Ενώ μπήκαν και οι τελευταίες πινελιές στο μηχανισμό διάσωσης ΕΕ/ΔΝΤ, σχεδόν όλοι είναι πεπεισμένοι για ένα πράγμα: οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και να ήθελαν, δεν θα μπορούσα να τα έκαναν χειρότερα. «Οι Ευρωπαίοι χειρίζονται τόσο λάθος την ελληνική οικονομική κρίση που οι αγορές δικαιολογούνται να πιστεύουν ότι τα πράγματα έχουν ξεφύγει από κάθε...έλεγχο» δηλώνει ο Αλεσάντρο Λέιπολντ, πρώην διευθύνων σύμβουλος του ευρωπαϊκού παραρτήματος του ΔΝΤ.
Όπως διαβάζουμε στην Wall Street Journal ο οίκος αξιολόγησης Moody’s σε έκθεσή του την περασμένη εβδομάδα συναινεί με την παραπάνω δήλωση: «Το διστακτικό ύφος της βοήθειας της Ευρώπης έχει δημιουργήσει μόνιμη ζημιά. Το χρέος θα σταθεροποιηθεί σε υψηλότερα επίπεδα και θα έχει υψηλότερες οικονομικές και χειρότερες κοινωνικές επιπτώσεις από ότι αναμενόταν.»
Είναι μια παρηγοριά, αν και λειψή, ότι ο Οργανισμός που θα επιτηρεί τον μηχανισμό διάσωσης της ευρωπαϊκής χώρας, διευθύνεται από έναν Ευρωπαίο. Τον Ντομινίκ Στρος Καν που έχει ως έδρα την Ουάσινγκτον.
Η ιστορία μας διδάσκει ότι παρόμοιες κρίσεις επιδεινώνονται μέχρι τη στιγμή που οι χρηματαγορές έχουν αρκετά στοιχεία στα χέρια τους ώστε πραγματικά να "ανεβάσουν" τις προσδοκίες των επενδυτών. Αν ένας μηχανισμός στήριξης έχει στόχο να πείσει τις αγορές, πρέπει να έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά συνεχίζει το δημοσίευμα.
Πρώτον το χρηματικό ποσό πρέπει να συγκεντρωθεί γρήγορα. «Η καθυστέρηση μπορεί να αποδειχτεί εξαιρετικά τοξική για χώρες που έχουν οικονομικά προβλήματα δήλωσε ο κύριος Λέιπολντ σε αναφορά του Lisbon Council, think tank με έδρα τις Βρυξέλλες. Στα τέλη του 2008, τα χρήματα για την Ουγγαρία, την Ισλανδία, την Λετονία, το Πακιστάν και την Ουκρανία εγκρίθηκαν σε διάστημα κάποιων εβδομάδων. Σε αντίθεση, έχουν περάσει έξι μήνες από όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου ανακοίνωσε τα πραγματικά νούμερα της ελληνικής οικονομίας του 2009 προκαλώντας απανωτά σοκ στις αγορές.
Το να πειστούν οι Γερμανοί ψηφοφόροι ότι η διάσωση της Ελλάδας είναι απαραίτητη και δεν αποτελεί επιβράβευση της ανευθυνότητας, αποτελεί μάλλον δείγμα δημοκρατίας. Η γερμανική στάση πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Το πρόβλημα είναι ότι οι διαβεβαιώσεις των Γερμανών πολιτικών προς τους ψηφοφόρους, αποτέλεσαν σήμα κινδύνου για τις αγορές. Η δεύτερη προϋπόθεση για έναν πετυχημένο μηχανισμό διάσωσης, είναι η ομοφωνία προειδοποιεί ο κύριος Λέιπολντ.
Μια τρίτη προϋπόθεση είναι ότι πρέπει το ποσό να είναι τόσο μεγάλο ώστε οι αγορές να βρεθούν μπροστά σε μια επιχείρηση «σοκ και δέους». Ο τέλειος μηχανισμός διάσωσης είναι αυτός που δεν χρησιμοποιείται ποτέ ή που αποπληρώνεται γρήγορα, όπως τα 50 δισεκατομμύρια που ήταν στη διάθεση του Μεξικού το 1995.
Όσο περισσότερο καθυστερεί κανείς, τόσο το μέγεθος της επιχείρησης «σοκ και δέους» πρέπει να μεγαλώνει. Αν μας τα λένε σωστά οι Γερμανοί αξιωματούχοι και βουλευτές, το ποσό για το οποίο μιλάμε είναι 120 δισεκατομμύρια. Αν το ποσό ισχύει, θα πρέπει να είναι αρκετό για να καθησυχάσει τις αγορές.
Όμως, ακριβώς επειδή έχει ξεκινήσει ένα σπιράλ θανάτου της ελληνικής αγοράς ομολόγων και δεδομένης της περαιτέρω υποβάθμισής των, η επιστροφή της Ελλάδας για δανεισμό στις χρηματαγορές θα καθυστερήσει και ένα μεγάλο μέρος των κονδυλίων θα πρέπει να αντληθεί.
Μια τέταρτη προϋπόθεση είναι ότι ο μηχανσιμός διάσωσης θα πρέπει να αρκεί για να καταστείλει τους φόβους των αγορών για την περίοδο που θα πρέπει να γίνει αποπληρωμή των συγκεκριμένων ομολόγων. Όταν οι επενδυτές ομολόγων άρχισαν να αναρωτιούνται για τα προβλήματα της Ελλάδας συνειδητοποίησαν ότι δεν θα λυθούν μέχρι το τέλος Μαΐου. Ο μηχανισμός διάσωσης θα είναι πολυετής και ο κύριος Λέιπολντ σημειώνει ότι η δέσμευση θα πρέπει να είναι αξιόπιστη. «Με τόσα ερωτηματικά που έχουν προκύψει αναφορικά με την δέσμευση των Γερμανών μόνο για το 2010, οποιαδήποτε υπεκφυγή για το 2011 ή το 2012 θα βουλιάξει όλο το…καράβι.»
Πέμπτη προϋπόθεση είναι ότι οι αγορές πρέπει να πειστούν ότι τα χρήματα είναι υπαρκτά. Εδώ και πολύ καιρό οι Ευρωπαίοι έχουν αποδειχτεί αναποτελεσματικοί στις προσπάθειές τους να κατευνάσουν τις αγορές και το μόνο που έκαναν είναι να αυξάνουν την καχυποψία τους σχετικά με την αληθοφάνεια του μηχανισμού. Η εμπιστοσύνη των αγορών κλονίστηκε με όλες αυτές τις δηλώσεις για δήθεν «τεχνικά ζητήματα που πρέπει να ξεκαθαριστούν» από τους Ευρωπαίους.
Οι αξιωματούχοι προσπαθούσαν αλλά απέτυχαν να βοηθήσουν ακόμα και αυτή την εβδομάδα. «Η αναδιάρθρωση του χρέους δεν έχει τεθεί από κανέναν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων» δήλωνε κάποιος πολιτικός εκπρόσωπος καθώς οι αγορές τον διέψευδαν ομόφωνα και κατηγορηματικά.
Ο κύριος Λέιπολντ προτείνει μερικούς ακόμα κανόνες καταλήγει το δημοσίευμα. Οι προϋποθέσεις για την οικονομική προσαρμογή αποτελούν επίσης απαραίτητο κομμάτι ενός μηχανισμού στήριξης όμως δεν θα είναι αξιόπιστες αν είναι τρομερά αυστηρές. Οι κανόνες θα πρέπει να καλύπτουν τα σχετικά θέματα και μόνο αυτά. Στην περίπτωση αυτή σημαίνει αντιμετώπιση της δημοσιονομικής πολιτικής όμως σε συνδυασμό με χρηματοπιστωτική πολιτική γιατί οι αγορές πιέζονται σοβαρά.
Τέλος προτείνει ότι ο μηχανισμός δύσκολα θα είναι επιτυχής αν το μόνο που κάνει είναι να παρέχει χρήματα για να αποσυρθούν οι ομολογιούχοι. Δεν υπάρχει εύκολη απάντηση σε αυτό: οι πιστωτές θα συνεχίσουν να…την κάνουν όσο αμφιβάλουν ότι το ελληνικό χρέος μπορεί να συμμαζευτεί.
**Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα:
http://online.wsj.com/article/SB10001424052748704302304575213850620375566.html?mod=WSJEUROPE_hpp_MIDDLETopStories
newstime
Όπως διαβάζουμε στην Wall Street Journal ο οίκος αξιολόγησης Moody’s σε έκθεσή του την περασμένη εβδομάδα συναινεί με την παραπάνω δήλωση: «Το διστακτικό ύφος της βοήθειας της Ευρώπης έχει δημιουργήσει μόνιμη ζημιά. Το χρέος θα σταθεροποιηθεί σε υψηλότερα επίπεδα και θα έχει υψηλότερες οικονομικές και χειρότερες κοινωνικές επιπτώσεις από ότι αναμενόταν.»
Είναι μια παρηγοριά, αν και λειψή, ότι ο Οργανισμός που θα επιτηρεί τον μηχανισμό διάσωσης της ευρωπαϊκής χώρας, διευθύνεται από έναν Ευρωπαίο. Τον Ντομινίκ Στρος Καν που έχει ως έδρα την Ουάσινγκτον.
Η ιστορία μας διδάσκει ότι παρόμοιες κρίσεις επιδεινώνονται μέχρι τη στιγμή που οι χρηματαγορές έχουν αρκετά στοιχεία στα χέρια τους ώστε πραγματικά να "ανεβάσουν" τις προσδοκίες των επενδυτών. Αν ένας μηχανισμός στήριξης έχει στόχο να πείσει τις αγορές, πρέπει να έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά συνεχίζει το δημοσίευμα.
Πρώτον το χρηματικό ποσό πρέπει να συγκεντρωθεί γρήγορα. «Η καθυστέρηση μπορεί να αποδειχτεί εξαιρετικά τοξική για χώρες που έχουν οικονομικά προβλήματα δήλωσε ο κύριος Λέιπολντ σε αναφορά του Lisbon Council, think tank με έδρα τις Βρυξέλλες. Στα τέλη του 2008, τα χρήματα για την Ουγγαρία, την Ισλανδία, την Λετονία, το Πακιστάν και την Ουκρανία εγκρίθηκαν σε διάστημα κάποιων εβδομάδων. Σε αντίθεση, έχουν περάσει έξι μήνες από όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου ανακοίνωσε τα πραγματικά νούμερα της ελληνικής οικονομίας του 2009 προκαλώντας απανωτά σοκ στις αγορές.
Το να πειστούν οι Γερμανοί ψηφοφόροι ότι η διάσωση της Ελλάδας είναι απαραίτητη και δεν αποτελεί επιβράβευση της ανευθυνότητας, αποτελεί μάλλον δείγμα δημοκρατίας. Η γερμανική στάση πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Το πρόβλημα είναι ότι οι διαβεβαιώσεις των Γερμανών πολιτικών προς τους ψηφοφόρους, αποτέλεσαν σήμα κινδύνου για τις αγορές. Η δεύτερη προϋπόθεση για έναν πετυχημένο μηχανισμό διάσωσης, είναι η ομοφωνία προειδοποιεί ο κύριος Λέιπολντ.
Μια τρίτη προϋπόθεση είναι ότι πρέπει το ποσό να είναι τόσο μεγάλο ώστε οι αγορές να βρεθούν μπροστά σε μια επιχείρηση «σοκ και δέους». Ο τέλειος μηχανισμός διάσωσης είναι αυτός που δεν χρησιμοποιείται ποτέ ή που αποπληρώνεται γρήγορα, όπως τα 50 δισεκατομμύρια που ήταν στη διάθεση του Μεξικού το 1995.
Όσο περισσότερο καθυστερεί κανείς, τόσο το μέγεθος της επιχείρησης «σοκ και δέους» πρέπει να μεγαλώνει. Αν μας τα λένε σωστά οι Γερμανοί αξιωματούχοι και βουλευτές, το ποσό για το οποίο μιλάμε είναι 120 δισεκατομμύρια. Αν το ποσό ισχύει, θα πρέπει να είναι αρκετό για να καθησυχάσει τις αγορές.
Όμως, ακριβώς επειδή έχει ξεκινήσει ένα σπιράλ θανάτου της ελληνικής αγοράς ομολόγων και δεδομένης της περαιτέρω υποβάθμισής των, η επιστροφή της Ελλάδας για δανεισμό στις χρηματαγορές θα καθυστερήσει και ένα μεγάλο μέρος των κονδυλίων θα πρέπει να αντληθεί.
Μια τέταρτη προϋπόθεση είναι ότι ο μηχανσιμός διάσωσης θα πρέπει να αρκεί για να καταστείλει τους φόβους των αγορών για την περίοδο που θα πρέπει να γίνει αποπληρωμή των συγκεκριμένων ομολόγων. Όταν οι επενδυτές ομολόγων άρχισαν να αναρωτιούνται για τα προβλήματα της Ελλάδας συνειδητοποίησαν ότι δεν θα λυθούν μέχρι το τέλος Μαΐου. Ο μηχανισμός διάσωσης θα είναι πολυετής και ο κύριος Λέιπολντ σημειώνει ότι η δέσμευση θα πρέπει να είναι αξιόπιστη. «Με τόσα ερωτηματικά που έχουν προκύψει αναφορικά με την δέσμευση των Γερμανών μόνο για το 2010, οποιαδήποτε υπεκφυγή για το 2011 ή το 2012 θα βουλιάξει όλο το…καράβι.»
Πέμπτη προϋπόθεση είναι ότι οι αγορές πρέπει να πειστούν ότι τα χρήματα είναι υπαρκτά. Εδώ και πολύ καιρό οι Ευρωπαίοι έχουν αποδειχτεί αναποτελεσματικοί στις προσπάθειές τους να κατευνάσουν τις αγορές και το μόνο που έκαναν είναι να αυξάνουν την καχυποψία τους σχετικά με την αληθοφάνεια του μηχανισμού. Η εμπιστοσύνη των αγορών κλονίστηκε με όλες αυτές τις δηλώσεις για δήθεν «τεχνικά ζητήματα που πρέπει να ξεκαθαριστούν» από τους Ευρωπαίους.
Οι αξιωματούχοι προσπαθούσαν αλλά απέτυχαν να βοηθήσουν ακόμα και αυτή την εβδομάδα. «Η αναδιάρθρωση του χρέους δεν έχει τεθεί από κανέναν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων» δήλωνε κάποιος πολιτικός εκπρόσωπος καθώς οι αγορές τον διέψευδαν ομόφωνα και κατηγορηματικά.
Ο κύριος Λέιπολντ προτείνει μερικούς ακόμα κανόνες καταλήγει το δημοσίευμα. Οι προϋποθέσεις για την οικονομική προσαρμογή αποτελούν επίσης απαραίτητο κομμάτι ενός μηχανισμού στήριξης όμως δεν θα είναι αξιόπιστες αν είναι τρομερά αυστηρές. Οι κανόνες θα πρέπει να καλύπτουν τα σχετικά θέματα και μόνο αυτά. Στην περίπτωση αυτή σημαίνει αντιμετώπιση της δημοσιονομικής πολιτικής όμως σε συνδυασμό με χρηματοπιστωτική πολιτική γιατί οι αγορές πιέζονται σοβαρά.
Τέλος προτείνει ότι ο μηχανισμός δύσκολα θα είναι επιτυχής αν το μόνο που κάνει είναι να παρέχει χρήματα για να αποσυρθούν οι ομολογιούχοι. Δεν υπάρχει εύκολη απάντηση σε αυτό: οι πιστωτές θα συνεχίσουν να…την κάνουν όσο αμφιβάλουν ότι το ελληνικό χρέος μπορεί να συμμαζευτεί.
**Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα:
http://online.wsj.com/article/SB10001424052748704302304575213850620375566.html?mod=WSJEUROPE_hpp_MIDDLETopStories
newstime
