Οι Financial Times με σημερινό τους δημοσίευμα αναγνωρίζουν ότι υπάρχει μεν πρόοδος από την συμφωνία της Τετάρτης, όμως επισημαίνουν ότι η συγκεκριμένη συμφωνία δεν αντιμετωπίζει τα βασικά προβλήματα που έχει η ευρωζώνη – και ενδεχομένως να μην σκόπευε να τα αντιμετωπίσει.
Σύμφωνα με τους FT υπάρχει ακόμα η...επείγουσα ανάγκη να ανακτηθεί η ανάπτυξη στις οικονομίες που πλήττονται από τη συνεχιζόμενη λιτότητα, ενώ ο κίνδυνος ύφεσης ειδικά για τις χώρες του Νότου παραμένει.
Η συμφωνία δεν αντιμετωπίζει τα βασικά προβλήματα που έχει η ευρωζώνη – και ενδεχομένως να μην σκόπευε να τα αντιμετωπίσει. Υπάρχει ακόμη η επείγουσα ανάγκη να ανακτηθεί η ανάπτυξη στις οικονομίες που πλήττονται από τη συνεχιζόμενη λιτότητα. Ο κίνδυνος ύφεσης παραμένει, ειδικότερα για τις οικονομίες του ευρωπαϊκού νότου.
«Είναι αξιοσημείωτο ότι η σύνοδος δεν προχώρησε σε συγκέντρωση νέων κεφαλαίων, εκτός από την αύξηση της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στο κούρεμα του ελληνικού χρέους κατά περίπου 80 δισ. ευρώ» σχολιάζουν οι FT .
Όλα τα εναπομείναντα «νέα» κεφάλαια, εκ των οποίων τα 106 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τα περίπου 800 δισ. ευρώ που θα προστεθούν στο οπλοστάσιο του EFSF μέσω μόχλευσης, μένουν να αντληθούν από τον ιδιωτικό τομέα, από κράτη εκτός ευρωζώνης και ενδεχομένως από την ΕΚΤ.
«Δεν υπάρχει καμία εξασφάλιση ότι αυτά μπορούν να γίνουν. Το τελικό αποτέλεσμα αυτής της συνόδου θα εξαρτηθεί από το εάν θα αντληθεί αυτό το 1 τρισ. ευρώ που λείπει».
«Θεωρητικά, αυτό θα ήταν το μεγαλύτερο τμήμα του «μεγάλου μπαζούκα». Το ποσό του 1 τρισ. ευρώ θριαμβολογήθηκε δεόντως, αλλά οι λεπτομέρειες παραμένουν ασαφείς. Είναι ξεκάθαρο ότι η γερμανική κυβέρνηση κέρδισε στη διαμάχη με την Γαλλία ως προς την χρήση των κεφαλαίων της ΕΚΤ για την μόχλευση του EFSF, σενάριο που φαίνεται ότι δεν βρίσκεται πλέον επί τάπητος.
Κατά συνέπεια, μένει ο συνδυασμός ενός ασφαλιστικού σχήματος και ενός νέου SPV που θα προσελκύσει νέους επενδυτές στις αγορές κρατικών ομολόγων που αντιμετωπίζουν προβλήματα, προσφέροντάς τους κάλυψη για το πρώτο 20% οιασδήποτε μελλοντικής ζημίας που μπορεί να υποστούν από την τοποθέτησή τους σε ευρωπαϊκά ομόλογα.
Μένει να αποδειχθεί εάν ο ιδιωτικός κλάδος, ή οι BRIC, θα δεχθούν αυτή την προσφορά.
Είναι σημαντικό να ξεκαθαριστεί ότι όλα αυτά συνεπάγονται πως η ευρωζώνη δεν δίνει δικά της νέα κεφάλαια για να λυθεί το πρόβλημα. Στην καλύτερη περίπτωση, επιδοτεί περίπου 200-250 δισ ευρώ (που είναι ήδη δεσμευμένα από τις υπάρχουσες εγγυήσεις του EFSF) από τα ισχυρότερα μέλη της ευρωζώνης για την προσέλκυση νέων επενδυτών στην αγορά των ιταλικών και των ισπανικών ομολόγων. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 8% του χρέους αυτών των δύο χωρών, ποσό που δεν μοιάζει τόσο δελεαστικό» σχολιάζει η εφημερίδα για τον EFSF».
Για το ελληνικό κούρεμα
Για την απόφαση σχετικά με την αναδιάρθρωση του χρέους η εφημερίδα σχολιάζει:
«Το κούρεμα του 50% του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών περνά το τεστ, αλλά δεν υπάρχει καμία συμμετοχή των θεσμικών φορέων. Στόχος είναι η μείωση του χρέους από 152% του ΑΕΠ στο 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020, λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι, εν τω μεταξύ, όλη η δημοσιονομική αναπροσαρμογή θα εφαρμοστεί (κάτι που είναι εξαιρετικά απίθανο). Τα νούμερα αυτά είναι υψηλότερα από ότι αναμενόταν και μπορεί να αποδειχθούν, για μία ακόμη φορά, μη διατηρήσιμα. Κατά συνέπεια, ο ελληνικός πονοκέφαλος μπορεί να μην έχει τελικά επιλυθεί και ενδεχομένως να μην υπάρξει λύση μέχρις ότου αποφασιστεί σημαντικό κούρεμα και στο χρέος που βρίσκεται στα χέρια θεσμικών φορέων.
Θα ακολουθήσει μία αγωνιώδης συζήτηση για το εάν αυτή η αναδιάρθρωση θα γίνει σε «εθελοντική
Σύμφωνα με τους FT υπάρχει ακόμα η...επείγουσα ανάγκη να ανακτηθεί η ανάπτυξη στις οικονομίες που πλήττονται από τη συνεχιζόμενη λιτότητα, ενώ ο κίνδυνος ύφεσης ειδικά για τις χώρες του Νότου παραμένει.
Η συμφωνία δεν αντιμετωπίζει τα βασικά προβλήματα που έχει η ευρωζώνη – και ενδεχομένως να μην σκόπευε να τα αντιμετωπίσει. Υπάρχει ακόμη η επείγουσα ανάγκη να ανακτηθεί η ανάπτυξη στις οικονομίες που πλήττονται από τη συνεχιζόμενη λιτότητα. Ο κίνδυνος ύφεσης παραμένει, ειδικότερα για τις οικονομίες του ευρωπαϊκού νότου.
«Είναι αξιοσημείωτο ότι η σύνοδος δεν προχώρησε σε συγκέντρωση νέων κεφαλαίων, εκτός από την αύξηση της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στο κούρεμα του ελληνικού χρέους κατά περίπου 80 δισ. ευρώ» σχολιάζουν οι FT .
Όλα τα εναπομείναντα «νέα» κεφάλαια, εκ των οποίων τα 106 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τα περίπου 800 δισ. ευρώ που θα προστεθούν στο οπλοστάσιο του EFSF μέσω μόχλευσης, μένουν να αντληθούν από τον ιδιωτικό τομέα, από κράτη εκτός ευρωζώνης και ενδεχομένως από την ΕΚΤ.
«Δεν υπάρχει καμία εξασφάλιση ότι αυτά μπορούν να γίνουν. Το τελικό αποτέλεσμα αυτής της συνόδου θα εξαρτηθεί από το εάν θα αντληθεί αυτό το 1 τρισ. ευρώ που λείπει».
«Θεωρητικά, αυτό θα ήταν το μεγαλύτερο τμήμα του «μεγάλου μπαζούκα». Το ποσό του 1 τρισ. ευρώ θριαμβολογήθηκε δεόντως, αλλά οι λεπτομέρειες παραμένουν ασαφείς. Είναι ξεκάθαρο ότι η γερμανική κυβέρνηση κέρδισε στη διαμάχη με την Γαλλία ως προς την χρήση των κεφαλαίων της ΕΚΤ για την μόχλευση του EFSF, σενάριο που φαίνεται ότι δεν βρίσκεται πλέον επί τάπητος.
Κατά συνέπεια, μένει ο συνδυασμός ενός ασφαλιστικού σχήματος και ενός νέου SPV που θα προσελκύσει νέους επενδυτές στις αγορές κρατικών ομολόγων που αντιμετωπίζουν προβλήματα, προσφέροντάς τους κάλυψη για το πρώτο 20% οιασδήποτε μελλοντικής ζημίας που μπορεί να υποστούν από την τοποθέτησή τους σε ευρωπαϊκά ομόλογα.
Μένει να αποδειχθεί εάν ο ιδιωτικός κλάδος, ή οι BRIC, θα δεχθούν αυτή την προσφορά.
Είναι σημαντικό να ξεκαθαριστεί ότι όλα αυτά συνεπάγονται πως η ευρωζώνη δεν δίνει δικά της νέα κεφάλαια για να λυθεί το πρόβλημα. Στην καλύτερη περίπτωση, επιδοτεί περίπου 200-250 δισ ευρώ (που είναι ήδη δεσμευμένα από τις υπάρχουσες εγγυήσεις του EFSF) από τα ισχυρότερα μέλη της ευρωζώνης για την προσέλκυση νέων επενδυτών στην αγορά των ιταλικών και των ισπανικών ομολόγων. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 8% του χρέους αυτών των δύο χωρών, ποσό που δεν μοιάζει τόσο δελεαστικό» σχολιάζει η εφημερίδα για τον EFSF».
Για το ελληνικό κούρεμα
Για την απόφαση σχετικά με την αναδιάρθρωση του χρέους η εφημερίδα σχολιάζει:
«Το κούρεμα του 50% του ελληνικού χρέους που βρίσκεται στα χέρια ιδιωτών περνά το τεστ, αλλά δεν υπάρχει καμία συμμετοχή των θεσμικών φορέων. Στόχος είναι η μείωση του χρέους από 152% του ΑΕΠ στο 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020, λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι, εν τω μεταξύ, όλη η δημοσιονομική αναπροσαρμογή θα εφαρμοστεί (κάτι που είναι εξαιρετικά απίθανο). Τα νούμερα αυτά είναι υψηλότερα από ότι αναμενόταν και μπορεί να αποδειχθούν, για μία ακόμη φορά, μη διατηρήσιμα. Κατά συνέπεια, ο ελληνικός πονοκέφαλος μπορεί να μην έχει τελικά επιλυθεί και ενδεχομένως να μην υπάρξει λύση μέχρις ότου αποφασιστεί σημαντικό κούρεμα και στο χρέος που βρίσκεται στα χέρια θεσμικών φορέων.
Θα ακολουθήσει μία αγωνιώδης συζήτηση για το εάν αυτή η αναδιάρθρωση θα γίνει σε «εθελοντική
