Με τι λεφτά το EFSF θα "στηρίξει" την Ελλάδα;Δεν το εξηγεί κανείς..
Οι απορίες των αναλυτων παραμένουν πέντε μέρες μετά την Σύνοδο Κορυφής.
Στην επιφάνεια το σχέδιο φαίνεται «ωραίο» και υποστηρικτικό για την ευρωπεριφέρεια, ωστόσο έχει πολλά κενά κυρίως σε ότι έχει να κάνει με την εφαρμογή του αλλά και το μέγεθος του EFSF.
Όπως σημειώνουν οι αναλυτές...
τα θεμελιώδη προβλήματα στην περιφέρεια παραμένουν και επιμένουν, και δεν εξασφαλίζονται ούτε η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους αλλά ούτε και ο περιορισμός της εξάπλωσης της κρίσης.
Μη βιώσιμο το ελληνικό χρέος
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της JP Morgan, το ελληνικό χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα μειωθεί γύρω στο 25% μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια ως αποτέλεσμα αυτού του σχεδίου της Ευρωζώνης, ωστόσο θα παραμείνει στο υψηλότατο επίπεδο του 120% και πάνω το 2016, ακόμη και εάν οι ιδιωτικοποιήσεις ύψους 50 δις ευρώ προχωρήσουν ολοκληρωτικά μέχρι τότε. Όπως τονίζει ο διεθνής οίκος στην έκθεσή του, τα ελληνικά spreads λοιπόν, όπως και αυτά της υπόλοιπης ευρωπεριφέρειας, αναμένεται να διευρυνθούν μόλις η αγορά αρχίσει και αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα αυτή.
Ασάφεια γύρω από την εφαρμογή του Σχεδίου
Όπως σημειώνει η RBS, δεν είναι ξεκάθαρο το πώς θα εφαρμοστεί τελικά το σχέδιο και κατά πόσο θα είναι αποτελεσματικό. To περίφημο Σχέδιο Μάρσαλ, δίνει σαφώς την εντύπωση ότι οι χαράσσοντες πολιτική της Ευρωζώνης «έλαβαν πλέον το μήνυμα», δημιουργώντας τρία νέα εργαλεία: ένα προληπτικό πρόγραμμα, μια χρηματοδοτική διευκόλυνση για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών εκείνων των χωρών που αντιμετωπίζουν προβλήματα, καθώς και ένα πρόγραμμα αγοράς ομολόγων στη δευτερογενή αγορά, Ωστόσο, όπως τονίζει η RBS, οι λεπτομέρειες που έχουν δοθεί μέχρι σήμερα είναι ελλιπείς, γεγονός που καθιστά δύσκολο σε αυτό το στάδιο να δούμε πραγματικά το πώς ακριβώς θα λειτουργήσουν στην πράξη αυτά τα νέα εργαλεία, και πόσο αποτελεσματικά θα είναι. Ειδικότερα, δεν υπάρχουν επαρκείς διαθέσιμες πληροφορίες για το πόσο προληπτικά αυτά τα εργαλεία θα καταλήξουν να είναι και αυτό σχετίζεται με την έλλειψη σαφήνειας γύρω από τις λεγόμενες «κατάλληλες προϋποθέσεις» που θα επιβληθούν στις χώρες-μέλη που θα προσφύγουν σε αυτούς τους νέους μηχανισμούς βοήθειας.
Πολυ «φτωχό» το EFSF για να αντέξει την κρίση
H μεγαλύτερη και εξαιρετικά σοβαρή παράληψη του όλου σχεδίου σύμφωνα με τους αναλυτές είναι πως δεν έγινε κανένας απολύτως λόγος για την επέκταση των κεφαλαίων του EFSF, γιατί αυτή είναι η ουσία για την καταπολέμηση της μετάδοσης της κρίσης, αφού εάν μία μεγαλύτερη χώρα αντιμετωπίσει προβλήματα, τα κεφάλαια που υπάρχουν σήμερα στην διάθεση αυτου του ευρωπαϊκού μηχανισμού, δεν φτάνουν.
Σύμφωνα και με έκθεση της Bernstein Capital, η επέκταση των πόρων του EFSF για να μπορέσει να καλύψει την Ιταλία και την Ισπανία θα χρειαστεί να συμπεριλάβει 790 δις ευρώ εγγυήσεις από τη Γερμανία ( το 32% του ΑΕΠ της δηλαδή). Όπως επισημαίνει η Bernstein, για να καλυφθεί το 100% του rollover της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας και του Βελγίου, καθώς και η στήριξη των τραπεζών μέχρι τα τέλη του 2013, το EFSM θα πρέπει να έχει στη διάθεσή του συνολικά 2 με 2,4 τρις ευρώ κεφάλαια.
Όπως σημειώνεται, είναι εξαιρετικά σημαντικό να δούμε εάν η Γερμανία θα μπορέσει να δεσμευθεί σε μία τέτοιου ύψους στήριξη, αφού οι εσωτερικές αντιδράσεις θα είναι σίγουρα πολλές και έντονες. Επιπλέον, σε περίπτωση του απαισιόδοξου σεναρίου της ενδεχόμενης υποβάθμισης της πιστοληπτικής αξιολόγησης της Γαλλίας, που δεν θεωρείται απίθανη από την αγορά, η Γερμανία θα αναγκαστεί να βάλει το χέρι ακόμη βαθύτερα στην τσέπη και προς το 1,7 τρις ευρώ, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Bernstein.
Κατά την άποψη της RBS, ένας βασικός περιορισμός-κλειδί του σχεδίου είναι ότι δεν «είπε» τίποτα για το μέγεθος του EFSF. Όπως επισημαίνει, απαραίτητη προϋπόθεση για την αύξηση της ευελιξίας της EFSF είναι να ενισχυθεί σημαντικά το μέγεθός του, περίπου στα 2 τρισεκατομμύρια ευρώ.
Σύμφωνα και με τον επικεφαλής οικονομολόγο της Citigroup, κ. Willem Buiter, οι χρηματοοικονομικοί μηχανισμοί που έχει στην διάθεσή της η ΕΕ, είναι εντελώς ακατάλληλοι για να διαχειριστούν την Ισπανία ή την Ιταλία ξεχωριστά, πόσο μάλλον και τις δύο χώρες μαζί. Όπως προειδοποιεί ο κ. Buiter, εάν μπουν βαθύτερα στην κρίση και η Ιταλία και η Ισπανία, τα κεφάλαια του ευρωπαϊκού ταμείου διάσωσης θα πρέπει να αυξηθούν στα 2 τρισεκατομμύρια ευρώ έτσι ώστε να μπορέσουν να χρηματοδοτηθούν οι δύο χώρες, όταν και εάν βρεθούν εκτός αγορών
