Σήμερα στην Ελλάδα ζούμε ένα απίστευτο σκηνικό, που ελάχιστοι μπορούσαν ακόμα και στη φαντασία τους να προβλέψουν.
Κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό είναι εντυπωσιακή η ποικιλία των επίμονων φωνών προς τη μία ή την άλλη ή την τρίτη πολιτική κατεύθυνση. Φωνών που επαγγέλλονται τη σωτηρία και τον ορθό δρόμο προς την έξοδο από την κρίση. Ελάχιστες απόψεις από αυτές είναι δουλεμένες πάνω σε επιστημονική βάση...
Μην τους ακούτε όλους. Ξεχωρίστε ποιους εμπιστεύεστε και ποιους όχι. Μην εισπράττετε τοις μετρητοίς ό,τι ακούτε από οποιονδήποτε, έστω και αν φαντάζει εντυπωσιακό. Ξεχωρίστε τα... σκουπίδια μέσα στο internet. Μην αναμεταδίδετε άκριτα ό,τι σας πέφτει στο email. Περάστε την κάθε άποψη από τη δική σας κρίση δύο και τρεις φορές.
Διαβάστε περισσότερο, ρωτήστε όσους εμπιστεύεστε. Αποφύγετε να μαγεύεστε από τα ωραία λόγια, τη ρητορική και τις εντυπωσιακές εκφράσεις των συναγελαζομένων στα τηλεοπτικά παράθυρα.
Σχηματίστε οπωσδήποτε μια δική σας άποψη, έστω και μισοδουλεμένη, για να χτίζετε πάνω σε αυτήν τα δικά σας συμπεράσματα.
Μια μικρή συμβολή στην τρέχουσα αβεβαιότητα.
Οι περίοδοι της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας δεν είναι άγνωστες στον κόσμο.
Συχνά συμβαίνουν διχασμοί, αναταραχές, εκτροπές και κάθε λογής ανωμαλίες, που οδηγούν τους πολίτες σε προβληματισμό για το σήμερα και το αύριο.
Σήμερα στην Ελλάδα ζούμε ένα απίστευτο σκηνικό, που ελάχιστοι μπορούσαν ακόμα και στη φαντασία τους να προβλέψουν. Κανείς δεν ήταν προετοιμασμένος.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό είναι εντυπωσιακή η ποικιλία των επίμονων φωνών προς τη μία ή την άλλη ή την τρίτη πολιτική κατεύθυνση. Φωνών που επαγγέλλονται τη σωτηρία και τον ορθό δρόμο προς την έξοδο από την κρίση. Ελάχιστες απόψεις από αυτές είναι δουλεμένες πάνω σε επιστημονική βάση.
Οι περισσότερες ξεχωρίζουν για την εμπάθεια και την προσωπική έπαρση του εκάστοτε προβάλλοντος και προβαλλόμενου «σωτήρα».
Δεν είναι τυχαίο ότι στις συναντήσεις των σοβαρών οικονομολόγων της χώρας, ακόμα και οι αντιτιθέμενοι μεταξύ τους, δεν διστάζουν να ομολογήσουν πως η όποια άποψή τους στερείται ισχυρής αποδεικτικής ισχύος, δηλαδή παραδέχονται ότι προτείνουν κάποια μέτρα, αλλά μπορεί να κάνουν και λάθος, μπορεί να πέσουν και έξω.
Και ότι η πιθανότητα λάθους είναι πολύ μεγάλη.
Και τούτο διότι τα φαινόμενα είναι μοναδικά, δεν έχουν μελετηθεί στο παρελθόν, οι συγκρούσεις είναι μεγάλες και οι οικονομικές παράμετροι είναι σε μεγάλο βαθμό υποκειμενικές.
Ολοι γνωρίζουμε ότι η οικονομία είναι κοινωνική επιστήμη και ότι έχει καταφέρει να προβλέψει μερικές φορές τις εξελίξεις χάρη στη μαθηματική έκφραση μερικών μεταβλητών, αλλά αυτό σήμερα έχει καταστραφεί ως θεωρητικό εργαλείο, διότι όλοι οι γνωστοί κανόνες των οικονομικών θεωριών έχουν καταστρατηγηθεί στην πράξη.
Δεν υπάρχει λοιπόν κάποιο μοντέλο συμπεριφοράς που μπορεί να προταθεί ως πανάκεια ούτε κατά πλειοψηφία. Αλλά η ζωή πρέπει να συνεχισθεί.
Ο επιχειρηματίας πρέπει να πληρώσει τις υποχρεώσεις του, το κράτος πρέπει να συνεχίσει να εξυπηρετεί τον πολίτη και ο πολίτης πρέπει να συνεχίσει τις συνήθεις δραστηριότητές του.
Γιατί αλλιώς θα επισημοποιήσουμε προς τα έξω τη διάλυση της χώρας...
