.."Καλή χρονιά";

Το 2012 φτάνει σήμερα τα μεσάνυχτα, κουβαλώντας στις αποσκευές του πολλούς φόβους και ελάχιστες ελπίδες -ραγισμένες κι αυτές…
Και για την Ελλάδα και για την Ευρωζώνη ολόκληρη, το (άμεσο) μέλλον προδιαγράφεται ζοφερό.

Μια ματιά σε όσα συμβαίνουν γύρω, είναι αρκετή για να... γεννήσει σοβαρές ανησυχίες ακόμα και στους αθεράπευτα αισιόδοξους…



Στην Αθήνα, οι τριγμοί στο όλο πολιτικό και οικονομικό σκηνικό ακούγονται εκκωφαντικοί πια. Οι δύο οικονομικοί εισαγγελείς παραιτούνται, καταγγέλλοντας παρεμβάσεις συμφερόντων που κινούνται στη «γκρίζα ζώνη του οικονομικού εγκλήματος». Οι εφοριακοί αποκαλύπτουν ότι ο Ροντούλης (του γνωστού Γιώργου της κυβίστησης), μόλις ανέλαβε υπουργικό χαρτοφυλάκιο, έκανε αμέσως και το πρώτο μεγάλο ρουσφέτι του, ματαιώνοντας τη συγχώνευση δύο εφοριών της βαρονίας του. Η αγορά βλέπει τον τζίρο της να καταρρέει, ακόμα και στην περίοδο των εορτών -χάνει, δηλαδή, το τελευταίο αποκούμπι της.



Το Δημόσιο «έχει κατεβάσει ρολά» -στην καλύτερη περίπτωση, οι υπηρεσίες του υπολειτουργούν: οι υπάλληλοι βλέπουν στα εκκαθαριστικά πετσοκομμένες τις αποδοχές τους, το ηθικό τους βρίσκεται στα Τάρταρα, αναγκαίο προσωπικό λείπει… Μέσα σε όλα αυτά, στο ΠΑΣΟΚ συνεδριάζουν επί 12ωρο (!), για να αποφασίσουν ότι θα συνεδριάσουν ξανά σε μια βδομάδα, προκειμένου να αποφασίσουν το χρονοδιάγραμμα της εκλογής προέδρου -ο οποίος καθόλου δεν αποκλείεται να είναι και ο Παπανδρέου, που… θα φύγει μένοντας…



Και οι γαλάζιοι, βυθισμένοι στην εκλογική αγωνία και στην εξουσιαστική λαγνεία τους, κάνουν τη διγλωσσία υψηλή επιστήμη: ο Σαμαράς συναντιέται και συμφωνεί με τον Παπαδήμο, ενώ η εφημερίδα του τον κατακεραυνώνει… Από πού θα μπορούσε άραγε κανείς να αντλήσει ελπίδα; Ίσως από ένα επιτυχημένο PSI+. Ίσως από μια έσχατη συναίσθηση του κινδύνου.



Ίσως από μια προσωρινή σωτηρία, που θα μας αφήσει να υπάρχουμε στη γενική εικόνα, μέχρις ότου… Τα ίδια και χειρότερα στην Ευρώπη… Το ευρώ κατρακυλάει, την ώρα που η συμφωνία Κίνας και Ιαπωνίας, για μερική αποδέσμευση από το δολάριο, σημαίνει την κήρυξη (και επισήμως) του παγκόσμιου νομισματικού πολέμου, που μαίνεται από καιρό. Οι υποβαθμίσεις κεντρικών χωρών της Ευρωζώνης και του ίδιου του EFSF έρχονται -θα είναι πιθανότατα από τις πρώτες ειδήσεις της καινούργιας χρονιάς.



Το καταστροφικό σπιράλ της ύφεσης έχει ήδη τυπωθεί στο ευρωπαϊκό ημερολόγιο του 2012. Και οι Μερκοζί επιμένουν, ατάραχοι, στην ανάπηρη και παρωχημένη συνταγή τους… Πού να αναζητήσει κανείς την ελπίδα; Ίσως στο τέλος του διδύμου της συμφοράς, με τις γαλλικές προεδρικές εκλογές της άνοιξης. Ίσως στις υπερατλαντικές πιέσεις. Ίσως στις κραυγαλέες πια απαιτήσεις της πάντοτε ανίκητης πραγματικότητας