Το Reuters αναρωτιέται:
"Ο Αντώνης Σαμαράς επέμεινε να προκηρυχθούν οι πρόωρες εκλογές που μείωσαν το ποσοστό του κόμματός του και έστειλαν τη χώρα σε ένα μονοπάτι που ενδέχεται να τη βγάλει από το ευρώ.
Με πρώτο τον Silvio Berlusconi, η ιταλική πολιτική σκηνή παραδέχτηκε την αδυναμία της να αντιμετωπίσει μια.. κρίση που έφερε τη χώρα κοντά στην καταστροφή, με αποτέλεσμα να παραδώσει τα ηνία στον τεχνοκράτη Mario Monti για να σώσει την κατάσταση. Γιατί άραγε αποτυγχάνουν τόσο θεαματικά οι Έλληνες και Ιταλοί πολιτικοί;" Το Reuters αναρωτιέται.
Το πρακτορείο παρακολουθεί έκπληκτο τους Έλληνες πολιτικούς να τσακώνονται μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου, αντί να βρουν μια λύση που θα δώσει τέλος στην κρίση.
«Ακόμα και τώρα δείχνουν ελάχιστη πρόθεση να εξηγήσουν ότι οι επαναληπτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου θα είναι μια ωμή επιλογή ανάμεσα στην παραμονή στο ευρώ ή στην αποπομπή από αυτό, αν και ένα τέτοιο μήνυμα θα μπορούσε να φέρει τους ψηφοφόρους πίσω στα παραδοσιακά κόμματα», αναφέρει το ρεπορτάζ.
«Γιατί η Ελλάδα και η Ιταλία, δύο λίκνα σπουδαίων αρχαίων πολιτικών –οι πρώτοι που εφεύραν τη δημοκρατία- αντιμετωπίζονται τόσο άσχημα από τους σημερινούς πολιτικούς τους, σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή;».
Για το Reuters, η απάντηση είναι σύγχρονη αλλά και ιστορική.
Το σίγουρο είναι ότι οι πολιτικοί του χθες αντιμετωπίζουν επιτέλους την οργή όσων για χρόνια τους ψήφιζαν τυφλά.
Οι Έλληνες ψήφισαν στις 6 Μαΐου για να τιμωρήσουν τα παραδοσιακά κόμματα για τις δεκαετίες της διαφθοράς και της ανικανότητας, αλλά και για τον πόνο που προκαλεί το μνημόνιο.
Τόσο η Ελλάδα όσο και η Ιταλία έχουν ένα πελατειακό σύστημα με ρίζες στον 19ο αιώνα, που ευνοήθηκε από το θάνατο των ιδεολογιών, μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Επιπλέον, οι αυστηρές δομές των κομμάτων και στις δύο χώρες ευνόησαν την άνοδο «πολιτικών-μηχανών» και κράτησαν πίσω τους χαρισματικούς ηγέτες ή τους ταλαντούχους νεοεμφανιζόμενους. Στην Ελλάδα, όποιος εισέλθει στην πολιτική πρέπει να είναι διεφθαρμένος για να επιβιώσει, αναφέρεται χαρακτηριστικά.
«Παρότι οι δύο χώρες έχουν παρόμοια προβλήματα, αναλυτές επισημαίνουν ότι τουλάχιστον η Ιταλία είχε την ευελιξία να διορίσει μια αξιοσέβαστη τεχνοκρατική κυβέρνηση για πρώτη φορά εδώ και 20 χρόνια, κάτι που οι Έλληνες πολιτικοί απέρριψαν», καταλήγει το Reuters.
"Ο Αντώνης Σαμαράς επέμεινε να προκηρυχθούν οι πρόωρες εκλογές που μείωσαν το ποσοστό του κόμματός του και έστειλαν τη χώρα σε ένα μονοπάτι που ενδέχεται να τη βγάλει από το ευρώ.
Με πρώτο τον Silvio Berlusconi, η ιταλική πολιτική σκηνή παραδέχτηκε την αδυναμία της να αντιμετωπίσει μια.. κρίση που έφερε τη χώρα κοντά στην καταστροφή, με αποτέλεσμα να παραδώσει τα ηνία στον τεχνοκράτη Mario Monti για να σώσει την κατάσταση. Γιατί άραγε αποτυγχάνουν τόσο θεαματικά οι Έλληνες και Ιταλοί πολιτικοί;" Το Reuters αναρωτιέται.
Το πρακτορείο παρακολουθεί έκπληκτο τους Έλληνες πολιτικούς να τσακώνονται μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου, αντί να βρουν μια λύση που θα δώσει τέλος στην κρίση.
«Ακόμα και τώρα δείχνουν ελάχιστη πρόθεση να εξηγήσουν ότι οι επαναληπτικές εκλογές της 17ης Ιουνίου θα είναι μια ωμή επιλογή ανάμεσα στην παραμονή στο ευρώ ή στην αποπομπή από αυτό, αν και ένα τέτοιο μήνυμα θα μπορούσε να φέρει τους ψηφοφόρους πίσω στα παραδοσιακά κόμματα», αναφέρει το ρεπορτάζ.
«Γιατί η Ελλάδα και η Ιταλία, δύο λίκνα σπουδαίων αρχαίων πολιτικών –οι πρώτοι που εφεύραν τη δημοκρατία- αντιμετωπίζονται τόσο άσχημα από τους σημερινούς πολιτικούς τους, σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή;».
Για το Reuters, η απάντηση είναι σύγχρονη αλλά και ιστορική.
Το σίγουρο είναι ότι οι πολιτικοί του χθες αντιμετωπίζουν επιτέλους την οργή όσων για χρόνια τους ψήφιζαν τυφλά.
Οι Έλληνες ψήφισαν στις 6 Μαΐου για να τιμωρήσουν τα παραδοσιακά κόμματα για τις δεκαετίες της διαφθοράς και της ανικανότητας, αλλά και για τον πόνο που προκαλεί το μνημόνιο.
Τόσο η Ελλάδα όσο και η Ιταλία έχουν ένα πελατειακό σύστημα με ρίζες στον 19ο αιώνα, που ευνοήθηκε από το θάνατο των ιδεολογιών, μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Επιπλέον, οι αυστηρές δομές των κομμάτων και στις δύο χώρες ευνόησαν την άνοδο «πολιτικών-μηχανών» και κράτησαν πίσω τους χαρισματικούς ηγέτες ή τους ταλαντούχους νεοεμφανιζόμενους. Στην Ελλάδα, όποιος εισέλθει στην πολιτική πρέπει να είναι διεφθαρμένος για να επιβιώσει, αναφέρεται χαρακτηριστικά.
«Παρότι οι δύο χώρες έχουν παρόμοια προβλήματα, αναλυτές επισημαίνουν ότι τουλάχιστον η Ιταλία είχε την ευελιξία να διορίσει μια αξιοσέβαστη τεχνοκρατική κυβέρνηση για πρώτη φορά εδώ και 20 χρόνια, κάτι που οι Έλληνες πολιτικοί απέρριψαν», καταλήγει το Reuters.
