"..παρά τα όσα συνέβησαν το τελευταίο 18μηνο και τα όσα αποκαλύφθηκαν για τις κλοπές και τις απάτες των υπεράνω υποψίας προσώπων, η συντεταγμένη πολιτεία παραμένει άβουλη και αδύναμη να αντιπαραταχθεί στις πρακτικές και στις νοοτροπίες της διαφθοράς που γονάτισαν τη χώρα.."Προσοχή μην μπερδέψουμε το Δίστομο με τη χρεοκοπία της χώρας. Στο χωριό της Βοιωτίας οι Γερμανοί το 1944 σκότωσαν 218 κατοίκους, ως αντίποινα. Η χρεοκοπία προετοιμαζόταν τα προηγούμενα 25 χρόνια και έσκασε σαν βόμβα πριν από περίπου ένα χρόνο.
Στην υπόθεση του Διστόμου η...επίσημη πολιτεία αποφάσισε να συντρέξει τους απογόνους των δολοφονηθέντων, να διεθνοποιήσει το ζήτημα και γενικότερα να κάνει όλα αυτά που χρόνια απέφευγε να κάνει βασανιζόμενη από σύνδρομα πτωχοπροδρομισμού.
Αντίθετα, μένει άβουλη στο θέμα που αφορά το πώς φτάσαμε στη χρεοκοπία. Εσχάτως εμφανίστηκαν δημοσιεύματα για διώξεις πρώην υψηλόβαθμων στελεχών του δημόσιου βίου που διέπρεψαν στις λοβιτούρες. Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να ανατάξει το βαρύ κλίμα που υπάρχει στην κοινωνία, η οποία έχει ως παγιωμένη αντίληψη ότι κανείς δεν τιμωρείται.
Αυτό βέβαια τα προηγούμενα χρόνια ήταν πασιφανές και πασίδηλο και κραυγαλέο. Ουδείς τιμωρούνταν και βέβαια δεν υπήρχε καν πρόθεση να τιμωρηθεί κάποιος. Οι δικαστικές αποφάσεις σχεδόν δεν εκδίδονται ποτέ και μεγάλες υποθέσεις όπως η Siemens, τα ομόλογα, το Βατοπέδι, οι μίζες των στρατιωτικών εξοπλισμών κ.ά. σκεπάζονται από τη λήθη και την αχλή του χρόνου. Ακόμα και οι αιτήσεις για άρση της ασυλίας των βουλευτών πάντα καταψηφίζονται από τη Βουλή, σαν αποθέωση του: κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει… Δεν γίνεται επίτηδες, υποστηρίζουν κάποιοι και φέρνουν σαν προσκόμματα τη γραφειοκρατία, τους δυσκίνητους κρατικούς μηχανισμούς και πολλά άλλα υπαρκτά δεινά. Την ίδια στιγμή όμως είναι πολλοί (και μάλλον οι περισσότεροι) που πιστεύουν ότι τα σκάνδαλα καλύπτονται.
Αναμφίβολα υπάρχουν και καλής προαίρεσης άνθρωποι στην πολιτική. Αλλά πώς να φανούν αυτοί όταν απορροφούνται από τον μέσο όρο της αδράνειας, της συγκάλυψης και της χρόνιας πνευματικής νάρκωσης! Στο τέλος αυτό που μένει είναι η αίσθηση ότι τίποτα δεν θα αλλάξει. Αυτή η αντίληψη, αν και επιφανειακά δείχνει στωικότητα, εγκυμονεί εντούτοις μεγάλους κινδύνους. Δείτε την ιστορία με τα διόδια.
Συμβάσεις λεόντειες απαιτούν προεισπράξεις πολλών δισ. ευρώ για να γίνουν στο μέλλον οι δρόμοι. Και εκεί που όλοι πλήρωναν (ή σχεδόν οι περισσότεροι), οι όροι άρχισαν να αντιστρέφονται. Πολλοί οδηγοί κατεβαίνουν από το αυτοκίνητο και σηκώνουν την μπάρα, χωρίς να πληρώνουν. Αυτή η αντίδραση αποκτά χαρακτηριστικά ευρύτερου κινήματος, που η αριστερά σπεύδει να καπελώσει.
Στα διόδια καταγράφεται μια αντίδραση που γενικεύεται και αμφισβητεί τους θεσμούς της πολιτείας. Αυτή την αντίδραση εξάλλου τίποτα δεν την εμποδίζει να εξαπλωθεί εν ριπή οφθαλμού στην κοινωνία, που νιώθει παντού γύρω της το χταπόδι της οργανωμένης μικρής και μεγάλης διαφθοράς.
Το τραγικό είναι ότι παρά τα όσα συνέβησαν το τελευταίο 18μηνο και τα όσα αποκαλύφθηκαν για τις κλοπές και τις απάτες των υπεράνω υποψίας προσώπων, η συντεταγμένη πολιτεία παραμένει άβουλη και αδύναμη να αντιπαραταχθεί στις πρακτικές και στις νοοτροπίες της διαφθοράς που γονάτισαν τη χώρα. Το σημείο αυτό μοιάζει με τα κενά στη φύση που ποτέ δεν μένουν κενά για μεγάλο διάστημα, αλλά καλύπτονται.
Δ.Γ.Παπαδοκωστόπουλος
isotimia
