Ισως, κάποτε, στο μέλλον να θυμόμαστε με αποστροφή τη δόλια και ανίκανη κυβέρνηση του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου, σαν μια αντιδημοκρατική παρέκκλιση.
Υστερα, όμως, από τις εφιαλτικές συνέπειες που βιώνει η ελληνική κοινωνία και η χώρα, οι πολίτες δεν είναι πια ούτε αφελείς ούτε «αθώοι»..
Απολύτως καταστροφική είναι η τρέχουσα πολιτική.
Το ΑΕΠ θα συρρικνωθεί σημαντικά και το 2012, οδηγώντας σε σωρευτική απώλεια ίσως και 17% από το 2008. Θα... ακολουθήσει χαμηλή ανάπτυξη για πολλά χρόνια.
Η Ελλάδα θα βρεθεί με μόνιμη υψηλή ανεργία, τη νεολαία να μεταναστεύει, χωρίς δυναμικούς κλάδους παραγωγής και με τεράστιο χρέος.
Μπορεί το δράμα της χώρας να πάρει σύντομα τέλος; Ούτε σύντομα... ούτε εύκολα. Ισως, κάποτε, στο μέλλον να θυμόμαστε με αποστροφή τη δόλια και ανίκανη κυβέρνηση του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου, σαν μια αντιδημοκρατική παρέκκλιση. Υστερα, όμως, από τις εφιαλτικές συνέπειες που βιώνει η ελληνική κοινωνία και η χώρα, οι πολίτες δεν είναι πια ούτε αφελείς ούτε «αθώοι».
Φυσικά, με την Ελλάδα και στο Μνημόνιο 2 και ξανά χρεοκοπημένη δεν χρειάζεται να είναι κανείς Κέινς για να καταλάβει τι θα πάει στραβά.
Γνωρίζουμε πως, όταν νοσεί το οικονομικό σύστημα, νοσεί χειρότερα το πολιτικό και οδηγείται σε φαύλες συναλλαγές. Γνωρίζουμε πως αφήνει ελεύθερη την εργοδοσία να επιστρέφει τις συνθήκες εργασίας στην εποχή της δουλείας. Η κοινωνία αντιλαμβάνεται τώρα ότι τόσο το διαβόητο Μνημόνιο όσο και αυτά που ακολουθούν... έχουν εξελιχθεί σε εφιάλτες καθώς το επαχθές χρέος της Ελλάδας είναι εντελώς αδύνατον να εξυπηρετηθεί χωρίς να σπάσει η σπονδυλική στήλη της οικονομίας.
Η δημοσιονομική λιτότητα που επιβλήθηκε σε όλη την Ευρώπη, σε συνδυασμό με την κατάρρευση της εμπιστοσύνης επιχειρήσεων και καταναλωτών, θα οδηγήσει την Ευρωζώνη σε ύφεση της τάξεως του 2% το 2012, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο που θα μεγαλώνει τα ελλείμματα και θα ανατροφοδοτεί την ύφεση.
Ομως, δυσοίωνες είναι οι προβλέψεις του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για την ελληνική οικονομία, εκτιμώντας ότι η ύφεση το 2011 θα διαμορφωθεί στο 6,1%, έναντι του 5,5% που εκτιμά η ελληνική κυβέρνηση και οι διεθνείς δανειστές της χώρας.
Για το 2012, το ΑΕΠ εκτιμάται από τον ΟΟΣΑ ότι θα συρρικνωθεί κατά 3%, ενώ η επιστροφή σε ανάπτυξη θα γίνει το 2013, με τον οριακό ρυθμό του 0,5%.
Στη σχετική έκθεση του Οργανισμού αναφέρεται ότι υπάρχουν σοβαροί καθοδικοί κίνδυνοι για τις οικονομικές προοπτικές της χώρας, τονίζοντας ότι «οποιαδήποτε μετακίνηση από την απόφαση για πλήρη εφαρμογή του προγράμματος προσαρμογής θα ενέτεινε τον κίνδυνο για στάση πληρωμών». Οσον αφορά το έλλειμμα του προϋπολογισμού, ο ΟΟΣΑ εκτιμά ότι αυτό θα υποχωρήσει από 9% του ΑΕΠ φέτος στο 7% το 2012 και στο 5,3% το 2013, εξαιρουμένου του όποιου οφέλους από το «κούρεμα» των ομολόγων (PSI).
Ομως, νέες δηλώσεις διαβεβαίωσης ότι δεν θα έλθουν άλλα μέτρα το 2012, έκανε ο υπουργός και αντιπρόεδρος, κ. Βενιζέλος. Είπε στον ελληνικό λαό ότι δε θα πάρει άλλα μέτρα εκτός αν… «Εχω εξηγήσει πάρα πολλές φορές ότι ο λαός έχει υποβληθεί σε πάρα πολλές θυσίες για να σωθεί η χώρα» είπε ο κ. Βενιζέλος και πρόσθεσε: «η χώρα διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο μέσα σε μια Ευρώπη που παραπαίει και ταλανίζεται.
Αρα πρέπει να κάνουμε μια εθνική υπερπροσπάθεια για να βγούμε αλώβητοι, όχι μόνο εμείς, αλλά και τα παιδιά μας από την κρίση αυτή.
Για το 2011 και το 2012 έχουν νομοθετηθεί όλα τα μέτρα, αρκεί εμείς να είμαστε συνεπείς, οργανωμένοι και δίκαιοι. Μπορούμε να εφαρμόσουμε τα μέτρα αυτά, βοηθώντας ταυτόχρονα όλους αυτούς που έχουν ανάγκη, διορθώνοντας αδικίες, στηρίζοντας όσους πραγματικά δεν έχουν εισόδημα».
Δηλαδή αν δεν είμαστε οργανωμένοι, πράγμα που σημαίνει αν δεν πληρώσουμε το άδικο χαράτσι της ΔΕΗ, αν δεν δεχθούμε τις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών, τις συντάξεις πείνας, τα κουτσουρεμένα εφάπαξ, τη φτώχεια και τη δυστυχία, την ανεργία στο 20%.
Μάλιστα ο χειρότερος υπουργός Οικονομικών της Ευρώπης είπε πως «για τα επόμενα χρόνια -το 2013, το 2014, το 2015- ούτως ή άλλως, τα μέτρα που απαιτούνται είναι ελάχιστα: είναι 1% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος περίπου, κατά μέσο όρο τον χρόνο, όταν μόνο τον Οκτώβριο, για να πάμε στην απόφαση της 27ης Οκτωβρίου, αναγκαστήκαμε να πάρουμε μέτρα που ξεπερνούν το 3% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος.
Αυτό για να καταλάβετε πόσο μεγάλη είναι η διαφορά».
Ζ.Ζήκου.
