Πραγματική όαση μέσα στην έρημο της κρίσης που μαστίζει τον αναπτυγμένο κόσμο, η Αυστραλία είναι η μόνη χώρα-μέλος του ΟΟΣΑ που δεν πέρασε τη δεινή δοκιμασία της οικονομικής ύφεσης τη διετία 2008-2009.Εφέτος, μάλιστα, η «πέμπτη ήπειρος», που με τα πλουσιότατα κοιτάσματά της πρώτων υλών...τροφοδοτεί τη ραγδαία εκβιομηχάνιση της Κίνας και της Ινδίας, συμπληρώνει είκοσι συναπτά χρόνια ανάπτυξης.
Παρά την ομαλή πορεία της, όμως, η οικονομία ήταν το θέμα που δέσποσε ενόψει των εκλογών του περασμένου Σαββάτου, όπως και τώρα που η ετυμηγορία της κάλπης έχει καταδικάσει την ευδαίμονα χώρα σε ακυβερνησία πολλών εβδομάδων, ίσως και μηνών.
Η απερχόμενη και ξανά υποψήφια πρωθυπουργός Τζούλια Γκίλαρντ προβάλλει τα αποτελέσματα της πολιτικής που άσκησε, κυβερνώντας τα τρία τελευταία χρόνια το κόμμα της, το Εργατικό. Ρυθμό ανάπτυξης, που διαμορφώνεται στο 3,25% για το 2010, ύστερα από το 1,4% του 2009, ανεργία που ζήτημα αν ξεπερνά το 5% και ένα πρόγραμμα δημοσιονομικών κινήτρων 42 δισ. αυστραλιανών δολαρίων (29 δισ. ευρώ) για την ανάπτυξη. Η κυρία Γκίλαρντ, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ώς τότε, ανέλαβε την αρχηγία του Εργατικού Κόμματος και την πρωθυπουργία μόλις τον περασμένο Ιούνιο. Διαδέχτηκε τον διόλου δημοφιλή Κέβιν Ραντ, που το ίδιο του το κόμμα υποχρέωσε να παραιτηθεί.
Η Τζούλια Γκίλαρντ έπρεπε μέχρι τις πρόωρες εκλογές που αμέσως προκήρυξε να διορθώσει κάποια λάθη των Εργατικών. Και πρώτα πρώτα να βάλει χέρι στους εργολάβους που είχαν επιδοθεί σε ένα όργιο αισχροκέρδειας στα δύο μεγάλα προγράμματα για την ενίσχυση του κατασκευαστικού κλάδου. Στο ένα, που αφορούσε την ανέγερση και τον εκσυγχρονισμό σχολικών κτιρίων, υπερτιμολογούσαν τις υπηρεσίες τους σε υπερβολικό βαθμό. Στο άλλο, με το οποίο το κράτος επιδοτούσε τη μόνωση των κατοικιών, οι εργολήπτες θησαύριζαν χρησιμοποιώντας ανειδίκευτους εργάτες με χαμηλή αμοιβή. Το αποτέλεσμα ήταν αθρόα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα.
Ομως η υπόθεση που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει ήταν η ιδέα του Ραντ να επιβάλει ξαφνικά στα -όντως τεράστια- κέρδη των μεταλλευτικών ομίλων ένα φόρο, που θα απέφερε στο Δημόσιο 7 δισ. δολάρια το χρόνο. Το μέτρο έσπευσαν να καταγγείλουν κολοσσοί, όπως οι ΒΗΡ Billiton και Rio Tinto. Η Γκίλαρντ χωρίς χρονοτριβή μείωσε δραστικά το ποσοστό του φόρου. Ωστόσο, με τις αστοχίες της κυβέρνησης των Εργατικών, αυξήθηκε η δημοτικότητα του συντηρητικού Φιλελεύθερου Κόμματος και του αρχηγού του Τόνι Αμποτ, θαυμαστή του Ρόναλντ Ρέιγκαν. Τους Φιλελεύθερους αβαντάρισαν κάποιες αρνητικές μεταβολές των δημοσιονομικών μεγεθών: έλλειμμα προϋπολογισμού 3,9% του ΑΕΠ το 2009 και αύξηση του δημόσιου χρέους στα 80 δισ. δολάρια. Το τελευταίο δεν ξεπερνά το 10% του ΑΕΠ, όταν στις ΗΠΑ φτάνει το 90%. Αλλά με τα δεδομένα της Αυστραλίας, και τόσο περιορισμένες εκτροπές εμπνέουν ανησυχία...
