Στην Ελλάδα του 2011 και ενώ ακόμη είναι νωπές οι μνήμες από την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, κάτι περισσότερο από επτά χρόνια μετά δηλαδή, στα ελληνικά δημόσια σχολεία ανακοινώθηκε η διανομή συσσιτίου στους μαθητές οι οποίοι δεν σιτίζονται επαρκώς..
Παράλληλα, οι γιατροί στα... ελληνικά νοσοκομεία διαμαρτύρονται ότι τα υλικά που έχουν στην διάθεση τους δεν επαρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες. Τελευταίο "κρούσμα" η έλλειψη ασκών για την μετάγγιση αίματος. Την ίδια στιγμή, οι φαρμακοποιοί καταγγέλλουν ότι δεν είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν συνταγές, και μάλιστα συνταγές που αφορούν ανθρώπους που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας, διότι η Ελλάδα βρίσκεται στην κορυφή της "black list" των μεγάλων εταιρειών φαρμάκων.
Επιπλέον, οι Έλληνες που δουλεύουν στο εξωτερικό ή χρειάζεται, λόγω της φύσης της εργασίας τους, να ταξιδεύουν στο εξωτερικό, έρχονται αντιμέτωποι με μια εξαιρετικά δυσάρεστη διαπίστωση: της απόρριψης των πιστωτικών τους καρτών, απλά και μόνο για προέρχονται από την Ελλάδα.
Αντιμέτωποι με αυτή την κατάσταση δεν βρίσκονται βεβαίως μόνο οι πολίτες, αλλά και οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις, οι οποίες σύντομα πιθανόν να κληθούν να δραστηριοποιηθούν σε συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού, καθώς οι αντίστοιχες πολυεθνικές θα έχουν συγκριτικό πλεονέκτημα απέναντι τους.
Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται πολύ δυσάρεστα, αλλά δυστυχώς αποτελούν την πικρή αλήθεια για την εικόνα της χώρας σήμερα, η οποία βρίσκεται στη δίνη μιας μακρόχρονης ύφεσης, που δεν έχει τα δομικά στοιχεία εκείνα προκειμένου να την αντιμετωπίσει.
Και μέσα σε όλο αυτό το δυσάρεστο και "μαύρο" περιβάλλον, τόσο οι δανειστές, όσο και η ελληνική κυβέρνηση παραμένουν προσηλωμένοι στον αρχικό τους σχεδιασμό αδιαφορώντας πλήρως για το τι ακριβώς συμβαίνει και τι θέλει η ελληνική κοινωνία, λες και όλα βαίνουν καλώς.
Ας ελπίσουμε ότι σύντομα θα κατανοήσουν ότι το μίγμα της πολιτικής που έχουν υιοθετήσει όχι μόνο δεν αποδίδει, αλλά αντίθετα βυθίζει ακόμη βαθύτερα την ελληνική οικονομία στην ύφεση.
Γ.Διονάτος
