επικρέμεται επί δικαίων και αδίκων..Σε κλίμα τρομοκρατίας και με τον Όλι Ρεν στην Αθήνα τα ηγετικά κλιμάκια της κυβέρνησης, με πολυνομοσχέδιο προώθησαν στη Βουλή για ψήφιση, την παντελή αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων στο δημόσιο και προπάντων τον ιδιωτικό τομέα.
Το..κλίμα τρομοκρατίας που επικρατεί στην κοινωνία, με τον εφιάλτη της χρεοκοπίας να επικρέμεται επί δικαίων και αδίκων, συνοδεύθηκε με συνοπτικές διαδικασίες εντός του υπουργικού συμβουλίου. Για να καταλάβουμε τι μας συμβαίνει το γραφείο του υπουργού Οικονομικών , αρνήθηκε πριν την συνεδρίαση να δώσει το προσχέδιο στους άλλους υπουργούς για να πάρουν μια γεύση των μέτρων και να προετοιμασθούν καλύτερα για τη συζήτηση. Στη συνέχεια δεν πραγματοποιήθηκε ούτε η σχετική συζήτηση. Ο κ. Παπακωνσταντίνου ανακοίνωσε στο σώμα ότι δεν υπάρχει χρόνος για ανταλλαγή απόψεων, γιατί η κατάθεση του πολυνομοσχεδίου θα έπρεπε να γίνει πριν τις 8 το βράδυ. Ήταν ήδη αργά το απόγευμα.
Σε παράλληλους χρόνους και χωρίς να γίνεται συζήτηση στη Βουλή η Αθήνα συμφωνούσε με τις Βρυξέλλες το Μνημόνιο 3. Σε αυτό αναγνωρίζεται η αποτυχία της συνταγής που ακολουθήθηκε στα πρώτα δύο Μνημόνια και η Ελλάδα δεσμεύεται την διετία 2012-2014, στους δύο επόμενους δηλαδή του φετινού, προϋπολογισμούς, για πρόσθετα μέτρα ύψους 13 δις ευρώ. Η κυβέρνηση αποδομεί τα πάντα , υλοποιώντας τις εντολές του πιο αντιδραστικού και σκοταδιστικού πυρήνα του ελληνικού ΣΕΒ, αλλά και του πιο κερδοσκοπικού, αντικοινωνικού και άπληστου κατεστημένου των Βρυξελλών.
Υπό την έννοια αυτή η συνεχώς παραπλανητική σε αυτά που δηλώνει και δεσμεύεται απέναντι στους Έλληνες κυβέρνηση, δημιουργεί καθημερινά την βίαιη εξαγορά των ελληνικών υποδομών και πόρων από οικονομικό επιχειρηματικά συμφέροντα που θέλουν να «αγοράσουν» Ελλάδα , με ελάχιστο κόστος, ουσιαστικά από τα ρέστα των μη διανεμόμενων μερισμάτων τους. Επίσης δημιουργεί συνθήκες τρομοκρατίας και ασφυξίας στους Έλληνες , ισοπεδώνοντας τις αμοιβές τους και τις ευκαιρίες στην εργασία, ενώ παράλληλα αυξάνει μέσω της φορολογίας και της αδιαφορίας για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στο εμπόριο και την παραγωγή, το κόστος ζωής.
Το όριο του κόστους ευκαιρίας ανάμεσα στην εφαρμογή των Μνημονίων και στην χρεοκοπία αρχίζει να μην έχει σημασία για τον μέσο Έλληνα. Ακόμη και για τον επιχειρηματία ή και τις τράπεζες οι οποίες τελικά δεν κατανοούν ότι είναι αδύνατο να επιβιώσουν σε μια χώρα όπου ο κύκλος χρήματος στο εσωτερικό της έχει καταρρεύσει. Απλά θα έχουν το προνόμιο αντί να χαθούν πρώτες όπως στην Ιρλανδία, να μείνουν τελευταίες. Μικρό το όφελος, για να χαθεί μια χώρα.
Σε σχέση με την χρεοκοπία , ο χρόνος αρχίζει να μετρά αντίστροφα. Ο μέσος Έλληνας δικαιούται από κάπου να μάθει την αλήθεια, ενώ η επεξεργασία των σεναρίων θα πρέπει να επιταχυνθεί. Αυτό που κυριολεκτικά αλλάζει το τοπίο και θα πρέπει να γίνει ορατό είναι ότι το υπερδανεισμένο και ήδη χρεοκοπημένο, σε ορίζοντα διετίας μέσο νοικοκυριό αλλά και η μικρoμεσαία επιχείρηση που θα είναι θύμα των Μall , θα πρέπει να διεκδικήσουν την ευκαιρία της αναδιάρθρωσης των χρεών τους και της επιτάχυνσης της υποτιμητικής κερδοσκοπίας, που σήμερα βρίσκεται στο στρατηγικό πλάνο των ξένων πιστωτών και των ελλήνων «κατσιαπλάδων» συνεταίρων τους. Με τον τρόπο θα υπάρξει «παράθυρο ευκαιρίας», που να αφορά και τους Έλληνες και όχι μόνον τον κλειστό κύκλο των συμφερόντων, που εξυπηρετεί η ελληνική κυβέρνηση.
Αυτό που θα πρέπει να γίνει κατανοητό για να σπάσει το κλίμα τρομοκρατίας που έχει επιβληθεί είναι ότι ρόλο δεν παίζουν οι κυβερνήσεις, αλλά… η ίδια η ζωή.
Μ.Τασιόπουλος.
