Στο μικροσκόπιο οι τρεις αντιφάσεις της προκήρυξης

Στις αντιφάσεις που περιλαμβάνει η προκήρυξη της Σέχτας Επαναστατών με την οποία ανέλαβε την ευθύνη για τη δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια επικεντρώνεται το ενδιαφέρον των διωκτικών αρχών, που μέσα από την...ανάλυση του κειμένου και την αντιπαραβολή του με τα προηγούμενα επιχειρούν να βγάλουν κρίσιμα συμπεράσματα για τη δομή της οργάνωσης.
Οι αναλυτές έχουν επισημάνει τρία βασικά σημεία στην επιχειρηματολογία του κειμενογράφου που έρχονται σε αντίφαση με άλλους ισχυρισμούς του στην προκήρυξη.

1 Η πρώτη αντίφαση βρίσκεται στο γεγονός ότι ενώ ξεκαθαρίζουν πως δεν επιδιώκουν «παράπλευρες απώλειες», με την έννοια ότι δεν θα ρισκάρουν να πάθει το παραμικρό κάποιος που δεν αποτελεί στόχο τους, εντούτοις σε άλλο σημείο του κειμένου δεν διστάζουν να απειλήσουν τους πιθανούς αυτόπτες μάρτυρες επιθέσεών τους: «Ποτέ δεν πρόκειται να εμπλακούν και να κινδυνεύσουν από επίθεσή μας άτομα του οικογενειακού και συγγενικού περιβάλλοντος ενός στόχου που δεν έχουν συμμετοχή στις επιλογές και τα βρώμικα συμφέροντά του, ακόμη και αν αυτό μας υποχρεώσει να ακυρώσουμε το σχεδιασμό μας», λένε. Λίγες γραμμές παρακάτω, ωστόσο, έρχεται η συμβουλή στους αυτόπτες μάρτυρες- στη λογική τής ομερτά- «η απάντησή τους σε κάθε ερώτημα να είναι μόνο μία: “Δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα...”, οτιδήποτε άλλο θα εκληφθεί ως συνεργασία με την Αστυνομία και αυτό δεν είναι αποδεκτό».

Συμβολική επιλογή
2 Αντιφατική κρίνεται όμως και η επιχειρηματολογία για την επιλογή του συγκεκριμένου στόχου. Ο συντάκτης της προκήρυξης, εκφράζοντας το σκεπτικό της τρομοκρατικής οργάνωσης, επιχειρεί να πείσει ότι το θύμα ήταν αυτό που έφταιγε λόγω συγκεκριμένων επιλογών επαγγελματικών και τρόπου ζωής. Ωστόσο, σε άλλο σημείο, η επιλογή του εκάστοτε στόχου χαρακτηρίζεται περισσότερο συμβολική: «Ενας αντάρτης πόλης δεν είναι ψυχρός εκτελεστής. Οταν επιλέξει να πυροβολήσει δεν χτυπά το πρόσωπο αυτό καθαυτό, αλλά τις επιλογές του συγκεκριμένου ανθρώπου, το αξίωμα που κατέχει, τις αποφάσεις που έχει πάρει, τα συμφέροντα που εξυπηρετεί».
Θέμα επιλογών είχε θέσει και στο παρελθόν και η Αντικρατική Πάλη σε προκήρυξη που είχε στείλει αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τη δολοφονία του εισαγγελέα Γ. Θεοφανόπουλου: «Η εκτέλεσή του ήταν γι΄ αυτόν το θλιβερό τέλος μιας ακόμη πιο θλιβερής και επαίσχυντης επιλογής, που ο ίδιος είχε κάνει, αποφασίζοντας έτσι και για το τέλος του». Τα μέλη της Σέχτας, μάλιστα, είχαν χρησιμοποιήσει ακριβώς αυτή τη φράση για την «αιτιολόγηση» της εν ψυχρώ δολοφονίας του αστυνομικού Νεκτάριου Σάββα.

3 Ασάφεια και αντιφάσεις πάντως επισημαίνουν οι αναλυτές της προκήρυξης και στο ιδεολογικό πεδίο. «Είναι σαφείς στους στόχους των επιθέσεων, ωστόσο είναι ασαφείς στις πολιτικές προτάσεις τους παρουσιάζοντας ουτοπικά σχήματα και μια “εικονική “ πολιτική πραγματικότητα».

Κι άλλα όπλα.
Κατά την εκτίμηση των διωκτικών αρχών πάντως, τα όπλα που εμφανίζονται στη φωτογραφία η οποία συνόδευε την προκήρυξη δεν είναι τα μόνα που διαθέτουν οι τρομοκράτες της Σέχτας Επαναστατών. Θεωρούν ότι η οργάνωση θέλησε να δώσει ένα δείγμα της δύναμης πυρός που διαθέτει και δεν χαρακτηρίζουν τυχαίο το γεγονός ότι, για παράδειγμα, στη φωτογραφία δεν υπάρχουν χειροβομβίδες: η οργάνωση είχε χρησιμοποιήσει- ανεπιτυχώς- μία, στην πρώτη της επίθεση στο Αστυνομικό Τμήμα του Κορυδαλλού και κρίνεται απίθανο να είχαν στη διάθεσή τους αυτή τη μία και μοναδική. Είναι πεπεισμένοι πως και τα μέλη τη Σέχτας χρηματοδοτούνται από το περίφημο «επαναστατικό ταμείο», τον «κουμπαρά» στον οποίο συγκεντρώνονται χρήματα από ληστείες και άλλες παράνομες πράξεις και χρησιμοποιούνται τόσο για τη διαβίωση μελών όσο και για την εξασφάλιση του οπλισμού από τις διαδρομές των λαθρεμπόρων. Πηγή Τα Νέα