Η μάχη για την διαδοχή του επικεφαλής του ΔΝΤ έχει ήδη αρχίσει και οι υποψήφιοι αντικαταστάτες του ισχυρού άνδρα του ΔΝΤ περιλαμβάνουν πολλές διαφορετικές επιλογές, ακόμη και... γυναικεία.
Η συζήτηση που είχε ανοίξει τα τελευταία χρόνια για την ανάγκη να λήξει η ευρωπαϊκή ηγεμονία στο... Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, επιτάθηκε πρόσφατα από το Βρετανό πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον, που «τράβηξε το χαλί» κάτω από τα πόδια του προκατόχου του, «ψηφίζοντας» υπέρ της επιλογής νέου διευθυντή από κάποια αναπτυσσόμενη χώρα.
Οι συσχετισμοί δυνάμεων μεταξύ των 187 μελών του ΔΝΤ που έχουν δικαίωμα ψήφου θα καθορίσουν το νικητή στην κούρσα της διαδοχής.Οι υποψήφιοι που προέρχονται από χώρες της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής έχουν ήδη εντοπιστεί και σε διπλωματικό επίπεδο οι διεργασίες για την δημιουργία των απαραίτητων συμμαχιών έχουν ξεκινήσει.
Ποιοι είναι όμως οι διεκδικητές της ηγεσίας του ΔΝΤ;
Κριστίν Λαγκάρντ (Christine Lagarde): Η 55χρονη υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας θεωρείται η επικρατέστερη να διαδεχθεί τον Ντομινίκ Στρος_Καν, εάν η θέση παραμείνει σε Ευρωπαίο. Οι Financial Times την επέλεξαν ως την κορυφαία εκ των υπουργών Οικονομικών της Ευρώπης το 2009, ωστόσο η εθνικότητά της αποτελεί τροχοπέδη. Αιτία, το γεγονός ότι η Γαλλία έχει ελέγξει την συγκεκριμένη θέση 26 από τα τελευταία 33 χρόνια.
Στάνλεϊ Φίσερ (Stanley Fischer): O 67χρονος κεντρικός τραπεζίτης του Ισραήλ, γνωρίζει πολύ καλά το ΔΝΤ, καθώς διετέλεσε πρώτος αναπληρωτής εκτελεστικός διευθυντής από το 1994 ως το 2001. Οικονομολόγος με διεθνή καταξίωση, έχει συγγράψει διψήφιο αριθμό βιβλίων και ηγείται του διάσημου τμήματος Οικονομικών στο ΜΙΤ, το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης. Εχει γεννηθεί στην άλλοτε αφρικανική αποικία της βόρειας Ροδεσίας, τη σημερινή Ζάμπια.
Κεμάλ Ντερβίς (Kemal Dervis): Ο 62χρονος πρώην υπουργός Οικονομίας της Τουρκίας και αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας θεωρείται από τους επικρατέστερους υποψηφίους, αν επιλεγεί κάποιος μη Ευρωπαίος. Ηγήθηκε της εξόδου της τουρκικής οικονομίας από την μεγάλη κρίση του 2001, με σκληρές μεταρρυθμίσεις που εξασφάλισαν δισεκατομμύρια από τα κεφάλαια του ΔΝΤ.
Μοχάμεντ Ελ-Εριάν (Mohamed El-Erian): Ο 52χρονος διευθύνων σύμβουλος της κορυφαίας επενδυτικής σε ομόλογα PIMCO έχει ήδη προταθεί δύο φορές από την Αίγυπτο για την ηγεσία του ΔΝΤ. Ειδήμων στο χρέος των αναδυόμενων χωρών, εργάστηκε στο Ταμείο για 15 χρόνια τις δεκαετίες του '80 και του '90. Το κυριότερο μειονέκτημά του είναι ότι η σύζυγός του είναι ήδη κορυφαίο στέλεχος του ΔΝΤ.
Πιρ Στάινμπρουκ (Peer Steinbrueck): Ο 62χρονος πρώην υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας θεωρείται δύσκολο να αναλάβει την ηγεσία του ΔΝΤ, εν μέρει λόγω και της σκληρής ρητορικής του που τον αποξένωσε από συμμάχους της Γερμανίας, κατά τη θητεία του στην κυβέρνηση Μέρκελ το διάστημα 2005 - 2009. Αντίστοιχο πλήγμα στην εικόνα που έχουν γι΄ αυτόν στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού προκάλεσε με το να δηλώσει δημοσίως ότι οι ΗΠΑ ευθύνονται για την διεθνή οικονομική κρίση.
Αξελ Βέμπερ (Axel Weber): Η ανακοίνωση του 54χρονου Γερμανού κεντρικού τραπεζίτη ότι εγκαταλείπει πρόωρα την Bundesbank προκάλεσε σοκ τον Φεβρουάριο και επιβεβαίωσε τις ανησυχίες των επικριτών του. Η ευθύτητα με την οποία εκθέτει τις σκέψεις του αδιαφορώντας για πολιτικές και διπλωματικές παραμέτρους αποτελεί για αυτούς βόμβα που μπορεί να εκραγεί ανά πάσα στιγμή.
Μοντέκ Σιγκχ Αχλούβλια (Montek Singh Ahluwlia): Ο 67χρονος οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού της Ινδίας Μανμόχαν Σιγκχ έχει αναδειχθεί σε ηγετική φυσιογνωμία της χώρας κατά τη διάρκεια των μεγάλων οικονομικών μεταρρυθμίσεων, από τα μέσα της δεκαετίας του '80 και μετά. Υποστηρικτής της ελευθερίας των αγορών, πίεσε την κυβέρνησή του να άρει τον έλεγχό της στις τιμές των καυσίμων και στην έλευση ξένων επιχειρήσεων.
Τρέβορ Μανουέλ (Trevor Manuel): Ο 55χρονος πρώην υπουργός Οικονομίας της Νότιας Αφρικής, από το 1996 ως το 2009, χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης στους διεθνείς οικονομικούς κύκλους. Γεννημένος την εποχή του Απαρτχάιντ στο Κέιπ Τάουν, έχει επιδείξει σημαντική πολιτική δραστηριότητα που τον οδήγησε επανειλημένα στις φυλακές του ρατσιστικού καθεστώτος στα τέλη της δεκαετίας του '80.
Αγκουστίν Κάρστενς (Agustin Carstens): Ο 52χρονος κεντρικός τραπεζίτης του Μεξικό έχει να επιδείξει μακρά παρουσία κυρίως σε πόστα εντός της χώρας του. Παράλληλα, υπήρξε στέλεχος του ΔΝΤ από το 2003 ως το 2006.
Γκόρντον Μπράουν (Gordon Brown): Ο 60χρονος πλέον πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας και νωρίτερα υπουργός Οικονομικών επί κυβερνήσεων Μπλερ, θεωρείται εδώ και χρόνια υποψήφιος για τη διαδοχή του Ντομινίκ Στρος-Καν ή κάποιο άλλο πόστο αντίστοιχου μεγέθους. Ο Ντέιβιντ Κάμερον, διάδοχός του στην Ντάουνιγκ Στριτ, «έκοψε τα φτερά του» δηλώνοντας δημοσίως ότι ένας «αρνητής του ελλείμματος» δεν είναι κατάλληλος για τέτοια θέση.
