Ενα κολοσσιαίο δίκτυο χάκερ, ακτιβιστών και υποστηρικτών του 39χρονου ιδρυτή της Wikileaks Τζ.Ασάντζ,έχει επιστρατευτεί για να διασφαλίσει τη συνέχιση του έργου του.Την ίδια ώρα, οι διώκτες του αναζητούν εναγωνίως τρόπους για να «δέσουν» τις κατηγορίες.. - Πάνω από 500 κλώνοι (πιστά αντίγραφα, γνωστά ως «mirror sites») του WikiLeaks, δημιουργήθηκαν τις τελευταίες μέρες δυσκολεύοντας το έργο των μηχανισμών λογοκρισίας.
«Ακόμη κι αν ο Ασάντζ πέσει στα χέρια των αμερικανικών Αρχών, αυτός έχει ήδη δημιουργήσει ένα περίτεχνο δίκτυο, ικανό να επιβιώνει χωρίς τον ίδιο. Η δυνατότητα που έχει αυτό να αποκτά, να αποθηκεύει και να διανέμει πληροφορίες μέσω υπερσύγχρονων διαδικασιών αψηφά τον εύκολο εντοπισμό και μοιάζει να λειτουργεί έξω από τα όρια του αμερικανικού, καθώς και του διεθνούς δικαίου» σημειώνει χαρακτηριστικά ο ιστοχώρος «Politico».
Η δράση των υποστηρικτών
Προκειμένου να δικαιολογήσουν την παραπάνω αισιόδοξη άποψη, οι αναλυτές απαριθμούν μια σειρά από δεδομένα, όπως: τα χαρακτηριστικά των υποστηρικτών του WikiLeaks (πλήθος, γεωγραφική διασπορά, ποικιλομορφία, ανωνυμία), τις εντυπωσιακές δυνατότητες που παρέχει η σύγχρονη τεχνολογία (torrents, mirror sites κ.ά.), τις εθνικές και διεθνείς νομοθεσίες, τα εθνικά συντάγματα και τη νομική εμπειρία από παρόμοιες υποθέσεις διαρροών του παρελθόντος. Χαρακτηριστικά, μέχρι στιγμής κάτω από τη σημαία του Αυστραλού συλληφθέντος έχει συστρατευθεί ένα ετερόκλητο πλήθος, αποτελούμενο από ανώνυμους, επώνυμους, χάκερ, νομικούς, δημοσιογράφους, ακτιβιστές και υπερασπιστές της ελευθερίας του Τύπου. Μάλιστα, για κάθε πλήγμα που δέχεται το WikiLeaks οι αντεπιθέσεις εκ μέρους των υποστηρικτών του είναι πολλαπλάσιες.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση της ομάδας «χακτιβιστών» (συνδυασμός χάκερ και ακτιβιστών) «Anonymous» (στο παρελθόν αυτή έχει στρέψει τα βέλη της εναντίον ακροδεξιών, παιδόφιλων, σαϊεντολόγων, καθώς και του Ιράν), η οποία ορκίστηκε «εκδίκηση» στο όνομα του Ασάντζ και επιτέθηκε με πυρά τύπου «denial-of-service», εμποδίζοντας την πρόσβαση σε ιστοχώρους οι οποίοι επέλεξαν να «προδώσουν» τις τελευταίες ημέρες το WikiLeaks, όπως η υπηρεσία διεκπεραίωσης διαδικτυακών χρηματικών συναλλαγών «PayPal», η «Mastercard», η «Visa», η «Αmazon» και η ελβετική τράπεζα «Post Finance».
Επιπλέον, έπειτα από σχετικές κινήσεις της «Anonymous», των «πειρατικών κομμάτων» Σουηδίας και Ελβετίας, καθώς και πλήθους απλών κυβερνοναυτών, έχουν ξεφυτρώσει στον Παγκόσμιο Ιστό πάνω από 500 κλώνοι (πιστά αντίγραφα, γνωστά ως «mirror sites») του WikiLeaks, δυσκολεύοντας το έργο των μηχανισμών λογοκρισίας.
Οσο για τη δουλειά που αρνήθηκε να συνεχίσει να κάνει η «PayPal», δηλαδή την ιντερνετική διεκπεραίωση των χρηματικών δωρεών στο WikiLeaks, ήρθε να την αναλάβει η ελβετο-ισλανδική εταιρεία «Datacell». Ωστόσο, πέρα από τους ανώνυμους χάκερ, στο πλευρό του 39χρονου έσπευσαν αμέσως να σταθούν και κάποιοι επώνυμοι Βρετανοί, όπως μεταξύ άλλων ο σκηνοθέτης Κεν Λόουτς και ο δημοσιογράφος Τζον Πίλγκερ, οι οποίοι μάλιστα παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο έτοιμοι να καταβάλουν όλοι μαζί εγγύηση συνολικού ύψους 180.000 στερλινών για την προσωρινή αποφυλάκισή του.
Οι διώκτες του
Βρίσκονται σε νομικό αδιέξοδο
Ο Ασάντζ δεν διώκεται για τις διπλωματικές διαρροές που αναστάτωσαν και συνεχίζουν να αναστατώνουν την υφήλιο, αλλά μόνο για τα σεξουαλικά εγκλήματα που αυτός φέρεται να διέπραξε σε βάρος δύο γυναικών στη Σουηδία τον περασμένο Αύγουστο.
Ακόμη και οι ΗΠΑ, ο μεγαλύτερος εχθρός του WikiLeaks, τουλάχιστον έως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, δεν του είχαν προσάψει κατηγορίες (μελετούσαν το ενδεχόμενο να τον κατηγορήσουν για παράβαση του νόμου περί κατασκοπείας). Η εν λόγω ολιγωρία εκ μέρους των Αμερικανών δεν είναι τυχαία. Αντιθέτως μάλιστα, αυτή απορρέει από τη νομική ιδιαιτερότητα της συγκεκριμένης υπόθεσης.
Δεδικασμένο.
Βλέπετε, μέχρι σήμερα, τα αμερικανικά δικαστήρια δεν έχουν ποτέ καταδικάσει κάποιον επειδή δημοσίευσε «διαρροές», παρά μόνο εκείνους οι οποίοι ευθύνονται για τις ίδιες τις διαρροές (χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη δήλωση του Αυστραλού ΥΠΕΞ Κέβιν Ραντ ο οποίος, αναφερόμενος στην υπόθεση Ασάντζ, τόνισε πως «η βασική νομική ευθύνη βαρύνει όχι το ίδιο τον συλληφθέντα αλλά τα άτομα που είναι υπεύθυνα για την αρχική παράνομη διαρροή»).
Μάλιστα, όπως σημειώνει η οργάνωση προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Electronic Frontier Foundation, υπάρχει και νομικό προηγούμενο το οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει προς όφελος του WikiLeaks (το οποίο, να σημειωθεί πως μέχρι σήμερα, έχει κερδίσει όλες τις δικαστικές μάχες που έχει δώσει).
Συγκεκριμένα, υπενθυμίζεται πως το 1971, η κυβέρνηση Νίξον προσέφυγε στη δικαιοσύνη, αλλά δεν κατάφερε να καταδικάσει για παράβαση του νόμου περί κατασκοπείας τον Ντάνιελ Ελσμπεργκ (στρατιωτικό αναλυτή και κυβερνητικό σύμβουλο ο οποίος είχε παραδώσει στις εφημερίδες απόρρητα έγγραφα της CIA για το Βιετνάμ, τα επονομαζόμενα «Pentagon Papers»). Επίσης, στο πλαίσιο της ίδιας υπόθεσης, είχε προσπαθήσει αλλά δεν είχε καταφέρει να εμποδίσει δικαστικά τη δημοσίευση των εν λόγω διαρροών στους «New York Times» (το μόνο που πέτυχε ήταν να την μπλοκάρει για 15 ημέρες).
Το ενδεχόμενο να οδηγηθεί ο Ασάντζ στις αμερικανικές φυλακές (σε περίπτωση που εκδοθεί στις ΗΠΑ) φέρεται να προσκρούει στην Πρώτη Τροποποίηση του αμερικανικού συντάγματος η οποία θωρακίζει σε μεγάλο βαθμό τις ελευθερίες του Λόγου και του Τύπου περιορίζοντας μάλιστα σημαντικά τα όποια περιθώρια παράκαμψής τους. Ολα αυτά, βέβαια, τα γνωρίζει καλά ο 39χρονος Αυστραλός ο οποίος, διόλου τυχαία, διεκδικεί τον τίτλο του δημοσιογράφου («οι δημοκρατικές κοινωνίες χρειάζονται ισχυρά μέσα ενημέρωσης και το WikiLeaks είναι ένα από αυτά τα μέσα», δήλωσε πρόσφατα) και προσλαμβάνει ως συνηγόρους δικηγόρους ειδικούς στα μίντια (σε υποθέσεις συκοφαντικής δυσφήμησης και προστασίας του δημοσιογραφικού απορρήτου κ.ά.).
Ανεξάρτητα πάντως από το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, η ουσία επί του παρόντος είναι μία: πως ο Ασάντζ μπορεί να είναι προφυλακισμένος, αλλά οι δημοσιεύσεις των διαρροών συνεχίζονται.
CRYPTOME.ORG
Ιστοσελίδα-πρότυπο για το wikileaks
Ηταν Ιούνιος του 1996, δέκα χρόνια πριν από την άφιξη του WikiLeaks, όταν στον κυβερνοχώρο έκανε την παρθενική του εμφάνιση ένας ιστότοπος διαφορετικός από τους άλλους. Το όνομα αυτού ήταν Cryptome.org και αποστολή του ήταν η δημοσίευση μυστικών κρατικών εγγράφων τα οποία οι κυβερνήσεις επιθυμούσαν να παραμείνουν... μυστικά. Δημιούργημα των αρχιτεκτόνων Τζον Γιανγκ (φωτογραφία) και Ντέμπορα Νάτσιος, ο εν λόγω ιστότοπος έμελλε στην πορεία να φιλοξενήσει, μεταξύ άλλων, αποκαλύψεις όπως φωτογραφικό υλικό από τις αγριότητες των Αμερικανών στο Ιράκ, λίστες με πράκτορες της βρετανικής MI6 και κρυφές πρακτικές παραβίασης προσωπικών δεδομένων εκ μέρους των Microsoft, Facebook, Yahoo! κ.ά. Ως εκ τούτου, όπως ήταν αναμενόμενο, βρέθηκε επανειλημμένα στο στόχαστρο των αρχών σε Βρετανία και ΗΠΑ (συγκεκριμένα του FBI).
Ενδεικτικά, μόλις τον περασμένο Μάρτιο η υπηρεσία «PayPal» μπλόκαρε τις δωρεές που είχαν ως αποδέκτη τον ιδρυτή του σάιτ, Τζον Γιανγκ, και πάγωσε τον λογαριασμό του. Αναφορικά τώρα με τις σχέσεις μεταξύ Cryptome και Wikileaks, αυτές μοιάζουν να διέρχονται περίοδο σχετικής κρίσης. Χαρακτηριστικά, ο 74χρονος Γιανγκ (ο οποίος να σημειωθεί πως είχε προσκληθεί να συμμετάσχει στην αρχική ομάδα του WikiLeaks το 2006) καταφέρθηκε προ ημερών εναντίον τόσο του Ασάνζ (τον οποίο χαρακτηρίζει «νάρκισσο») όσο και του ίδιου του WikiLeaks, το οποίο, σύμφωνα με τις καταγγελίες του 74χρονου, «βγάζει λεφτά πουλώντας μυστικές πληροφορίες και διαρροές στη μαύρη αγορά της παγκόσμιας κατασκοπίας» και θέλει να παίξει το παιχνίδι των μεγάλων εμπορικών μίντια.
Ο «δικηγόρος του διαβόλου»
Ωστόσο, ακριβώς όπως ο «επικηρυγμένος» Αυστραλός πελάτης του απέχει πολύ από το να είναι απλώς «άλλη μία ποινική υπόθεση», έτσι και ο ίδιος ο Στέφενς απέχει πολύ από μια... τυχαία περίπτωση δικηγόρου. «Χειμαρρώδης και άφοβος», ξεχωρίζει για τη μαχητικότητα με την οποία υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και για τον τρόπο με τον οποίο «παίζει στα δάχτυλα» την περί των ΜΜΕ νομοθεσία. Μάλιστα, σύμφωνα με τους λονδρέζικους «Times», ο Στέφενς είναι «ένας από τους καλύτερους υπερασπιστές της ελευθερίας της έκφρασης», καθώς και ο «απόλυτος δικηγόρος των μίντια» (έχει υπερασπιστεί μεταξύ άλλων το ABC, το CNN, τους «New York Times» και τη «Wall Street Journal» ενάντια σε κατηγορίες συκοφαντικής δυσφήμησης).
Ως εκ τούτου, μάλλον του ταιριάζει μια θέση στο πλευρό του Ασάντζ. Αλλωστε, ο Στέφενς είχε πάντα «αδυναμία» στους αμφιλεγόμενους και κυνηγημένους. Ενδεικτικά, στο παρελθόν έχει δουλέψει, μεταξύ άλλων, για τους Ρίτσαρντ Ντόκινς και Κρίστοφερ Χίτσενς (τους μπροστάρηδες της μαχητικής αθεΐας) και Σάλμαν Ρούσντι (τον συγγραφέα που βρέθηκε στο στόχαστρο φανατικών ισλαμιστών). Μάλιστα, ως δικηγόρος των Ντόκινς και Χίτσενς, ο Στέφενς έψαχνε να ανοίξει το νομικό παραθυράκι που θα οδηγούσε στη... σύλληψη του Πάπα στο Ηνωμένο Βασίλειο με την κατηγορία της υπόθαλψης των σεξουαλικών εγκλημάτων της Καθολικής Εκκλησίας.
Προφυλακιστέος, μέχρι νεωτέρας
Προφυλακιστέος (στη φυλακή Γουάντσγουορθ, τη μεγαλύτερη του Λονδίνου) θα βρίσκεται τουλάχιστον έως τις 14 Δεκεμβρίου ο Τζούλιαν Ασάντζ, μετά την απόφαση του βρετανικού δικαστηρίου να μην τον απελευθερώσει προσωρινά με χρηματική εγγύηση.
Στις 14 του μήνα προβλέπεται να ξεκινήσει η εκδίκαση του αιτήματος έκδοσης του κατηγορουμένου στη Σουηδία (η οποία εάν γίνει πραγματικότητα, πιθανόν να ανοίξει τον δρόμο και για την έκδοσή του στις ΗΠΑ). Εάν εκδοθεί και δικαστεί στη Σουηδία, ο Ασάντζ θα βρεθεί αντιμέτωπος με ποινή φυλάκισης τεσσάρων έως έξι ετών.
Πάντως, οι συνήγοροί του απορρίπτουν τις κατηγορίες για βιασμό και σεξουαλική παρενόχληση ως «πολιτικά υποκινούμενες από τις ΗΠΑ» και είναι αποφασισμένοι να εξαντλήσουν κάθε ένδικο μέσο προκειμένου να αποφύγουν την έκδοση του πελάτη τους στη Σουηδία. Οσο για την τελική απόφαση του λονδρέζικου δικαστηρίου, μάλλον αυτή θα αργήσει μερικούς μήνες.πηγή Έθνος.
