Έλληνες επιχειρηματίες, οι οποίοι ίδρυσαν μεγάλες βιομηχανίες ή άλλες ισχυρές επιχειρήσεις και σήμερα δυσκολεύονται να βρουν την κατάλληλη διάδοχη κατάσταση, είτε μέσω των απογόνων τους είτε μέσω ικανών και...δοκιμασμένων μάνατζερ, ώστε να υπάρξει ομαλή μετάβαση στην επόμενη ημέρα των ομίλων που δημιούργησαν.«Ανησυχώ για το τι θα γίνει όταν φύγω από τη ζωή και στη δική μου επιχείρηση και σε όλες τις μεγάλες ελληνικές βιομηχανίες. Εμείς οι μεγάλοι σε ηλικία και όσοι παλιοί έρχονται πίσω από μας χτίσαμε με ιδρώτα και θυσίες τα βιομηχανικά μας συγκροτήματα, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε όλοι διαδόχους που να μπορούν να σηκώσουν το βάρος των ευθυνών τέτοιων μεγεθών. Θα το καταλάβετε αυτό καλύτερα σε 5 και πλέον χρόνια, θα με θυμηθείτε»...
Αυτά έλεγε μετά λόγου γνώσεως βλέποντας όχι μόνο το κενό στο δικό του όμιλο, αλλά και σε άλλους που τους «ακτινογραφούσε» καθημερινά ο Ελευθέριος Μουζάκης, ο πατριάρχης της ελληνικής κλωστοβιομηχανίας.
Την ίδια ανησυχία όμως έχουν και πολλοί ακόμα Έλληνες επιχειρηματίες, οι οποίοι ίδρυσαν μεγάλες βιομηχανίες ή άλλες ισχυρές επιχειρήσεις και σήμερα δυσκολεύονται να βρουν την κατάλληλη διάδοχη κατάσταση.
Σήμερα, εν έτει 2010, οι μεγάλες φυσιογνωμίες των Ελλήνων επιχειρηματιών που έδωσαν σκληρές μάχες επί πολλές δεκαετίες για να ορθοποδήσει η χώρα μας και να ανταγωνιστεί τις αναπτυγμένες βιομηχανικές ευρωπαϊκές χώρες αναζητούν τους διαδόχους τους.
Χωρίς να υφίσταται θέμα ακυβερνησίας και εξεύρεσης λύσης αμέσως, οι μεγαλύτεροι επιχειρηματικοί όμιλοι της χώρας, οι οποίοι στήθηκαν και μεγαλούργησαν κατά τις τελευταίες δεκαετίες, δοκιμάζουν ήδη σχήματα για την επόμενη ημέρα, αναθέτοντας τμήματα των δραστηριοτήτων τους στην επόμενη γενιά, ώστε να υπάρξει σταδιακή μετάβαση μέχρι την ολική μεταφορά αρμοδιοτήτων.
ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ Coca-Cola 3Ε ο Γιώργος Δαυίδ έχει ήδη αναθέσει μέρος των ευθυνών των επιχειρήσεών του κυρίως στον υιό Χάρη Δαυίδ, υπάρχει όμως προβληματισμός για την πορεία κυρίως των εταιρειών Nutriart (πρώην Κατσέλης, Αλλατίνη και ΕΔΒΕ), Plias (πρώην Παπουτσάνης) και Ideal, στις οποίες είναι συχνές οι αλλαγές διευθυντικών στελεχών..
Σε έναν άλλο μεγάλο όμιλο, τον όμιλο Βαρδινογιάννη, βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδοχή του πανίσχυρου εδώ και χρόνια Βαρδή Βαρδινογιάννη. Ήδη η νέα γενιά των παιδιών του Βαρδή, των εκλιπόντων Νίκου, Θόδωρου, Παύλου και Σήφη, έχει μοιράσει μεγάλο μέρος των αρμοδιοτήτων, αφήνοντας πίσω τις προ ετών διενέξεις και δικαστικές διαμάχες.
Εξαιτίας διαμαχών κινδυνεύει ένας άλλος μεγάλος όμιλος, αυτός των Ελληνοκυπρίων Παρασκευαΐδη και Ιωάννου, ο οποίος έχει έκφραση στην Ελλάδα μέσω του κατασκευαστικού ομίλου J&P Άβαξ, ενός εκ των τριών μεγαλύτερων σήμερα στην Ελλάδα.
Γίνεται βέβαια προσπάθεια να γεφυρωθούν μεγάλες (οικονομικές) διαφορές και απαιτήσεις προς «αποκτήματα», αλλά ακόμα το τοπίο δεν έχει ξεκαθαρίσει.
Προβληματισμός φαίνεται να υπάρχει για την επόμενη μέρα και στον όμιλο του Σωκράτη Κόκκαλη, που κυριάρχησε για χρόνια μέσω των Intracom, Intrasoft, Intralot, Intrakat, Panafon και τώρα HOL στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, των εξοπλισμών και της πληροφορικής.
Το ίδιο πρόβλημα υπάρχει και στην Alpha Bank, καθώς ο Γιάννης Κωστόπουλος δεν έχει διάδοχη κατάσταση, καθότι η κόρη του Δάφνη δεν επιθυμούσε εμπλοκή στον τραπεζικό κλάδο.
Η Δέλτα, σήμερα Vivartia, πουλήθηκε από τον (υιό) Δ. Δασκαλόπουλο, ενώ στον όμιλο ΦΑΓΕ είναι φανερό ότι η διάδοχη κατάσταση δεν απέτρεψε δυστυχώς τη συρρίκνωση για το δημιούργημα των αδελφών Φιλίππου. Σε έναν ακόμη πρώην ισχυρό βιομηχανικό κλάδο τώρα, την καπνοβιομηχανία, ο μεν Παπαστράτος ανήκει πλέον στον όμιλο Philip Morris, ο Καρέλιας ευτυχώς έχει διάδοχη κατάσταση (Ανδρέας Καρέλιας), που μέχρι στιγμής πείθει για τις ικανότητές της, ενώ ο Κεράνης, που δεν είχε παρά μόνον γαμπρούς, σήμερα πλέον αποτελεί ιστορία.
Στον όμιλο Γ. Μπόμπολα τώρα (Ελλάκτωρ, Πήγασος, Reds κ.λπ.) ο υιός Λεωνίδας είναι εδώ και χρόνια στο τιμόνι των κατασκευαστικών δραστηριοτήτων και ο υιός Φώτης με την κόρη του Μαρία περισσότερο δραστηριοποιούνται στα εκδοτικά. Βέβαια, μέχρι στιγμής ο πατήρ είναι απλώς αναντικατάστατος...
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, στο οποίο η νέα γενιά που ανέλαβε, μετά από εντυπωσιακή φούσκα που δημιούργησε αρχικά εκμεταλλευόμενη την έκρηξη του Χρηματιστηρίου το 1999-2000, στη συνέχεια κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, παρασύροντας εκατοντάδες εργαζόμενους, χιλιάδες μετόχους αλλά και πολλούς παραγωγούς πρώτης ύλης.
Πρόκειται για τον όμιλο Λαναρά (Κλωνατέξ, Κλ. Ναούσης, Fanco, Lannet κ.λπ.), από τον οποίο έχουν απομείνει πλέον... ρετάλια, για να θυμίζουν μια παταγώδη αποτυχία στον άνθρωπο που για κάποιους μήνες «έκανε πλούσιους» (στα χαρτιά) πολλούς Έλληνες, αλλά στη συνέχεια τους οδήγησε στο ξεπούλημα και την απώλεια περιουσιών πολλών ετών.
Οικογενειακή υπόθεση το μέλλον του Τιτάνα
O όμιλος Tιτάν, των οικογενειών Ανδρέα Κανελλόπουλου και Θεόδωρου Παπαλεξόπουλου, έχει δώσει στα χρόνια (108!) που υπάρχει όχι έναν αλλά έξι (!) προέδρους στο Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών. Σήμερα, παρόντες και οι δύο στο τιμόνι της μόνης ελληνικής βιομηχανίας τσιμέντου, έχουν «ενσωματώσει» στη λειτουργία του ομίλου υιούς και ανιψιούς. Ο μεν πρώτος έχει σε πλήρη δράση τον ανιψιό Τάκη Κανελλόπουλο, ο δε δεύτερος τον υιό Δημήτρη Παπαλεξόπουλοκαι την κόρη Αλεξάνδρα Παπαλεξοπούλου-Μπενοπούλου. Εδώ η διαδοχή μοιάζει να έχει εξασφαλιστεί και να είναι ομαλή, αλλά οι διάδοχοι έχουν ακόμα να αποδείξουν πολλά, μέχρι να πείσουν ότι μπορούν μόνοι τους να κατευθύνουν τις τύχες ενός τέτοιου ομίλου.
Έχει μεγάλη σημασία όμως το γεγονός ότι πίσω τους έχουν μια άριστη επιτελική ομάδα στελεχών, με μακρόχρονη εμπειρία, η οποία εγγυάται το μέλλον της διεθνοποιημένης τσιμεντοβιομηχανίας.
Το μεγάλο στοίχημα της νέας γενιάς
ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΥ υπάρχει προβληματισμός για την επόμενη ημέρα, καθώς οι δραστηριότητες του κορυφαίου ίσως βιομηχανικού ομίλου της χώρας απαιτούν ηγεσία με ιδιαίτερα αυξημένες ικανότητες διοίκησης. Πολύ περισσότερο όταν εταιρείες του ομίλου (Βιοχάλκο, Χαλκόρ, Σιδενόρ, ΕΛΒΑΛ κ.λπ.) έχουν πολυσχιδείς δραστηριότητες εντός και εκτός συνόρων και οι εργασίες τους εξαρτώνται από τις εκάστοτε διαμορφούμενες αγορές μετάλλων, αλλά και τελικών προϊόντων βιομηχανικής ή ευρύτερης χρήσης.
Στο ηγετικό σχήμα του ομίλου δραστηριοποιείται ήδη και ο υιός Γιάννης Στασινόπουλος, ο οποίος είναιαλήθεια ότι με φροντίδα του πατρός Νίκου πλαισιώνεται από δοκιμασμένα στελέχη που «ψήθηκαν» για χρόνια κοντά στον ιδρυτή του ομίλου.
Το θέμα είναι αν τελικά μπορέσει να σηκώσει το ομολογουμένως πολύ μεγάλο βάρος ενός ομίλου-μαμούθ η νέα γενιά, στην οποία γίνεται προσπάθεια να εμφυσηθεί η εμπειρία δεκαετιών του πατρός.
Πηγή εφημερίδα Ισοτιμία 13/11/11
