"Γιατί με κατηγορούν ότι είμαι πολύ καιρό στην εξουσία; Η Ελισσάβετ κυβερνά πολύ περισσότερο!" Τάδε έφη Μοαμάρ Καντάφι.
Μία ακόμα δήλωση του εκκεντρικού δικτάτορα, μείγμα παράνοιας και κουτοπονηριάς, που δείχνει πάντως ότι η διάθεση του για αγώνα υπέρ πάντων, προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία είναι το μόνο πράγμα που υπάρχει μες το μυαλό του.
Βέβαια, ο Καντάφι αγνοεί σκόπιμα ότι η... Βασίλισσα της Αγγλίας είναι εξουσία για τους τύπους. Έχει τόσες εξουσίες, όσες και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Αντίθετα, στη Λιβύη, η οικογένεια Καντάφι έχει όλη την εξουσία και μεγάλο μέρος του τεράστιου πλούτου της χώρας. Έχει τον στρατό σε μερική διάλυση και άρτια εξοπολισμένες ομάδες πραιτωριανών και μισθοφόρων πιστές στο κανταφικό καθεστώς. Και, κυρίως, αποφασίζει για τη ζωή και το θάνατο των πολιτών της Λιβύης, όπως αποδεικνύουν στην πράξη και οι πρόσφατες σφαγές.
Στην αγωνία του να παραμείνει στην εξουσία δεν ξέχασε να παίξει κι ένα λιγότερο "αφελές" χαρτί, που δεν είναι για εσωτερική κατανάλωση. "Η Αλ Κάιντα και ο Μπιν Λάντεν είναι πίσω από την απόπειρα ανατροπής μου" λέει στο λαό της Λιβύης. Τα λέει μέσα, για να τα ακούνε οι έξω. Ξέρει ότι Μπιν Λάντεν και Αλ Κάιντα είναι αυτό που τρέμουν οι δυτικοί, πόσο μάλλον σε μια χώρα με τόσο κρίσιμα για την οικονομία της Δύσης (και ιδίως της Ευρώπης) πετρελαϊκά κοιτάσματα.
Το εκπληκτικό με τον Καντάφι είναι πως το καθεστώς του μέχρι τη δεκαετία του 90 θεωρείτο από τη Δύση ως απολύτως φιλικό προς την τρομοκρατία κι ότι είχε βάλει το χέρι του στην ανατίναξη ενός αεροσκάφους το 1989. Το ότι σήμερα εμφανίζεται ως υπέρμαχος κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας δείχνει την πολιτική του ευελιξία. Όμως τόσες δεκαετίες στην ηγεμονία μιας χώρας είναι πολλές και φέρνουν, εκτός από τεράστια διαφθορά, και τόση αλλαζονία, που καθιστά αδύνατη κάποιες φορές την κατανόηση της πραγματικότητας.
Όσο η σφαγή επεκτείνεται και η χώρα βουλιάζει στη δίνη ενός εμφυλίου, με το καθεστώς να δείχνει κάθε μέρα σημάδια διάλυσης, είναι αμφίβολο κατά πόσον κι αυτό το τελευταίο χαρτί της Αλ Κάιντα θα μπορέσει να τον σώσει. Ήδη Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι συζητούν για κυρώσεις εναντίον του καθεστώτος. Μολονότι ομολογούν πως δεν έχουν μεγάλες δυνατότητες παρέμβασης στην περιοχή, υπό την πίεση της κοινής γνώμης, καθώς οι ειδήσεις για τη φρίκη και το χυμένο αίμα στη χώρα πυκνώνουν, κάθε μέρα θα γίνεται και πιο πιθανό να λάβουν μέτρα τέτοια, που θα ανατρέψουν τους συσχετισμούς δυνάμεων και θα "τελειώσουν" τον "Βασιλιά Καντάφι".
Ν.Σμυρνής