Σε κίνδυνο βρίσκονται πολλά ελληνικά ποτάμια και λίμνες, λόγω «ακατανόητης σπατάλης των υδατικών πόρων», διαπιστώνει η Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής.Για το λόγο αυτό, καλεί την...κυβέρνηση να λάβει μια σειρά από μέτρα, μεταξύ αυτών τη θέσπιση επιπλέον φοροελαφρύνσεων σε όσους μειώνουν το περιβαλλοντικό αποτύπωμα και προστατεύουν τους υδατικούς πόρους και τη χορήγηση αναπτυξιακών επιδοτήσεων για την υιοθέτηση τεχνολογιών αντιρρύπανσης.
Παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα της έκθεσης της Υποεπιτροπής Υδατικών Πόρων, ο πρόεδρος της Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος, Κώστας Καρτάλης, ανέφερε ότι παρατηρείται μια «ακατανόητη σπατάλη υδατικών πόρων, αλλά και μια επίσης ακατανόητη αντίληψη ότι οι ποταμοί και οι λίμνες μπορεί να είναι παραλήπτες αστικής, γεωργικής και βιομηχανικής ρύπανσης».
«Δεν είναι τυχαίο ότι πολλά ποτάμια και λίμνες στη χώρα μας είναι σε ανησυχητική κατάσταση καθώς διέπονται από νομοθεσία του 1965!», σημείωσε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
Η Επιτροπή εκτιμά ότι για να αναστραφεί η κατάσταση πρέπει να συνδυαστούν τα ενδεδειγμένα μέτρα προστασίας με φορολογικά και αναπτυξιακά κίνητρα. «Εκεί ο ρόλος των υπουργείων Οικονομικών και Οικονομίας είναι κεντροβαρικός», τόνισε ο κ. Καρτάλης.
Η Υποεπιτροπή Υδατικών Πόρων προτείνει:
α) την ενίσχυση των περιβαλλοντικών ελέγχων,
β) τη διατήρηση μητρώου περιβαλλοντικών παραβάσεων με ανάρτηση τους στο διαδίκτυο,
γ) τη μείωση του φορολογικού βάρους των φορέων της μεταποίησης που εκσυγχρονίζουν τις περιβαλλοντικές υποδομές τους (διαχείριση λυμάτων και απορριμμάτων) και περιορίζουν το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα,
δ) την υποχρεωτική συνάρτηση αναπτυξιακών επιδοτήσεων με την υιοθέτηση τεχνολογιών και τεχνικών για τη μείωση της ρύπανσης στην πηγή.
ε) την ασφάλιση των φορέων έναντι του κινδύνου περιβαλλοντικής ζημίας.
Παράλληλα, η Επιτροπή της Βουλής καλεί:
- το υπουργείο Περιβάλλοντος να επισπεύσει τις διαδικασίες εφαρμογής της Κοινοτικής Οδηγίας 2000/60 (κατάρτισης μητρώου προστατευόμενων περιοχών κ.λπ.)
- το Υπουργείο Οικονομίας να εντάξει στον αναπτυξιακό νόμο ειδικά μέτρα για την ενσωμάτωση σε παραγωγικές επενδύσεις τεχνολογιών/τεχνικών προστασίας και εξοικονόμησης των υδατικών πόρων,
- το Υπουργείο Οικονομικών να επεκτείνει τις ρυθμίσεις για φορολογικές ελαφρύνσεις σε επενδύσεις που μειώνουν το περιβαλλοντικό αποτύπωμα και σε επενδύσεις που προστατεύουν την ποιότητα και την ποσότητα των υδατικών πόρων,
- το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να ενισχύσει τα προγράμματα αντιμετώπισης της νιτρορύπανσης (Οδηγία 91/676/ΕΚ) και να σχεδιάσει, σε συνεργασία με το ΥΠΕΚΑ, ένα χωροταξικά ισόρροπο πρόγραμμα κατασκευής έργων πεδινής και ορεινής υδρονομίας,
- το Υπουργείο Εσωτερικών να προτάξει το θέμα της διαχείρισης των υδατικών πόρων στο πρώτο διάστημα εφαρμογής του Σχεδίου Καλλικράτης,
- τα Υπουργεία Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης να δρομολογήσουν δράσεις επανόρθωσης της περιβαλλοντικής ζημιάς που έχει υποστεί το υδατικό σύστημα της χώρας, σε περιοχές εντατικής γεωργίας ή καταγραφής υψηλής ρύπανσης επιφανειακών και υπογείων υδάτων, όπως η περιοχή Ασωπού-Οινοφύτων.
Παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα της έκθεσης της Υποεπιτροπής Υδατικών Πόρων, ο πρόεδρος της Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος, Κώστας Καρτάλης, ανέφερε ότι παρατηρείται μια «ακατανόητη σπατάλη υδατικών πόρων, αλλά και μια επίσης ακατανόητη αντίληψη ότι οι ποταμοί και οι λίμνες μπορεί να είναι παραλήπτες αστικής, γεωργικής και βιομηχανικής ρύπανσης».
«Δεν είναι τυχαίο ότι πολλά ποτάμια και λίμνες στη χώρα μας είναι σε ανησυχητική κατάσταση καθώς διέπονται από νομοθεσία του 1965!», σημείωσε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
Η Επιτροπή εκτιμά ότι για να αναστραφεί η κατάσταση πρέπει να συνδυαστούν τα ενδεδειγμένα μέτρα προστασίας με φορολογικά και αναπτυξιακά κίνητρα. «Εκεί ο ρόλος των υπουργείων Οικονομικών και Οικονομίας είναι κεντροβαρικός», τόνισε ο κ. Καρτάλης.
Η Υποεπιτροπή Υδατικών Πόρων προτείνει:
α) την ενίσχυση των περιβαλλοντικών ελέγχων,
β) τη διατήρηση μητρώου περιβαλλοντικών παραβάσεων με ανάρτηση τους στο διαδίκτυο,
γ) τη μείωση του φορολογικού βάρους των φορέων της μεταποίησης που εκσυγχρονίζουν τις περιβαλλοντικές υποδομές τους (διαχείριση λυμάτων και απορριμμάτων) και περιορίζουν το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα,
δ) την υποχρεωτική συνάρτηση αναπτυξιακών επιδοτήσεων με την υιοθέτηση τεχνολογιών και τεχνικών για τη μείωση της ρύπανσης στην πηγή.
ε) την ασφάλιση των φορέων έναντι του κινδύνου περιβαλλοντικής ζημίας.
Παράλληλα, η Επιτροπή της Βουλής καλεί:
- το υπουργείο Περιβάλλοντος να επισπεύσει τις διαδικασίες εφαρμογής της Κοινοτικής Οδηγίας 2000/60 (κατάρτισης μητρώου προστατευόμενων περιοχών κ.λπ.)
- το Υπουργείο Οικονομίας να εντάξει στον αναπτυξιακό νόμο ειδικά μέτρα για την ενσωμάτωση σε παραγωγικές επενδύσεις τεχνολογιών/τεχνικών προστασίας και εξοικονόμησης των υδατικών πόρων,
- το Υπουργείο Οικονομικών να επεκτείνει τις ρυθμίσεις για φορολογικές ελαφρύνσεις σε επενδύσεις που μειώνουν το περιβαλλοντικό αποτύπωμα και σε επενδύσεις που προστατεύουν την ποιότητα και την ποσότητα των υδατικών πόρων,
- το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να ενισχύσει τα προγράμματα αντιμετώπισης της νιτρορύπανσης (Οδηγία 91/676/ΕΚ) και να σχεδιάσει, σε συνεργασία με το ΥΠΕΚΑ, ένα χωροταξικά ισόρροπο πρόγραμμα κατασκευής έργων πεδινής και ορεινής υδρονομίας,
- το Υπουργείο Εσωτερικών να προτάξει το θέμα της διαχείρισης των υδατικών πόρων στο πρώτο διάστημα εφαρμογής του Σχεδίου Καλλικράτης,
- τα Υπουργεία Περιβάλλοντος και Αγροτικής Ανάπτυξης να δρομολογήσουν δράσεις επανόρθωσης της περιβαλλοντικής ζημιάς που έχει υποστεί το υδατικό σύστημα της χώρας, σε περιοχές εντατικής γεωργίας ή καταγραφής υψηλής ρύπανσης επιφανειακών και υπογείων υδάτων, όπως η περιοχή Ασωπού-Οινοφύτων.
