συνεκμετάλλευσης των (θρυλούμενων) κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου του Αιγαίου..
«Σιγά, σιγά θα σπάσετε τα αβγά». Σαν να μην πέρασε μια ημέρα από τότε που άκουγα την κοροϊδευτική απάντηση των «παλιών» όταν η διμοιρία μου παρέλαυνε υπερηφάνως και με ζήλο κραύγαζε τα γνωστά στρατιωτικά τραγούδια – συνθήματα... «Πολύ φασαρία για το τίποτα» έλεγαν ουσιαστικά οι «παλιοσειρές» σε μας τους ...καλογυαλισμένους «νέωπες» στο κέντρο βασικής εκπαίδευσης.
Η παλαιότερη δήλωση «κύκλων» του Μαξίμου ότι ο πρωθυπουργός είναι έτοιμος να «σπάσει αβγά» μου φέρνει στο νου τους χειρισμούς της κυβέρνησης στα εθνικά θέματα, αλλά και στις... κοροϊδίες των «παλιών».
Τους τελευταίους μήνες γινόμαστε κοινωνοί ψιθύρων και διαρροών σχετικά με συνομιλίες για υφαλοκρηπίδα ή ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη), για χωρικά ύδατα αλλού στα 12 και αλλού στα 6 ναυτικά μίλια, και για μυστικές συμφωνίες συνεκμετάλλευσης των (θρυλούμενων) κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου του Αιγαίου, χωρίς τίποτε να επιβεβαιώνεται μήτε να διαψεύδεται. Το χειρότερο δε είναι ότι στο σκοτάδι μοιάζει να βρίσκεται και η αντιπολίτευση.
Η Άγκυρα λεει πάρα πολλά και έχει δώσει ως τώρα πάρα πολύ λίγα, αλλά επειδή παλαιότερα δεν έδινε τίποτε, φαίνεται ότι καθόμαστε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων λες και όλα είναι... μέλι παρά το casus belli (αλήθεια πώς γίνεται να συζητείς όταν απειλείσαι με πόλεμο;)
Η αλήθεια είναι ότι η εξομάλυνση των διμερών σχέσεων με τη γείτονα θα αποτελούσε «βάλσαμο» σε πολλά επίπεδα για τη χώρα μας απελευθερώνοντας τη διπλωματική μας κεφάλαιο και ενισχύοντας σημαντικά τη χειμαζόμενη οικονομία μας.
Ωστόσο, η επίτευξη ειρήνης δεν είναι αυτοσκοπός. Όπως έλεγε και ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ επί προεδρίας Κένεντι Ρόμπερτ Μακναμάρα, «όταν προσπαθήσεις να εξευμενίσεις αυτόν που προκαλεί, απλώς τον κάνεις να προκαλεί περισσότερο».
«Χωρίς να σπάσεις αβγά ομελέτα δεν γίνεται» μπορούν να αντιλέξουν στο ΠΑΣΟΚ, και θα ήταν ευκταίο για την κυβέρνηση αν καταφέρει να μετατοπίσει την ατζέντα από την οικονομία (όχι ακριβώς το προνομιακό της πεδίο) στα εθνικά θέματα. Το ευκταίο όμως μπορεί να αποβεί και μοιραίο...
Με τη σημερινή ισλαμική κυβέρνηση στην Τουρκία να έχει εγκαταλείψει τους λεονταρισμούς των προηγουμένων κυβερνήσεων (αν εξαιρέσεις κάτι κρουαζιέρες τουρκικών φρεγατών στο Σούνιο και κάτι υπερπτήσεις...), να κλείνει μέτωπα και να αξιοποιεί μαεστρικά θέματα όπως το ενεργειακό, τη λαθρομετανάστευση, το Πατριαρχείο, το Κυπριακό και τη Θράκη για να επιβάλλει τη δική της ατζέντα σε Ελλάδα και Ευρώπη, οι χειρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης είναι υψηλού ρίσκου.
Από την άλλη πλευρά η κυβέρνηση μπορεί να έχει εμπλακεί σε ατέρμονες συνομιλείες για το θεαθήναι με τους γείτονες, χωρίς να έχει εκπονηθεί ένα επαρκές σχέδιο με οριοθετημένο χρονικό ορίζοντα.
Για να παραφράσουμε τη διαφήμιση, παλιά το αυγό γραφόταν με «ύψηλον», τώρα ίσως να γράφεται με «βήτα» όπως «βλέποντας και κάνοντας»...
Δεν ξέρω αν ο πρωθυπουργός τελικά θα «σπάσει αβγά» στα εθνικά θέματα, αν το πράξει όμως, καλό είναι να προσέξει να μην περιέχουν πολιτικές διοξίνες.
Σε κάθε περίπτωση, αν κάτι «σιγοψήνεται» ή το αβγό είναι... κλούβιο ενδεχομένως να ξεκαθαρίσει μετά τις εκλογές στη γείτονα που διεξάγονται στα μέσα Ιουνίου.
Σ.Κάνδιας
skai
Η παλαιότερη δήλωση «κύκλων» του Μαξίμου ότι ο πρωθυπουργός είναι έτοιμος να «σπάσει αβγά» μου φέρνει στο νου τους χειρισμούς της κυβέρνησης στα εθνικά θέματα, αλλά και στις... κοροϊδίες των «παλιών».
Τους τελευταίους μήνες γινόμαστε κοινωνοί ψιθύρων και διαρροών σχετικά με συνομιλίες για υφαλοκρηπίδα ή ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη), για χωρικά ύδατα αλλού στα 12 και αλλού στα 6 ναυτικά μίλια, και για μυστικές συμφωνίες συνεκμετάλλευσης των (θρυλούμενων) κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου του Αιγαίου, χωρίς τίποτε να επιβεβαιώνεται μήτε να διαψεύδεται. Το χειρότερο δε είναι ότι στο σκοτάδι μοιάζει να βρίσκεται και η αντιπολίτευση.
Η Άγκυρα λεει πάρα πολλά και έχει δώσει ως τώρα πάρα πολύ λίγα, αλλά επειδή παλαιότερα δεν έδινε τίποτε, φαίνεται ότι καθόμαστε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων λες και όλα είναι... μέλι παρά το casus belli (αλήθεια πώς γίνεται να συζητείς όταν απειλείσαι με πόλεμο;)
Η αλήθεια είναι ότι η εξομάλυνση των διμερών σχέσεων με τη γείτονα θα αποτελούσε «βάλσαμο» σε πολλά επίπεδα για τη χώρα μας απελευθερώνοντας τη διπλωματική μας κεφάλαιο και ενισχύοντας σημαντικά τη χειμαζόμενη οικονομία μας.
Ωστόσο, η επίτευξη ειρήνης δεν είναι αυτοσκοπός. Όπως έλεγε και ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ επί προεδρίας Κένεντι Ρόμπερτ Μακναμάρα, «όταν προσπαθήσεις να εξευμενίσεις αυτόν που προκαλεί, απλώς τον κάνεις να προκαλεί περισσότερο».
«Χωρίς να σπάσεις αβγά ομελέτα δεν γίνεται» μπορούν να αντιλέξουν στο ΠΑΣΟΚ, και θα ήταν ευκταίο για την κυβέρνηση αν καταφέρει να μετατοπίσει την ατζέντα από την οικονομία (όχι ακριβώς το προνομιακό της πεδίο) στα εθνικά θέματα. Το ευκταίο όμως μπορεί να αποβεί και μοιραίο...
Με τη σημερινή ισλαμική κυβέρνηση στην Τουρκία να έχει εγκαταλείψει τους λεονταρισμούς των προηγουμένων κυβερνήσεων (αν εξαιρέσεις κάτι κρουαζιέρες τουρκικών φρεγατών στο Σούνιο και κάτι υπερπτήσεις...), να κλείνει μέτωπα και να αξιοποιεί μαεστρικά θέματα όπως το ενεργειακό, τη λαθρομετανάστευση, το Πατριαρχείο, το Κυπριακό και τη Θράκη για να επιβάλλει τη δική της ατζέντα σε Ελλάδα και Ευρώπη, οι χειρισμοί της ελληνικής κυβέρνησης είναι υψηλού ρίσκου.
Από την άλλη πλευρά η κυβέρνηση μπορεί να έχει εμπλακεί σε ατέρμονες συνομιλείες για το θεαθήναι με τους γείτονες, χωρίς να έχει εκπονηθεί ένα επαρκές σχέδιο με οριοθετημένο χρονικό ορίζοντα.
Για να παραφράσουμε τη διαφήμιση, παλιά το αυγό γραφόταν με «ύψηλον», τώρα ίσως να γράφεται με «βήτα» όπως «βλέποντας και κάνοντας»...
Δεν ξέρω αν ο πρωθυπουργός τελικά θα «σπάσει αβγά» στα εθνικά θέματα, αν το πράξει όμως, καλό είναι να προσέξει να μην περιέχουν πολιτικές διοξίνες.
Σε κάθε περίπτωση, αν κάτι «σιγοψήνεται» ή το αβγό είναι... κλούβιο ενδεχομένως να ξεκαθαρίσει μετά τις εκλογές στη γείτονα που διεξάγονται στα μέσα Ιουνίου.
Σ.Κάνδιας
skai
