Το φαινόμενο έχει κάνει την εμφάνιση του σε σχεδόν τακτική βάση το τελευταίο διάστημα κι από τη στιγμή που είναι σχεδόν επαναλαμβανόμενο παύει πλέον να παραπέμπει σε απλή σύμπτωση.
Ο λόγος αφορά στη δυσκολία που αντιμετωπίζουν Έλληνες του εξωτερικού ή επισκέπτες από τη χώρα μας σε άλλα κράτη της Ευρωζώνης για να... συναλλαγούν με πλαστικό χρήμα το οποίο έχει εκδοθεί στην Ελλάδα.
Το τελευταίο διάστημα οι καταγγελίες για αρνήσεις αποδοχής πιστωτικής κάρτας, επειδή έχει εκδοθεί στη χώρα μας (δηλαδή, εκδότρια αρχή είναι κάποια ελληνική τράπεζα ή οργανισμός) πληθαίνουν, αν και προς το παρόν, τουλάχιστον, ο αριθμός τους δεν είναι τέτοιος που να προκαλεί επίσημη αντίδραση.
Ωστόσο, προκαλεί σκεπτικισμό και ανησυχία, από τη στιγμή μάλιστα που οι εν λόγω κάρτες είναι καθ όλα καλυμμένες και επ’ ουδενί προβληματικές. Κοινή είναι η αίσθηση ότι η τάση αυτή εντάσσεται στο γενικότερο κλίμα αμφισβήτησης οτιδήποτε ελληνικού, που αρχίζει να καλλιεργείται εδώ και μήνες στην Ευρώπη.
Ακόμα και σε χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα παρόμοια με τα ελληνικά. Εν προκειμένω, ενδεικτική είναι η ιταλική περίπτωση, η οποία, μέχρι να «σκάσει» ήταν κι από τις πιο σκληρές ως προς την αντιμετώπιση του ελληνικού ζητήματος. Για την ιστορία και μόνο, αξίζει να αναφερθεί ότι οι ιταλικές τράπεζες ήταν από τις πρώτες σε όλη την Ευρωζώνη, που εκμηδένισαν την παρουσία ελληνικών ομολόγων στα χαρτοφυλάκια τους, αν και ποτέ δεν ήταν ιδιαιτέρως σημαντική.
Ήταν όμως μια ένδειξη του πως αντιλαμβάνονται την έννοια της συμπαράστασης σε μια δύσκολη συγκυρία. Εννοείται ότι τους συνέβη το ίδιο, όταν λίγους μετά «έσκασε» και το δικό τους πρόβλημα