Νισάφι πια με αυτό το χαράτσι Βενιζέλου στα ακίνητα, που με την προχειρότητα και την κραυγαλέα απανθρωπιά του υποβάλλει σε καθημερινά ηλεκτροσόκ ολόκληρη τη χώρα. Η επιβολή του μπορεί να είναι και λογική και απαραίτητη και σύννομη, εφόσον θεσπιστεί δίκαια, αλλά ας το παραδεχτούν επιτέλους εκεί στο υπουργείο Οικονομικών ότι η ευθεία σύνδεσή του με το...δικαίωμα των πολιτών να έχουν ρεύμα στο σπίτι τους είναι και παράνομη και ηθικά απαράδεκτη.
Το δικαίωμα στην ηλεκτροδότηση όπως και στο πόσιμο νερό ή σε οποιοδήποτε άλλο αγαθό κοινής ωφέλειας που παρέχεται επί πληρωμή δεν μπορεί να συνδέεται με την απόδοση φόρων και δη μη ανταποδοτικών. Αυτό συνέβη μόνο στην Ελλάδα, όχι με «έξωθεν εντολή» αλλά με έμπνευση Βενιζέλου, που κινδυνεύει να μετατρέψει τις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών από φοροεισπράκτορες σε καρπαζοεισπράκτορες.
Και επιτέλους, ας εφαρμόσουν στην κυβέρνηση το νόμο που οι ίδιοι ψήφισαν κατ' εφαρμογή της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας. Σε αυτόν (4001/2011) προβλέπεται ότι η πολιτεία πρέπει να διαμορφώνει συνθήκες ώστε όλοι οι καταναλωτές να έχουν απρόσκοπτα πρόσβαση στο αγαθό της ηλεκτρικής ενέργειας εφόσον την πληρώνουν. Θεσπίστηκε μάλιστα για πρώτη φορά και ο θεσμός του «προμηθευτή τελευταίου καταφυγίου», που δεν είναι τίποτα άλλο από την κατοχύρωση του δικαιώματος να έχουν ακόμη και οι... απόκληροι του συστήματος (κακοπληρωτές κ.ά.) υποχρεωτικά πρόσβαση στο αγαθό του ηλεκτρισμού.
Το χειρότερο από όλα όμως είναι ότι η κυβέρνηση ψεύδεται όταν υποστηρίζει ότι τηρείται στο ακέραιο η ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία για τις ευάλωτες κοινωνικά ομάδες. Αν τηρούνταν, θα είχαν από την αρχή εξαιρεθεί από την απειλή «μπλακ άουτ» όσοι εμπίπτουν στην κατηγορία της «ενεργειακής πενίας», δηλαδή οι άνεργοι, οι πένητες, οι συνταξιούχοι, οι ηλικιωμένοι, οι ανάπηροι και οι κάτοικοι των απομακρυσμένων νησιών, για τους οποίους υπάρχει ρητή πρόβλεψη ότι απαγορεύεται να διακοπεί για οποιοδήποτε λόγο η ηλεκτροδότησή τους, ειδικά σε «κρίσιμες περιόδους».
Εχει τις ευθύνες της όμως και η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, που θα έπρεπε ήδη να έχει συντάξει και εφαρμόσει τον Κώδικα Προμήθειας Ηλεκτρικής Ενέργειας, ώστε να πληροφορηθούν όλοι οι καταναλωτές τα δικαιώματά τους και τα μέτρα προστασίας που οφείλει η πολιτεία να τους παρέχει.
Το δικαίωμα στην ηλεκτροδότηση όπως και στο πόσιμο νερό ή σε οποιοδήποτε άλλο αγαθό κοινής ωφέλειας που παρέχεται επί πληρωμή δεν μπορεί να συνδέεται με την απόδοση φόρων και δη μη ανταποδοτικών. Αυτό συνέβη μόνο στην Ελλάδα, όχι με «έξωθεν εντολή» αλλά με έμπνευση Βενιζέλου, που κινδυνεύει να μετατρέψει τις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών από φοροεισπράκτορες σε καρπαζοεισπράκτορες.
Και επιτέλους, ας εφαρμόσουν στην κυβέρνηση το νόμο που οι ίδιοι ψήφισαν κατ' εφαρμογή της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας. Σε αυτόν (4001/2011) προβλέπεται ότι η πολιτεία πρέπει να διαμορφώνει συνθήκες ώστε όλοι οι καταναλωτές να έχουν απρόσκοπτα πρόσβαση στο αγαθό της ηλεκτρικής ενέργειας εφόσον την πληρώνουν. Θεσπίστηκε μάλιστα για πρώτη φορά και ο θεσμός του «προμηθευτή τελευταίου καταφυγίου», που δεν είναι τίποτα άλλο από την κατοχύρωση του δικαιώματος να έχουν ακόμη και οι... απόκληροι του συστήματος (κακοπληρωτές κ.ά.) υποχρεωτικά πρόσβαση στο αγαθό του ηλεκτρισμού.
Το χειρότερο από όλα όμως είναι ότι η κυβέρνηση ψεύδεται όταν υποστηρίζει ότι τηρείται στο ακέραιο η ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία για τις ευάλωτες κοινωνικά ομάδες. Αν τηρούνταν, θα είχαν από την αρχή εξαιρεθεί από την απειλή «μπλακ άουτ» όσοι εμπίπτουν στην κατηγορία της «ενεργειακής πενίας», δηλαδή οι άνεργοι, οι πένητες, οι συνταξιούχοι, οι ηλικιωμένοι, οι ανάπηροι και οι κάτοικοι των απομακρυσμένων νησιών, για τους οποίους υπάρχει ρητή πρόβλεψη ότι απαγορεύεται να διακοπεί για οποιοδήποτε λόγο η ηλεκτροδότησή τους, ειδικά σε «κρίσιμες περιόδους».
Εχει τις ευθύνες της όμως και η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, που θα έπρεπε ήδη να έχει συντάξει και εφαρμόσει τον Κώδικα Προμήθειας Ηλεκτρικής Ενέργειας, ώστε να πληροφορηθούν όλοι οι καταναλωτές τα δικαιώματά τους και τα μέτρα προστασίας που οφείλει η πολιτεία να τους παρέχει.
