγορα θα επαναποκτήσουν εμπιστοσύνη στην Ευρώπη και στο νόμισμα. «Οι Ευρωπαίοι δεν θα πρέπει να είναι διστακτικοί όταν πρόκειται για την οικονομία και την ικανότητα των εταιρίων τους να είναι ανταγωνιστικές» δηλώνει ο Γιόργκ Χινζ του Institute of International Economics του Αμβούργου. Οι γερμανικές εταιρίες δεν έχουν πρόβλημα να ανταγωνίζονται διεθνώς.
Για τους Γερμανούς όμως είναι σημαντικό οι αγορές να θεωρούν το ευρώ εγγύηση σταθερότητας-κυρίως γιατί η ανασφάλεια ανεβάζει στα ύψη τα επιτόκια των δανείων που είναι απαραίτητα για τις επενδύσεις.Το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση έχει ήδη γίνει. Ο Καβαλιέρε δήλωσε συμμετοχή.
Διαβάστε το δημοσίευμα:
http://www.spiegel.de/international/business/0,1518,697030,00.html
newstime
Παρ’ όλ’ αυτά η έκθεση της ΕΚΤ παρότρυνε την κυβέρνηση να συνεχίσει τις προσπάθειές της για μείωση των δαπανών. «Δεδομένων των υψηλών ελλειμμάτων και της κρίσης χρέους που κλιμακώνεται, οι θετικές εξελίξεις στην οικονομία δεν θα πρέπει να αποτελούν αφορμή για χαλάρωση και περαιτέρω δαπάνες αλλά το αντίθετο." Το μήνυμα αυτό κυκλοφορεί σε όλες τις πρωτεύουσες της Ευρώπης αυτές τις μέρες.
Το καλύτερο παράδειγμα είναι η Ιταλία" συνεχίζει το δημοσίευμα.
Την Τρίτη το απόγευμα, ο πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι ανακοίνωσε μέτρα λιτότητας αξίας 24 δισεκατομμυρίων ευρώ-για πολλούς η ανακοίνωση αυτή ήταν μεγάλη έκπληξη. Τα μέτρα συμπεριλαμβάνουν μειώσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, μειώσεις στις δαπάνες σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης καθώς και αυξήσεις στη φορολογία. «Το βασικό είναι το κράτος να κοστίζει λιγότερο» δήλωσε ο Μπερλουσκόνι μετά το υπουργικό συμβούλιο.
Φαίνεται ότι αυτό είναι το μήνυμα για πολλούς στην Ευρώπη. Οι χώρες της Ευρωζώνης σιγά σιγά συγκροτούνται. Παντού ο στόχος είναι ένας: μείωση στις δαπάνες.
Η Ισπανία δεν είχε ποτέ στο παρελθόν λάβει τόσο σοβαρά μέτρα λιτότητας. Για τα έτη 2010 και 2011, η Μαδρίτη θέλει να μειώσει τις δαπάνες κατά 15 δισεκατομμύρια περισσότερο από ότι υπολόγιζε, το οποίο αντιστοιχεί στο 1.5% του ΑΕΠ. Όπως και της Ιταλίας, το πακέτο μέτρων συμπεριλαμβάνει μειώσεις μισθών δημοσίων υπαλλήλων, πάγωμα των συντάξεων και μείωση των κρατικών εξόδων. Επίσης, θα αυξηθεί και το ΦΠΑ.
Το ελληνικό πρόγραμμα λιτότητας είναι ακόμα πιο ακραίο. Υπό την εποπτεία του ΔΝΤ και της ΕΕ, η Αθήνα έχει εφαρμόσει μέτρα αξίας 30 δισεκατομμυρίων μέχρι το 2014 νούμερο που ισοδυναμεί με το 13% του ΑΕΠ της χώρας.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Μίκαελ Χούθερ, προέδρου του Institute of the German Economy «σε κάθε κρίση υπάρχει και μια ευκαιρία και φαίνεται ότι οι Ευρωπαίοι θέλουν να εκμεταλλευτούν αυτή τη συγκυρία. Πολλές έρευνες δείχνουν ότι τα μέτρα αυτά ανοίγουν το δρόμο για περισσότερη ανάπτυξη.»
Μπήκε η Ευρώπη πάλι στο παιχνίδι αναρωτιέται το δημοσίευμα; Θα καταφέρει η Ευρωζώνη να ξαναβρεί το δυναμισμό της; Οι αγορές είναι επιφυλακτικές, το ίδιο και οι Γερμανοί πολίτες. Σύμφωνα με δημοσκόπηση του περιοδικού Stern περισσότερα από τα τρία τέταρτα των Γερμανών ανησυχούν ότι το δημόσιο χρέος θα βγει εκτός ελέγχου. Περίπου 59% των πολιτών πιστεύουν ότι οι πολιτικοί δεν θα μπορούν να αντιμετωπίσουν τα δημοσιονομικά προβλήματα.
Όμως, μετά τις προσπάθειες των τελευταίων εβδομάδων, πολλοί ειδικοί αρχίζουν να βλέπουν τα πρώτα σημάδια αισιοδοξίας. «Η κρίση ανάγκασε την Ευρώπη να δουλέψει μαζί και οι χώρες της ευρωπαϊκής οικογένειας ακολουθούν μια κοινή πολιτική μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα» δηλώνει ο Ρόλαντ Ντόρν του Institute for Economic Research του Έσεν.
Πράγματι, τα μέτρα στα οποία συμφώνησαν οι υπουργοί Οικονομικών των Βρυξελλών είναι πολύ σημαντιότερα ποσοτικά από οτιδήποτε έχουν κάνει στο παρελθόν. Το γιγαντιαίο ποσό των 750 δισεκατομμυρίων αρχικά είχε ως στόχο να περάσει το μήνυμα ότι η Ευρώπη και το ευρώ παραμένουν ακλόνητα και ότι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι είναι ικανοί να αναλάβουν αποφασιστικά μέτρα για να παραμείνει έτσι.
Το πακέτο του ευρωπαϊκού μηχανισμού παροδικά ηρέμησε τις αγορές και μείωσε τους φόβους ότι η Ευρωζώνη θα διαλυθεί. Όμως, ο μηχανισμός αυτός έχει νόημα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μόνο υπό την προϋπόθεση ότι οι χώρες με τεράστιο χρέος είναι διατεθειμένες να νοικοκυρέψουν τα οικονομικά τους. Κάτι το οποίο φαίνεται να κάνουν.
«Το μήνυμα εισακούστηκε: Σημαντικές περικοπές είναι απαραίτητες» δηλώνει ανώτερος οικονομολόγος της ιδιωτικής τράπεζας Merck Finck Γιόζεφ Κάεσμιερ. Ακόμα και αν Ελλάδα και Ισπανία πέσουν σε ύφεση λόγω των μέτρων, δεν υπάρχει άλλη λύση συνέχισε ο Γερμανός οικονομολόγος.
Για τον κύριο Κάεσμιερ, τα προβλήματα εκτός Ευρωζώνης είναι πολύ πιο σημαντικά. «Ανησυχώ για τις εξελίξεις στην Αμερική και την Μεγάλη Βρετανία. Οι Αμερικανοί λένε: το δολάριο είναι διεθνές νόμισμα και θα συνεχίσουμε να τυπώνουμε χρήμα. Αντί να μειώσουν τα έξοδα απλώς εγκρίνουν το ένα δημοσιονομικό πακέτο μετά το άλλο.»
Για τον Γιουτζίν Κέλερ, η Αμερική είναι το «επίκεντρο της κρίσης». «Τα τελευταία είκοσι χρόνια, η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου ξοδεύει περισσότερα από ότι παράγει. Αυτό δεν θα έχει αίσιο τέλος». Συνεχίζει λέγοντας ότι ακόμα και επιφανείς επιχειρηματίες σε παρόμοιες καταστάσεις θα έσφιγγαν το ζωνάρι και θα νοικοκύρευαν τα οικονομικά τους. «Όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στην Ουάσινγκτον.»
Οι προσπάθειες αποταμίευσης που έχουν ξεκινήσει οι χώρες της ευρώζώνης είναι ένας από τους λόγους που τα πράγματα εξελίσσονται καλύτερα τις τελευταίες εβδομάδες καταλήγει το δημοσίευμα. Δεν αποτελούν εγγύηση όμως ότι δεν θα επαναληφθεί κάποια τέτοια κρίση στο μέλλον. Για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, η Ευρώπη θέλει να έχει τον τελευταίο λόγο στους κρατικούς προϋπολογισμούς των χωρών μελών. Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και η γαλλίδα ομόλογός του θέλουν ο γερμανικός νόμος περί ισορροπημένου προϋπολογισμού να αποτελέσει το μοντέλο για την Ευρώπη.
Αν στο μέλλον όποια ευρωπαϊκή χώρα έχει έλλειμμα υψηλότερο από το επιτρεπτό τιμωρείται, οι αγορές γρήγορα θα επαναποκτήσουν εμπιστοσύνη στην Ευρώπη και στο νόμισμα. «Οι Ευρωπαίοι δεν θα πρέπει να είναι διστακτικοί όταν πρόκειται για την οικονομία και την ικανότητα των εταιρίων τους να είναι ανταγωνιστικές» δηλώνει ο Γιόργκ Χινζ του Institute of International Economics του Αμβούργου. Οι γερμανικές εταιρίες δεν έχουν πρόβλημα να ανταγωνίζονται διεθνώς.
Για τους Γερμανούς όμως είναι σημαντικό οι αγορές να θεωρούν το ευρώ εγγύηση σταθερότητας-κυρίως γιατί η ανασφάλεια ανεβάζει στα ύψη τα επιτόκια των δανείων που είναι απαραίτητα για τις επενδύσεις.Το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση έχει ήδη γίνει. Ο Καβαλιέρε δήλωσε συμμετοχή.
Διαβάστε το δημοσίευμα:
http://www.spiegel.de/international/business/0,1518,697030,00.html
newstime
