Βγαίνουν απ΄τον Τειρεσία αλλά ..ξαναμπαίνουν.

Οι μισοί απ’ όσους έχουν βγει από τις μαύρες λίστες του Τειρεσία ξαναμπαίνουν, λόγω ατυχίας ή οικονομικής αδυναμίας.

Δύσκολος αποδεικνύεται ο δρόμος προς την ελευθερία για 32.000 οφειλέτες, που επωφελήθηκαν από τον πρόσφατο νόμο για τη...γενική αμνηστία και την έξοδο από τη μαύρη λίστα του Τειρεσία. Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία του Τειρεσία, που δείχνουν ότι μέσα σε λίγους μόλις μήνες, οι μισοί από αυτούς που διαγράφηκαν από το σχετικό αρχείο υπέπεσαν στο λάθος ή την ατυχία και αθέτησαν και άλλη οικονομική υποχρέωση από επιταγή, συναλλαγματική ή δάνειο.

Πρόκειται γι’ αυτούς που εντάχθηκαν στον νόμο 3816/2010 για τη ρύθμιση των επιχειρηματικών οφειλών προς τις τράπεζες και τη διαγραφή τους από τη μαύρη λίστα, οι μισοί από τους οποίους υπολογίζεται ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα έχουν ξαναπιαστεί στην τσιμπίδα του Τειρεσία, αφού θα έχουν υποπέσει εκ νέου σε... παραβατική συμπεριφορά.

Αμνηστία

Υπενθυμίζεται ότι με βάση τη γενική αμνηστία που χορηγήθηκε σε 54.000 δεδομένα αθέτησης υποχρεώσεων, δηλαδή σφραγισμένες επιταγές, απλήρωτες συναλλαγματικές, διαταγές πληρωμής, ακόμη και κατασχέσεις ή πλειστηριασμοί, διαγράφηκαν υποχρεωτικά από τα αρχεία του Τειρεσίας, καθώς οι 32.000 οφειλέτες, φυσικά ή νομικά πρόσωπα, που είχαν δημιουργήσει τις αντίστοιχες υποχρεώσεις, έσπευσαν και τις τακτοποίησαν μέσα στο χρονικό περιθώριο των τριών μηνών που όριζε ο σχετικός νόμος.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, το ποσοστό αθέτησης υποχρέωσης αυτών που διαγράφηκαν από το αρχείο λόγω της γενικής αμνηστίας μέσα σε τρεις μόλις μήνες από την εφαρμογή του μέτρου, διαμορφώθηκε στο 26% τον Αύγουστο και ένα μόλις μήνα μετά, δηλαδή τον Σεπτέμβριο, ανήλθε στο 27,5%. Πρόκειται για πάνω από το ένα τέταρτο αυτών που ευεργετήθηκαν και οι οποίοι δεν κατάφεραν να μείνουν συνεπείς, αθετώντας εκ νέου κάποια οικονομική τους υποχρέωση από επιταγή, συναλλαγματική ή δάνειο, ή καθυστερώντας την εκπλήρωσή της για πάνω από τρεις μήνες.

Ετσι, μέσα σε πέντε μήνες, 8.200 από τα 32.000 φυσικά ή νομικά πρόσωπα επανεντάχθηκαν στο... αρχείο, ενώ ο αυξητικός ρυθμός με τον οποίο εκδηλώνεται η αθέτηση μιας υποχρέωσης οδηγεί στο συμπέρασμα ότι 15.000 από τα 32.000 φυσικά ή νομικά πρόσωπα μέχρι το τέλος του χρόνου δεν θα καταφέρουν να «χαρούν» για πολύ την ελευθερία τους.

Η ολική επαναφορά στη μαύρη λίστα σηματοδοτεί τη δυσπραγία που υπάρχει στην αγορά και την αδυναμία των νοικοκυριών να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις, αλλά σύμφωνα με τραπεζικά στελέχη αποτυπώνει και τη ροπή προς την ασυνέπεια που εδραιώνει η πρακτική των χαριστικών παρεμβάσεων.

Οι χρόνοι

Αντίστοιχη είναι η εξέλιξη του ποσοστού αθέτησης υποχρέωσης αυτών που διαγράφηκαν λόγω της μείωσης του χρόνου τήρησης των δεδομένων, το ποσοστό των οποίων διαμορφώνεται σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα, που έφθασε το 35% τον Αύγουστο και το 38% τον Σεπτέμβριο. Υπενθυμίζεται ότι με τον νόμο 3816/2010 μειώθηκαν οι χρόνοι που τηρούνται τα δεδομένα στο αρχείο του Τειρεσία κατά ένα χρόνο, με αποτέλεσμα ο ανώτατος χρόνος τήρησης να περιοριστεί στα 4 χρόνια. Οπως σημειώνει ο πρόεδρος του Τειρεσία, κ. Γιάννης Μούργελας, πρόκειται για μικρότερο χρόνο από τον ελάχιστο, όπως αυτός ορίζεται στο κοινοτικό δίκαιο, εξέλιξη που τελικώς δεν βοήθησε στη επίδειξη συνέπειας μόνιμου χαρακτήρα.

Η ένταξη στη μαύρη λίστα σημαίνει την καθυστέρηση στην εξόφληση της οικονομικής υποχρέωσης για χρονικό διάστημα άνω των τριών μηνών και σύμφωνα με τα ποιοτικά στοιχεία που αναλύουν τη συμπεριφορά αυτών που εξοφλούν ετεροχρονισμένα τις υποχρεώσεις τους, το 66% αυτών των καθυστερήσεων επιμηκύνονται πέραν των τριών μηνών, ενώ το 43,5% αυτών οδηγούνται τελικά σε καταγγελία της σύμβασης. Η τάση αυτή είναι αυξητική καθώς εντείνεται η οικονομική κρίση, οδηγώντας τους μισούς περίπου από αυτούς που καθυστερούν για πάνω από 90 ημέρες σε οριστική αδυναμία αποπληρωμής των υποχρεώσεών τους.
Οι τράπεζες επιμένουν ότι η πρόωρη -για οποιοδήποτε λόγο- διαγραφή δεδομένων από το αρχείο δεν έχει τελικώς παρά μόνο προσωρινό χαρακτήρα και επηρεάζει αρνητικά την ικανότητά τους να αξιολογούν αποτελεσματικά τη φερεγγυότητα των δανειοληπτών. Είναι προφανές ότι εάν στους παραπάνω οφειλέτες χορηγήθηκαν νέα δάνεια ή πιστώσεις μετά τη διαγραφή των δεδομένων τους από το αρχείο, πάνω από το ένα τρίτο αυτών θα αποδειχθεί εκ των υστέρων ασυνεπές, επιβαρύνοντας περαιτέρω τις επισφάλειες των πιστωτικών ιδρυμάτων και πιέζοντας περαιτέρω το κόστος χρήματος, δηλαδή τα επιτόκια.

Εκτίναξη καθυστερήσεων

Στο επίπεδο του 12% από 10% το 2010, προέβλεψε σε πρόσφατες δηλώσεις του ο διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας, κ. Απόστολος Ταμβακάκης, την εκτίναξη των καθυστερήσεων το 2011. Η άνοδος του ποσοστού των επισφαλειών ανεβάζει το ύψος των καθυστερούμενων δανείων στα 32 δισ. ευρώ περίπου, εκτίμηση που θεωρείται μετριοπαθής εάν ληφθεί υπόψη ο τεράστιος όγκος των ρυθμίσεων και των αναχρηματοδοτήσεων, που έγιναν το 2010, αλλά και αυτών που θα γίνουν το 2011. Σημειώνεται ότι ο όγκος των αναχρηματοδοτήσεων για το 2010 υπολογίζεται ότι αντιπροσωπεύει το 15% περίπου του συνολικού χαρτοφυλακίου των δανείων ύψους 261 δισ. ευρώ, ανεβάζοντας το ύψος των δανείων που ρυθμίστηκαν ήδη στα 40 δισ. ευρώ περίπου. Οι οφειλές που βρίσκονται στο κόκκινο διαμορφώνονται στα 26,1 δισ. ευρώ, ενώ εάν σε αυτά προστεθούν και οι ακάλυπτες επιταγές, που μέχρι το τέλος του χρόνου θα προσεγγίσουν τα 2 δισ. ευρώ, το συνολικό ύψος των «κόκκινων δανείων» διαμορφώνεται σε 28 δισ. ευρώ. Τα στοιχεία πάντως από τις τράπεζες δείχνουν ότι εάν η δόση ενός δανείου μειωθεί στο μισό, ο πελάτης διευκολύνεται στην αποπληρωμή του και γίνεται ενήμερος, επιτρέποντας τελικώς και στην τράπεζα να εισπράξει την απαίτησή της και να αποφύγει τη διαγραφή του δανείου.
Ευγενια Tζωρτζη














kathimerini