Είναι πλέον φώς φανάρι που το πάει η κυβέρνηση Μέρκελ και κατά πάσα πιθανότητα η Γερμανία: Σε δυο Ευρώπες...Στην Ευρώπη «αυτών που μπορούν» και αυτών που «δεν μπορούν ακόμα».
Αυτές είναι οι εκφράσεις που χρησιμοποίησαν προχθές «πηγές» της κυρίας Μέρκελ προδιαθέτοντας για τις επίσημες ανακοινώσεις που θα ακολουθήσουν.
Αυτές είναι οι εκφράσεις που χρησιμοποίησαν προχθές «πηγές» της κυρίας Μέρκελ προδιαθέτοντας για τις επίσημες ανακοινώσεις που θα ακολουθήσουν.
Όταν λένε οι Γερμανοί «αυτοί που μπορούν» εννοούν «να μας ακολουθήσουν στα προγράμματα δημοσιονομικής εξυγίανσης και δημοσιονομικής και πολιτικής ενοποίησης».
Η Γερμανία λοιπόν φαίνεται οτι επιλέγει να προχωρήσει με κάποιες βόρειες χώρες που ούτως ή άλλως βρίσκονται στην... επιρροή της και έχουν την ίδια νοοτροπία. Αντίθετα, φαίνεται οτι σκοπεύει να εγκαταλείψει στην τύχη τους «αυτούς που δεν μπορούν ακόμη», δηλαδή την Ελλάδα σίγουρα, την Κύπρο, την Ισπανία και ίσως την Ιταλία, την Πορτογαλία, ίσως αργότερα ακόμη και τη Γαλλία, αν κρίνουν ( οι Γερμανοί) οτι αυτές οι χώρες «δεν μπορούν ακόμη». Το «ακόμη» μπαίνει για να μείνει μια ανοικτή πόρτα δήθεν, οτι «όταν μπορέσουν θα μπούνε και αυτοί».
Η διαδικασία αυτή φυσικά είναι χρονοβόρα και απαιτεί διαδικασίες που δεν υπάρχουν σήμερα στην Ευρωπαική Ένωση. Μέχρι τώρα οι σημαντικές αποφάσεις λαμβάνοντο με ομοφωνία στην Ευρωπαική Ένωση. Φαίνεται όμως οτι ετοιμάζεται μια αλλαγή για να λαμβάνονται με σχετικές πελιοψηφίες και αυτό σημαίνει οτι η διάσπαση της Ευρωπαικής Ένωσης έχει ήδη αρχίσει. Και οι διαδικασίες θα επιταχυνθούν υπο την πίεση των αγορών και η διάσπαση θα επιτευχθεί ίσως και μέσα στο 2013.
Κάποιοι το βρίσκουν λογικό να μην δέχονται οι Γερμανοί πολίτες που επι δέκα χρόνια δεν πήραν αυξήσεις, να χρηματοδοτούν τα ελλείμματα των «τεμπέληδων» νοτίων Ευρωπαίων. Κάποιοι άλλοι θεωρούν οτι με τα δανεικά των Γερμανών οι «τεμπέληδες» αγόρασαν Καγιέν και Πόρσε που δεν θα αγόραζαν, πλήρωσαν την Siemens και τη Hochtief για έργα που δεν θα έκαναν αν δεν είχαν τα δανεικά, αγόρασαν υποβρύχια, τάνκς, αεροπλάνα και έδωσαν τη δυνατότητα στη Γερμανία να είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαικής Ένωσης που μετά την δημιουργία του Ευρώ αύξησε το εμπορικό της πλεόνασμα, όταν όλες οι άλλες δημιούργησαν εμπορικό έλλειμμα. Λένε επίσης οτι οι Γερμανοί υποχρέωσαν όλους τους άλλους λαούς (εμάς πάντως σίγουρα) να εγκαταλείψουν την όποια παραγωγή είχαν και να εισάγουν αυτά που παρήγαγαν προηγουμένως. Κακές γλώσσες...
Εν πάσει περιπτώσει το θέμα δεν είναι αυτό. Το θέμα είναι οτι αν η Γερμανία και κάποιες άλλες χώρες προχωρήσουν χωριστά χωρίς τις χώρες του Νότου, η Ευρώπη δεν θα είναι Ευρώπη. Διότι θα λείπει η μισή τουλάχιστον (για να είμαι επιεικής) ιστορία της. Θα λείπουν τα τρία τέταρτα τουλάχιστον του πολιτισμού και των τεχνών. Θα λείπει επίσης η μισή βιομηχανία και η μισή οικονομία.
Και πάλι, δεν πειράζει, αν «αυτοί που μπορούν» το θέλουν έτσι, ας το κάνουν έτσι. Το ζήτημα είναι τι θα κάνουν «αυτοί που δεν μπορούμε».
Κατά πάσα πιθανότητα λοιπόν, αυτό που θα γίνει αν τα σχέδια της Μέρκελ ευοδωθούν – και αν είναι αυτά που εικάζω σε αυτό το κομμάτι- το ευρώ όπως το ξέρουμε σήμερα θα το κρατήσουν οι Γερμανοί και «αυτοί που μπορούν». Οι υπόλοιποι, αν δεν διαλυθούμε και δεν πάμε στα δικά μας νομίσματα, θα έχουμε ένα κοινό νόμισμα, ας το πούμε το «Ευρώ του Νότου». Αν αυτό συμβεί, το ευρώ των Γερμανών θα ανέβει τουλάχιστον στα 2 δολάρια ανα Ευρώ και το ευρώ του Νότου θα πέσει στο μισό δολάριο. Μέχρις ότου να συμβεί αυτό όμως και όσο η Ευρώπη θα ταλανίζεται απο τις επιθέσεις των αγορών, το σημερινό Ευρώ λογικά θα υποχωρήσει κοντά στο 1.10 δολάρια με 1 ευρώ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις διαφόρων ειδικών στις ισοτιμίες νομισμάτων.
Το πανίσχυρο λοιπόν Ευρώ των Γερμανών θα είναι πανίσχυρο εκτός αν φάνε κανένα φέσι τρικούβερτο, όχι απο εμάς που είμαστε συγκριτικά μικροοφειλέτες, αλλά απο άλλους που χρωστάνε πολύ περισσότερα.
Κατά τα άλλα συνολικά η Ευρώπη θα είναι πολύ πιο ανίσχυρη. Η Γερμανία και οι Βόρειοι θα μοιάζουν ισχυρότεροι αλλά δεν θα είναι διότι θα έχουν χάσει τους κοντινούς και σταθερούς ευρωπαίους καταναλωτές τους και θα εξαρτώνται απο τους Κινέζους. Εμείς οι Νότιοι, θα ακολουθούμε ασφαλώς μια πολύ πιο ευέλικτη νομισματική πολιτική αλλά δεν θα τα πηγαίνουμε και πολύ καλά όπως καταλαβαίνω. Όχι οτι θα τα πηγαίνουμε και πολύ άσχημα. Θα είμαστε «στα κυβικά μας» όποια είναι αυτά κατά εποχές.
Η Ευρώπη δυο ταχυτήτων λοιπόν, αυτή για την οποία μαθαίναμε όταν σπουδάζαμε στη δεκαετία του ‘80, θα γίνει μάλλον πραγματικότητα πιο εύκολα απο την μία Ενωμένη Ευρώπη που οραματιζόμασταν όλοι.
Και μάλιστα ο διχασμός θα είναι σκληρός και βαθύς. Διότι οι Βόρειοι, για να δικαιολογήσουν τις ανόητες αποφάσεις τους, θα κατηγορήσουν – το κάνουν ήδη – τους Νότιους, για τεμπέληδες, για ανίκανους, για λαμόγια. Και οι Νότιοι θα θεωρούν – δικαίως ή αδίκως- οτι για όλα φταίνει οι Γερμανοί οι οποίοι θέλουν να κυριεύσουν τον κόσμο – αναμφισβήτητα- και προσπαθούν να το κάνουν μέσω της υπερχρέωσης των ασθενέστερων οικονομικά λαών.
Έτσι το όραμα μιας Ενωμένης Ευρώπης θα καταλήξει σε μια διχασμένη Ευρώπη. Και θα φταίει για αυτό η «Χημεία» που λέμε και στα ζευγάρια. Δεν υπάρχει «Χημεία» βρε παιδιά. Ποτέ δεν υπήρξε και ούτε θα υπάρξει. Μερικοί καλοκαιρινοί έρωτες μόνο επέζησαν, όσο ο ήλιος η ζέστη και η θάλασσα του Νότου και οι καλοκαιρινές άδειες των Γερμανών το επέτρεψαν. Δεν κατέληξαν όμως και σε γάμο...
Γ.Νικολόπουλος
