Τσάμπα παιδευόμαστε να δανειστούμε απο τις αγορές και πανηγυρίζουμε μόλις καταφέρουμε να "σπρώξουμε" μερικά ομόλογα.Η αλήθεια είναι πως ουδείς έχει διάθεση να μας δανείσει, παρά τα ευμενή σχόλια της τρόικας και των ευρωπαίων ηγετών...
Η αιτία είναι προφανής:
Οι δανειστές φοβούνται οτι η Ελλάδα ενδέχεται να προχωρήσει σε αναγκαστική αναδιάρθρωση του χρέους, αφού παρά τις προσπάθειες, τα αποτελε΄σματα δεν είναι επαρκή. Και ενώ τα ελληνικά ομόλογα αν αγοραστούν αυτή τη στιγμή στη δευτερογενή αγορά αποδίδουν πάνω απο 12%, ορισμένες στιγμές οι...αποδόσεις φτάνουν και το 14%, οι επενδυτές – έλληνες και ξένοι – φοβούνται να ρισκάρουν. Έχουν όμως δίκιο; Υπάρχει κίνδυνος αναδιάρθρωσης του χρέους;
Υπάρχει κίνδυνος haircut;
Φυσικά και υπάρχει.
Τα νούμερα δεν βγαίνουν. Αλλά απο την άλλη, υπάρχει η πολιτική που λειτουργεί αντίθετα απο την οικονομία και απο τα μαθηματικά στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Τι εννοώ: Οτι η Ευρωπαική Ένωση δεν θέλει να αφήσει την Ελλάδα ούτε να πτωχεύσει ούτε να αναδιαρθρώσει το χρέος της. Τη στηρίζει λοιπόν με το μνημόνιο και θα συνεχίσει να τη στηρίζει. Και αν χρειαστεί περισσότερη ενίσχυση μάλλον θα την προσφέρει, εφόσον η εληνική κυβέρνηση συνεχίζει να ακολουθεί πιστά τη συνταγή της τρόικας.
Είναι λοιπόν πολύ μεγάλες οι πιθανότητες – αγγίζουν κατά τη γνώμη μου το βαθμό της βεβαιότητας- οτι η ΕΚΤ θα αγοράσει όσα ελληνικά ομόλογα χρειαστεί, ανεξαρτήτως κόστους και έτσι θα αποφευχθεί η αναδιάρθρωση. Και αφού τα αγοράσει, θα προχωρήσει - αν χρειαστεί – σε μια ελεγχόμενη αναδιάρθρωση το κόστος της οποίας θα σηκώσει ολόκληρο η ΕΚΤ και οχι οι ιδιωτικές τράπεζες και οι επενδυτές. Και αυτό διότι οποιαδήποτε αναδιάρθρωση του ρέους χώρας μέλους της ΕΕ θα είχε τεράστιες συνέπειες για την Ευρωπαική Ένωση και τηνναξιοπιστία της στις αγορές. Θα προτιμήσει λοιπόν η ΕΚΤ να σηκώσει το βάρος απο το να θέσει σε κίνδυνο το ευρώ και τα ευρωπαικά ομόλογα.
Τι σημαίνει λοιπόν αυτό;
Οτι όποιος αγοράζει ελληνικό ομόλογο, έχει πολλές πιθανότητες τελικά να φθάσει μέχρι τη λήξη του απολαμβάνοντας ικανοποιητικές αποδόσεις κάθε χρόνο. Φυσικά με υποθέσεις σαν αυτή , οι διεθνείς επενδυτές δεν μπορούν να ρισκάρουν εύκολα.
Για να τοποθετηθούν στα ελληνικά ομόλογα πρέπει να έχουν διαβεβαιώσεις οτι η ΕΚΤ θα στηρίζει μέχρι τέλοςυ και οτι δεν υπάρχει φόβος να μην εγκριθεί κάποια απο τις δόσεις της βοήθειας.
Όμως αυτή τη διαβεβαίωση απο ότι φαίνεται η ΕΚΤ δεν την δίνει.
Αφενός διότι θα αποτελούσε αντικίνητρο για την εφαρμογή του μνημονίου και αφετέρου διότι θα γενίκευε την τάση χαλάρωσης σε όλες τις ευρωπαικές οικονομίες και θα έρριχνε την ισοτιμία του ευρώ.
Συνεπώς οι επενδυτές θα πρέπει να επιλέξουν το αν θα αγοράσουν ελληνικά ομόλογα ή όχι παίρνοντας τα ρίσκα τους. Τα ρίσκα, τα οποία βέβαια δημιουργούν και τις μεγάλες αποδόσεις. Διότι αν η ΕΚΤ διαβεβα΄θωνε οτι θα στηρίξει όσο χρειάζεται και άνευ όρων, οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων θα κατέρρεαν αμέσως.
Μέχρι λοιπόν να σταθεροποιηθεί η κατάσταση και να διασφαλισθεί το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, οι ξένοι δεν θα μας δανείζουν.
Κακώς λοιπόν εμείς δοκιμάζουμε τις εκδόσεις τίτλων και κακώς ευελπιστούμε οτι φέτος ή του χρόνου θα ξαναβγούμε στις αγορές για δάνεια.
Θα συνεχίσουμε να στηριζόμαστε στην ΕΚΤ μέχρι νεωτέρας. Και πάλι καλά να λέμε..
Γρ.Νικολόπουλος
reporter
