Τις λεπτομέρειες του γαλλογερμανικού σχεδίου που θεωρούν ότι θα φέρει σταθερότητα διαρκείας στην ευρωζώνη καθορίζουν αύριο συναντώμενοι στο Παρίσι, Αγκελα Μέρκελ και ο Νικολά Σαρκοζί.
Το προσχέδιο της γαλλογερμανικής συνεννόησης θα παρουσιαστεί στους λοιπούς ευρωπαίους ηγέτες στη Σύνοδο Κορυφής της 8ης και 9ης Δεκεμβρίου στις... Βρυξέλλες στα τέλη μίας εβδομάδας κατά την οποία κράτη και αγορές προεξοφλούν επίσης ως πιθανή περαιτέρω μείωση του κεντρικού επιτοκίου από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (την Πέμπτη).
Νέο διευθυντήριο
Βασικός άξονας της γαλλογερμανικής πρωτοβουλίας είναι η μετατροπή της Νομισματικής Ενωσης σε Δημοσιονομική Ενωση: με αυστηρούς κανόνες που ελέγχονται στενά και των οποίων η παραβίαση θα συνεπάγεται αυτόματες κυρώσεις για τις απείθαρχες χώρες.
Σε αυτή τη νέα «Ενωση Σταθερότητας», θα επανακαθορίζεται προς τα κάτω το επιτρεπτό επίπεδο δημοσίου χρέους, θα επιβληθεί δια ροπάλου ο λεγόμενος «χρυσός κανόνας» που θα υποχρεώνει τα κράτη - μέλη του ευρώ να εμφανίζουν ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και θα προωθηθούν αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις με σκοπό την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.
Διαφωνίες στο γαλλογερμανικό μέτωπο
Αυτό που επιθυμεί διακαώς η Μέρκελ είναι ένα νέο καθεστώς υπό το οποίο οι χώρες της ευρωζώνης θα εκχωρούν σημαντικές δημοσιονομικές εξουσίες σε μία ανεξάρτητη ευρωπαϊκή αρχή, η οποία θα είναι ικανή να προσβάλει με τη χρήση βέτο του εθνικούς προϋπολογισμούς. Στο διευθυντήριο αυτό το πάνω χέρι θα έχει βεβαίως η Γερμανία. Το όραμα της Μέρκελ -που προκαλεί ήδη εφιάλτες για τις δημοκρατικές ισορροπίες στην ευρωζώνη- απαιτεί μακρές διαδικασίες καθώς προϋποθέτει αλλαγές βασικών όρων των ευρωπαϊκών συνθηκών.
Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του αυστριακού καγκελάριου Φάιμαν ύστερα από την συνάντησή του με τη γερμανίδα ομόλογό του, την Παρασκευή: «Εάν εγκαταλειφθεί το κυριαρχικό δικαίωμα επί των προϋπολογισμών και προκύψει μια Ευρώπη παρόμοια με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τότε αυτό μπορεί να γίνει μόνον με δημοψήφισμα. Δεν βλέπω, όμως, κάτι τέτοιο για τους επόμενους μήνες. Κάτι τέτοιο απαιτεί πολυετή διαδικασία».
Από την πλευρά της, η Γαλλία δεν αισθάνεται ιδιαίτερα άνετα με την ιδέα της αυτόματης επιβολής κυρώσεων στις δημοσιονομικά άτακτες χώρες και θα προτιμούσε μία λιγότερο σκληρή δέσμευση. Το Παρίσι εκτιμά ότι με τον τρόπο αυτό πλήττεται η εθνική κυριαρχία του κράτους με τη μεταφορά εθνικών εξουσιών σε υπερεθνικές δομές.
Δειλά και χωρίς να το έχει εκφράσει με αποφασιστικότητα ο Σαρκοζί θα ήταν επίσης υπέρ της λήψης άμεσων μέτρων, όπως η έκδοση ευρωομολόγων και ενεργότερου ρόλου της Ευρωαπϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Σε κάθε περίπτωση, το βασικό διακύβευμα σε αυτήν τη σύνοδο της «τελευταίας ευκαιρίας» για το ευρώ είναι η εξεύρεση του κατάλληλου μείγματος μεταξύ της επιβολής αυστηρής πειθαρχίας και της επίδειξης έμπρακτης αλληλεγγύης προς τους πιο αδύναμους.
Το δίδυμο της συμφοράς
Την ίδια στιγμή, όπως σημειώνει ο ανταποκριτής του «Εθνους» στις Βρυξέλλες Βαγγέλης Δεμίρης, σε όλο και περισσότερες κοινοτικές πρωτεύουσες γίνεται λόγος για το «δίδυμο της συμφοράς» Μέρκελ-Σαρκοζί, το οποίο με τις εμμονές του κινδυνεύει να οδηγήσει το σύνολο της ευρωζώνης σε έναν δρόμο χωρίς επιστροφή, ενδεχομένως στον γκρεμό.
Εντονη δυσφορία εκφράζεται για την πλήρη παράκαμψη από Βερολίνο και Παρίσι της λεγόμενης «κοινοτικής μεθόδου», δηλαδή των εξουσιών της Κομισιόν και του Συμβουλίου, που θεωρούνται οι εγγυητές της προάσπισης των συμφερόντων κυρίως των μεσαίων και μικρών χωρών.
Οι επικριτές της κυρίας Μέρκελ καταλογίζουν στη Γερμανίδα καγκελάριο ότι λειτουργεί αποκλειστικά με γνώμονα τα γερμανικά συμφέροντα, ενώ καλούν τον Νικολά Σαρκοζί να πάψει να συμπεριφέρεται ως υποψήφιος στις γαλλικές προεδρικές εκλογές και ν' αρχίσει επιτέλους να δρα ως ηγέτης της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης
