Η Γερμανία καταργεί και τους τελευταίους περιορισμούς για ξένους εργαζόμενους, που θέλουν να δουλέψουν στη χώρα. Με το μέτρο αυτό οι αρχές ευελπιστούν να καλύψουν τις ελλείψεις σε διάφορους τομείς απασχόλησης.
Mεταδίδει τώρα η Ντόιτσε Βέλλε:
"Από χθες πολίτες από 8 χώρες της Ανατολικής Ευρώπης θα μπορούν να εργάζονται στη Γερμανία χωρίς.. κανένα περιορισμό. Το 2004 μετά την ένταξη των χωρών αυτών στην Ε.Ε. η εύρεση εργασίας ήταν μόνο υπό προϋποθέσεις δυνατή, μάλιστα ιδιαίτερα Γερμανία και Αυστρία περιόρισαν την ελεύθερη διακίνηση στην εγχώρια αγορά εργασίας θεωρώντας ότι η έλευση ξένων εργαζομένων θα δημιουργούσε συνθήκες ντάμπινγκ στους μισθούς και τα ημερομίσθια. Τι είναι όμως αυτό που άλλαξε και ανοίγουν οι Γερμανοί διάπλατα την πόρτα σε εργαζόμενους από το εξωτερικό; Θα υπάρξουν νικητές και ηττημένοι;
100.000 το χρόνο
Αν δώσουμε πίστη στα λεγόμενα της υπουργού Εργασίας, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, η Γερμανία δεν πρέπει να φοβάται τον ερχομό εργαζομένων από την Α,. Ευρώπη. Το αντίθετο μάλιστα, γιατί «δουλειά υπάρχει, εκείνο που δεν υπάρχει είναι εξειδικευμένοι εργάτες. Και η έλλειψη αυτή θα γίνει τα επόμενα χρόνια πιο αισθητή».
Από χθες η γερμανική αγορά εργασίας έχει ανοίξει εντελώς για εργαζόμενους από 8 χώρες της Α. Ευρώπης. Δεν χρειάζονται πλέον άδεια εργασίας και έχουν τα ίδια δικαιώματα όπως όλοι οι άλλοι ευρωπαίοι πολίτες. Μπορούν να προσφέρουν την εργασία τους σε όλη την επικράτεια. Και μάλιστα χωρίς να χρειάζεται τα γραφεία εργασίας να ψάχνουν, αν για την ίδια εργασία υπάρχει ήδη άνεργος Γερμανός. Εξαιρούνται οι πολίτες της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, που θα πρέπει να περιμένουν μέχρι το 2013.
Πόσοι εργαζόμενοι υπολογίζεται ότι θα έρθουν από την Πολωνία, τη Τσεχία, τη Σλοβακία, την Ουγγαρία και τις 3 Βαλτικές χώρες;
Ο αριθμός είναι κατ' εκτίμηση, γύρω στους 100.000 το χρόνο.
Μέχρι το 2020 θα έρθουν ένα εκατομμύριο, άρα δεν πρόκειται να κατακλυστεί με ξένους η γερμανική αγορά εργασίας. Το ερώτημα όμως είναι υπαρκτό: ποιοι θα έρθουν τελικά στη Γερμανία για να εργαστούν.
«Ειδικευμένα χέρια»
Την ίδια ώρα βέβαια εξειδικευμένο δυναμικό της χώρας, πολλοί Γερμανοί γιατροί, νοσοκόμοι και μηχανικοί γύρισαν τα νώτα στη Γερμανία, πήγαν στη Μ. Βρετανία και τη Σουηδία, όπου ήταν καλοδεχούμενοι.
Ο Γιόαχιμ Μέλερ, Διευθυντής του Ινστιτούτου Έρευνας Εργασίας πιστεύει ότι από τη μεταφορά εργατικού δυναμικού στη Γερμανία θα ωφεληθούν πολύ οι εργοδότες.
«Διότι», εξηγεί, «οι ξένοι εργαζόμενοι θα πληρώνουν φόρους, κοινωνικά επιδόματα στο ασφαλιστικό μας σύστημα και με την εργασία τους θα συμβάλουν στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου».
Αν το άνοιγμα της γερμανικής αγοράς φέρνει περισσότερες ευκαιρίες από κινδύνους εξαρτάται από περιοχή σε περιοχή, λέει ο Μέλλερ. «Υπάρχουν περιοχές στη Γερμανία με μεγάλο ποσοστό ανεργίας, όπου χρειάζεται να εξασφαλίσουμε εργασία πρώτα στο υπάρχον δυναμικό. Αλλά υπάρχουν κι άλλες, κυρίως στη Ν. Γερμανία, όπου το ποσοστό ανεργίας είναι κάτω από το 3%, εκεί δημιουργούνται ευκαιρίες για τους μετανάστες ιδιαίτερα αν είναι ειδικευμένοι».
«Χαμένοι θα είναι οπωσδήποτε οι Γερμανοί και οι ξένοι, που ζουν στη Γερμανία, με τα λιγότερα επαγγελματικά εφόδια», υποστηρίζει ο Γιόαχιμ Μελλερ. Φόβο ωστόσο δεν χρειάζεται να έχει κανείς από την έλευση ξένων εργατικών χεριών. Αν με τον τρόπο καλυφθούν οι ελλείψεις σε ορισμένους τομείς απασχόλησης που απαιτείται εξειδίκευση παραμένει ζητούμενο…
