τους νεκρούς που συνέχιζαν να λαμβάνουν σύνταξη κλπ ευτράπελα.. Η Ιστορία δείχνει ότι είναι πολύ δύσκολο για μια χώρα να βγάλει από πάνω της μια ρετσινιά που της έχουν κολλήσει.
Ιδίως αν η ρετσινιά έχει διεθνές βεληνεκές και την κουβαλά στην πλάτη της για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Μερικές.. φορές η ρετσινιά συνδέεται με οικονομικά γεγονότα και άλλες φορές με άλλα.
Αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια από το τέλος του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, η εικόνα της Σερβίας στη διεθνή κοινότητα δεν έχει αποκατασταθεί.
Καλώς ή κακώς, ακόμη και σήμερα από πολλούς θεωρείται κυρίως υπεύθυνη για το αιματοκύλισμα στη Βοσνία.
Η Ελλάδα περιλαμβάνεται πλέον στην κατηγορία των χωρών που φέρουν το στίγμα για οικονομικούς λόγους.
Από το τελευταίο τρίμηνο του 2009, η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος και εν συνεχεία χλευασμού για τα περίφημα greek statistics, τους νεκρούς που συνέχιζαν να λαμβάνουν σύνταξη και για άλλα ευτράπελα.
Στη Γερμανία και σε άλλες χώρες της ευρωζώνης, η χώρα μας θεωρείται υπεύθυνη για τις διαστάσεις που έλαβε η κρίση χρέους.
Στις ΗΠΑ κι αλλού, η αναφορά στην Ελλάδα συνδέεται με τη χρεοκοπία, την αποτυχία κι ένα μίζερο μέλλον, που οι ίδιες θα ήθελαν να αποφύγουν.
Οι συνέπειες είναι γνωστές και αισθητές σε μεγάλο κομμάτι της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας αλλά και στους συμπατριώτες μας που ζουν στο εξωτερικό.
Το στερεότυπο του Έλληνα, ο οποίος δεν δουλεύει πολύ, φοροδιαφεύγει και εξαπατά, είναι διαδεδομένο σε κάποιες χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά και απόρροια αυτής της εξέλιξης.
Το βιώνουν ακόμη και Έλληνες φοιτητές στο εξωτερικό.
Αλλά μην πάμε τόσο μακριά.
Είναι γνωστό ότι οι Γερμανοί της Deutsche Telekom ήταν καχύποπτοι απέναντι σε αυτά που τους έλεγαν ή στις εκτιμήσεις που τους έδιναν τα στελέχη του ομίλου του ΟΤΕ από την Αθήνα.
Οι Γερμανοί δεν το έλεγαν, αλλά έδειχναν τη δυσπιστία τους, θεωρώντας προφανώς ότι τους κορόιδευαν με βάση το στερεότυπο του Έλληνα που είχαν στο μυαλό τους.
Χρειάστηκε να επιβεβαιωθεί η Αθήνα για να αντιληφθούν οι Γερμανοί ότι τους έλεγε την αλήθεια και να αρχίσει να αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη τους.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το στερεότυπο συνδέεται με τις συνεχείς αρνητικές αναφορές για την Ελλάδα στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου επί μεγάλο χρονικό διάστημα.
Αυτές είχαν αφορμή είτε κάποια ατυχή σχόλια Ελλήνων αξιωματούχων είτε τις αστοχίες του ελληνικού προγράμματος προσαρμογής και τις τακτικές αποφυγής υλοποίησης των διαρθρωτικών μέτρων από τις ελληνικές αρχές.
Υπό αυτήν την έννοια, η ανάληψη των πρωθυπουργικών καθηκόντων από έναν άνθρωπο όπως ο Λουκάς Παπαδήμος, που είναι προσεκτικός και ανιαρός, έχει τα καλά της.
Όμως, δεν αρκεί.
Η Ελλάδα θα πρέπει να καταστρώσει ένα σχέδιο προβολής των ελληνικών απόψεων στη διεθνή κοινή γνώμη, ξεκινώντας από την αποκατάσταση κάποιων ανακριβειών.
Δεν μπορούμε να φανταστούμε καμία άλλη πιο σημαντική στην παρούσα φάση από εκείνη που θέλει η χώρα να εξαπάτησε τους εταίρους της για να μπει στην ΟΝΕ.
Δεν πάνε δύο μέρες όπου πρωτοσέλιδο στόρι της International Herald Tribune για την Ελλάδα και τους οίκους αξιολόγησης ανέφερε ότι τάχα η Ελλάδα έχει παραδεχτεί ότι μπήκε στην ΟΝΕ λέγοντας ψέματα για τα νούμερά της.
Ως γνωστόν, καμία ελληνική κυβέρνηση δεν έχει πει κάτι τέτοιο. Ακόμη κι ο κ. Αλογοσκούφης που είχε τη φαεινή ιδέα της απογραφής έχει τονίσει ότι η Ελλάδα μπήκε με το σπαθί της.
Κοινώς, το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης ήταν μικρότερο από 3% του ΑΕΠ το 1999, με βάση τα στοιχεία του οποίου κρίθηκε η είσοδος της χώρας στην ΟΝΕ το 2001.
Το γεγονός ότι κατέληξε στο 3,06% του ΑΕΠ το 1999 μετά τη δημοσιονομική απογραφή του 2004 σημαίνει ότι η Ελλάδα εξαπάτησε τους εταίρους της όσο η Γαλλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία.
Οι τελευταίες μπήκαν στην ΟΝΕ το 1999 με βάση τα στοιχεία του 1997, που έδειχναν ότι είχαν έλλειμμα μικρότερο από 3% του ΑΕΠ.
Όμως, κατέληξαν να έχουν έλλειμμα μεγαλύτερο του 3% το ΑΕΠ το 1997, μετά τις αναθεωρήσεις των στατιστικών στοιχείων από τη Eurostat που ακολούθησαν, χωρίς κανείς να τις κατηγορήσει ότι εξαπάτησαν τους εταίρους τους, όπως κατηγορείται συλλήβδην η Ελλάδα.
Ακόμη και η Γερμανία θα μπορούσε να είχε μπει με έλλειμμα μεγαλύτερο από 3% του ΑΕΠ αν συνυπολογίζονταν οι υποχρεώσεις του Treuhand, εταιρίας αποκρατικοποιήσεων, από την ενοποίηση της Ανατολικής με τη Δυτική Γερμανία.
Και να φανταστεί κανείς ότι η Ελλάδα κατέληξε με έλλειμμα άνω του 3% του ΑΕΠ το 1999 επειδή άλλαξε το 2004 τον λογιστικό τρόπο καταγραφής των δαπανών για στρατιωτικές προμήθειες με την υπογραφή των συμβολαίων, αντί της παράδοσης που ίσχυε μέχρι τότε, και τον οποίο έχει επιβάλει σήμερα η Eurostat απ' όσο ξέρουμε.
Όμως, η Eurostat, η οποία ήταν πολύ πρόθυμη να ξεσκονίσει τα ελληνικά στατιστικά στοιχεία που το δίδυμο Παπανδρέου - Παπακωνσταντίνου έβγαλε στη φόρα, δεν πρόκειται να κάνει τίποτε αν δεν της ζητηθεί επίμονα.
Νομίζουμε ότι η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό και η αλήθεια επιβάλλουν να γίνει κάτι τέτοιο για να αρχίσει σιγά-σιγά η Ελλάδα να ξεπλένει τη ρετσινιά του απατεώνα που της κόλλησαν.
Αυτή η διαδικασία ίσως πάρει καιρό.
Στο μεταξύ, καλό θα ήταν να αναλάμβανε κάποιο τρίτο ινστιτούτο, π.χ. το ΙΟΒΕ, να συντάξει μία μελέτη που θα δείχνει το πραγματικό ύψος του ελληνικού ελλείμματος το 1999 με τη μέθοδο καταγραφής των στρατιωτικών προμηθειών που προκρίνει η Eurostat.
Είμαστε σίγουροι ότι υπάρχουν επιχειρηματίες και επιχειρήσεις που θα τη χρηματοδοτούσαν.
Θα ήταν μια αρχή για να διορθωθούν κάποιες ανακρίβειες που αναπαράγονται σχετικά με την Ελλάδα διεθνώς, καταρρακώνοντας την εικόνα της και δημιουργώντας μεγάλα προβλήματα για το μέλλον.
Dr. Money
