Το ότι από τη μέχρι τώρα εξέλιξη της κρίσης οι δύο πιο ευνοημένες χώρες/οικονομίες είναι οι ΗΠΑ και η Γερμανία προφανώς λέει πολλά. Καθώς οι εξελίξεις δεν διαδραματίζονται και δεν αφορούν ΜΟΝΟ την οικονομία, κάθε άλλο θα λέγαμε, με τις γεωπολιτικές αναδιατάξεις να προοιωνίζονται νέες ισορροπίες, καινούργιες συμμαχίες και παγκόσμιους ηγέτες...Επιβεβαιώνοντας φήμες που κυκλοφόρησαν το μεσημέρι στις διεθνείς αγορές, προκαλώντας σημαντικές απώλειες, ο οίκος αξιολόγησης S&P προχώρησε -όπως έγινε ευρέως γνωστό- σε υποβάθμιση των...αξιολογήσεων εννέα συνολικά ευρωπαϊκών κρατών.
Η Γαλλία και η Αυστρία έχασαν το «ΑΑΑ» ενώ τα ομόλογα τριών ευρωπαϊκών χωρών βαθμολογήθηκαν ως «σκουπίδια». Εκτός της Ελλάδας είναι πλέον της Κύπρου και της Πορτογαλίας.
Παράλληλα, ο S&P υποβάθμισε κατά δύο βαθμίδες τις αξιολογήσεις της Ιταλίας και της Ισπανίας. Πλέον η Ιταλία έχει την ίδια βαθμολογία με το... Καζακστάν.
Προδιαγεγραμμένη, εδώ και καιρό, η πορεία (κυρίως) για την γαλλική οικονομία με το πρώτο…χτύπημα να έρχεται σε μία συγκυρία, που η Γερμανία (και οι δορυφόροι της) βρίσκεται πολύ κοντά στην τελική διαμόρφωση του πλαισίου, που θα διέπει τη Νέα Ευρώπη της.
Το ότι από τη μέχρι τώρα εξέλιξη της κρίσης οι δύο πιο ευνοημένες χώρες/οικονομίες είναι οι ΗΠΑ και η Γερμανία προφανώς λέει πολλά. Καθώς οι εξελίξεις δεν διαδραματίζονται και δεν αφορούν ΜΟΝΟ την οικονομία, κάθε άλλο θα λέγαμε, με τις γεωπολιτικές αναδιατάξεις να προοιωνίζονται νέες ισορροπίες, καινούργιες συμμαχίες και παγκόσμιους ηγέτες. Μίαν ΄΄επόμενη ημέρα΄΄ στη λογική της παγκοσμιοποίησης.
Όπως πολλοί παίκτες, φίλοι και αναλυτές έτσι (και) η στήλη παρακολουθεί εδώ και καιρό τις διεργασίες, που συντελούνται πέριξ του λεγόμενου γερμανό-γαλλικού άξονα .
Συγκεκριμένα στις 20/10/11 "ανεβάζαμε" ένα εξαιρετικά διαφωτιστικό διάγραμμα των γαλλικών spreads (μεταφέροντας την τεχνική προσέγγιση της eZMarket) εκτιμώντας, πως στην άνοδο τους αποτυπώνεται η προεξόφληση του αναπόφευκτου.
Υπό τον εύγλωττο τίτλο το …πεπρωμένο των γαλλικών spreads θεωρούσαμε πως νομοτελειακά οδηγεί στην απώλεια της αξιολόγησης ΑΑΑ της Γαλλίας και στην αποστέρηση της δυνατότητας να εγγυάται το χρέος των άλλων κρατών της ευρωζώνης. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ο έλεγχος του παιχνιδιού περνά αποκλειστικά στο Βερολίνο και στους δορυφόρους του.
Αλλά και τελευταία στις 5/12 κάναμε λόγο για την διαφαινόμενη διάλυση του γερμανογαλλικού άξονα, ενώ στις 8/12 εστιάζαμε στις αναφορές (σχεδόν αποκλειστικά ξένων ΜΜΕ) για τον…στοιχηματισμό κατά της Γαλλίας.
Καταγράφαμε δε, πως…συνάμα αναζωπυρώνονται ιστορικά φοβικά σύνδρομα (πλέον σε σημαντικότατο μέρος της κοινής γνώμης) κι αναβιώνουν μνήμες από τους δύο τελευταίους πολέμους και αρκετοί αναλυτές σχετίζουν τη διαφαινόμενη υποβάθμιση της γαλλικής οικονομίας με τη λύση του γερμανογαλλικού άξονα και τη δραματική ανατροπή των ισορροπιών που αναπτύχθηκαν τις τελευταίες δύο δεκαετίες μεταξύ των δύο χωρών.
Την αμέσως επομένη, με αφορμή το "χτύπημα" της Moody΄΄s παρατηρούσαμε το…μαρτύριο της σταγόνας αλά γαλλικά βλέποντας το "πλεχτό", που έχει αρχίσει να ξηλώνεται για τον ιστορικά ανερμάτιστο Ν. Σαρκοζί, το υπερφίαλο Παρίσι, που μήνες τώρα δέχεται να υποδύεται το… φύλλο συκής των σχεδιασμών της γερμανικής ελίτ - των νεοβισμαρκικών μεγαλοϊδεατισμών του Βερολίνου.
Διαβάζουμε: "Στην υποβάθμιση της πιστοληπτικής αξιολόγησης τριών γαλλικών τραπεζών προχώρησε η Moody’s, επισημαίνοντας πως το περιβάλλον για τις ευρωπαϊκές τράπεζες είναι πλέον ιδιαίτερα ευάλωτο".
Εξελίξεις, "χτυπήματα" των οίκων αξιολόγησης που προφανώς στοχευμένα αποσκοπούσαν στην επίσπευση προσχεδιασμένων διεργασιών. Στην λογική της Μεγάλης Γερμναίας-μικρής Ευρώπης, όπως σημειώναμε στον Εκηβόλο της 12/12.
Γινόμαστε λίγο περισσότερο αναλυτικοί (ελπίζουμε πως όχι και κουραστικοί), ανατρέχοντας σε παλιότερες αναφορές μας γιατί ΜΟΝΟ τυχαία και συμπτωματικά δεν μας φαίνονται (ΚΑΙ) τα όσα παίχτηκαν στην χώρα μας (και σε βάρος της ) τα τελευταία χρόνια.
Είτε μας αρέσει είτε διαφωνούμε, το ιστορικό DNA της γηραιάς Ευρώπης είναι βαθύτατα διαποτισμένο από μνήμες, γεγονότα, διεργασίες κυρίως όμως πολέμους, πολλούς πολέμους και πρόσφατα τα μαθήματα από τους δύο Μεγάλους του 20ου αιώνα.
Και κατά την εκτίμηση ακόμη και γερμανών αναλυτών το Παρίσι υπέπεσε σε ακόμη ένα μεγάλο ιστορικό λάθος.
(*) θα το επαναλάβουμε χωρίς την παραμικρή υπόνοια νουθεσίας. Τόσο σύγχρονος, σύμφωνα με τον Ντόναλντ Κέιγκαν, ο πρόγονος "Θουκυδίδης - Ο αναμορφωτής της Ιστορίας", εκδόσεις Ωκεανίδα και τόσο διορατικός, με βάση την αιρετική προσέγγιση του Αμερικανού μελετητή - σε μετάφραση της Ελισάβετ Παπαϊωάννου.
Ενδεικτικό- σε ελάχιστο βαθμό-άρθρο των NYT στο οποίο αναφέρεται πως ο Πεταίν δεν έχει θέση στον χάρτη της Γαλλίας (από την Καθημερινή στις 4/1/11).
Για να μην ανατρέξουμε παλιότερα (το 1919 στην περίφημη Συνθήκη των Βερσαλλιών) ή ακόμη στον γαλλο-πρωσικό Πόλεμο (1870-1871) που με υπογραφή του Οττο Φον Μπίσμαρκ επέβαλε στην Γαλλία αποζημίωση δύο δισ. φράγκων καθώς και την προσάρτηση της Αλσατίας και της Λωραίνης στην Γερμανία.
Τα όσα θα ακολουθήσουν μέχρι τα τέλη Μαρτίου- αρχές Απριλίου προοιωνίζονται εξόχως ενδιαφέροντα. Από κάθε άποψη, κυρίως ιστορικής για τις γενιές των… παιδιών μας.
Η Γαλλία και η Αυστρία έχασαν το «ΑΑΑ» ενώ τα ομόλογα τριών ευρωπαϊκών χωρών βαθμολογήθηκαν ως «σκουπίδια». Εκτός της Ελλάδας είναι πλέον της Κύπρου και της Πορτογαλίας.
Παράλληλα, ο S&P υποβάθμισε κατά δύο βαθμίδες τις αξιολογήσεις της Ιταλίας και της Ισπανίας. Πλέον η Ιταλία έχει την ίδια βαθμολογία με το... Καζακστάν.
Προδιαγεγραμμένη, εδώ και καιρό, η πορεία (κυρίως) για την γαλλική οικονομία με το πρώτο…χτύπημα να έρχεται σε μία συγκυρία, που η Γερμανία (και οι δορυφόροι της) βρίσκεται πολύ κοντά στην τελική διαμόρφωση του πλαισίου, που θα διέπει τη Νέα Ευρώπη της.
Το ότι από τη μέχρι τώρα εξέλιξη της κρίσης οι δύο πιο ευνοημένες χώρες/οικονομίες είναι οι ΗΠΑ και η Γερμανία προφανώς λέει πολλά. Καθώς οι εξελίξεις δεν διαδραματίζονται και δεν αφορούν ΜΟΝΟ την οικονομία, κάθε άλλο θα λέγαμε, με τις γεωπολιτικές αναδιατάξεις να προοιωνίζονται νέες ισορροπίες, καινούργιες συμμαχίες και παγκόσμιους ηγέτες. Μίαν ΄΄επόμενη ημέρα΄΄ στη λογική της παγκοσμιοποίησης.
Όπως πολλοί παίκτες, φίλοι και αναλυτές έτσι (και) η στήλη παρακολουθεί εδώ και καιρό τις διεργασίες, που συντελούνται πέριξ του λεγόμενου γερμανό-γαλλικού άξονα .
Συγκεκριμένα στις 20/10/11 "ανεβάζαμε" ένα εξαιρετικά διαφωτιστικό διάγραμμα των γαλλικών spreads (μεταφέροντας την τεχνική προσέγγιση της eZMarket) εκτιμώντας, πως στην άνοδο τους αποτυπώνεται η προεξόφληση του αναπόφευκτου.
Υπό τον εύγλωττο τίτλο το …πεπρωμένο των γαλλικών spreads θεωρούσαμε πως νομοτελειακά οδηγεί στην απώλεια της αξιολόγησης ΑΑΑ της Γαλλίας και στην αποστέρηση της δυνατότητας να εγγυάται το χρέος των άλλων κρατών της ευρωζώνης. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ο έλεγχος του παιχνιδιού περνά αποκλειστικά στο Βερολίνο και στους δορυφόρους του.
Αλλά και τελευταία στις 5/12 κάναμε λόγο για την διαφαινόμενη διάλυση του γερμανογαλλικού άξονα, ενώ στις 8/12 εστιάζαμε στις αναφορές (σχεδόν αποκλειστικά ξένων ΜΜΕ) για τον…στοιχηματισμό κατά της Γαλλίας.
Καταγράφαμε δε, πως…συνάμα αναζωπυρώνονται ιστορικά φοβικά σύνδρομα (πλέον σε σημαντικότατο μέρος της κοινής γνώμης) κι αναβιώνουν μνήμες από τους δύο τελευταίους πολέμους και αρκετοί αναλυτές σχετίζουν τη διαφαινόμενη υποβάθμιση της γαλλικής οικονομίας με τη λύση του γερμανογαλλικού άξονα και τη δραματική ανατροπή των ισορροπιών που αναπτύχθηκαν τις τελευταίες δύο δεκαετίες μεταξύ των δύο χωρών.
Την αμέσως επομένη, με αφορμή το "χτύπημα" της Moody΄΄s παρατηρούσαμε το…μαρτύριο της σταγόνας αλά γαλλικά βλέποντας το "πλεχτό", που έχει αρχίσει να ξηλώνεται για τον ιστορικά ανερμάτιστο Ν. Σαρκοζί, το υπερφίαλο Παρίσι, που μήνες τώρα δέχεται να υποδύεται το… φύλλο συκής των σχεδιασμών της γερμανικής ελίτ - των νεοβισμαρκικών μεγαλοϊδεατισμών του Βερολίνου.
Διαβάζουμε: "Στην υποβάθμιση της πιστοληπτικής αξιολόγησης τριών γαλλικών τραπεζών προχώρησε η Moody’s, επισημαίνοντας πως το περιβάλλον για τις ευρωπαϊκές τράπεζες είναι πλέον ιδιαίτερα ευάλωτο".
Εξελίξεις, "χτυπήματα" των οίκων αξιολόγησης που προφανώς στοχευμένα αποσκοπούσαν στην επίσπευση προσχεδιασμένων διεργασιών. Στην λογική της Μεγάλης Γερμναίας-μικρής Ευρώπης, όπως σημειώναμε στον Εκηβόλο της 12/12.
Γινόμαστε λίγο περισσότερο αναλυτικοί (ελπίζουμε πως όχι και κουραστικοί), ανατρέχοντας σε παλιότερες αναφορές μας γιατί ΜΟΝΟ τυχαία και συμπτωματικά δεν μας φαίνονται (ΚΑΙ) τα όσα παίχτηκαν στην χώρα μας (και σε βάρος της ) τα τελευταία χρόνια.
Είτε μας αρέσει είτε διαφωνούμε, το ιστορικό DNA της γηραιάς Ευρώπης είναι βαθύτατα διαποτισμένο από μνήμες, γεγονότα, διεργασίες κυρίως όμως πολέμους, πολλούς πολέμους και πρόσφατα τα μαθήματα από τους δύο Μεγάλους του 20ου αιώνα.
Και κατά την εκτίμηση ακόμη και γερμανών αναλυτών το Παρίσι υπέπεσε σε ακόμη ένα μεγάλο ιστορικό λάθος.
(*) θα το επαναλάβουμε χωρίς την παραμικρή υπόνοια νουθεσίας. Τόσο σύγχρονος, σύμφωνα με τον Ντόναλντ Κέιγκαν, ο πρόγονος "Θουκυδίδης - Ο αναμορφωτής της Ιστορίας", εκδόσεις Ωκεανίδα και τόσο διορατικός, με βάση την αιρετική προσέγγιση του Αμερικανού μελετητή - σε μετάφραση της Ελισάβετ Παπαϊωάννου.
Ενδεικτικό- σε ελάχιστο βαθμό-άρθρο των NYT στο οποίο αναφέρεται πως ο Πεταίν δεν έχει θέση στον χάρτη της Γαλλίας (από την Καθημερινή στις 4/1/11).
Για να μην ανατρέξουμε παλιότερα (το 1919 στην περίφημη Συνθήκη των Βερσαλλιών) ή ακόμη στον γαλλο-πρωσικό Πόλεμο (1870-1871) που με υπογραφή του Οττο Φον Μπίσμαρκ επέβαλε στην Γαλλία αποζημίωση δύο δισ. φράγκων καθώς και την προσάρτηση της Αλσατίας και της Λωραίνης στην Γερμανία.
Τα όσα θα ακολουθήσουν μέχρι τα τέλη Μαρτίου- αρχές Απριλίου προοιωνίζονται εξόχως ενδιαφέροντα. Από κάθε άποψη, κυρίως ιστορικής για τις γενιές των… παιδιών μας.
