Φήμες κάνουν λόγο για συμμετοχή 8% από 10% που ακουγόταν προεκλογικά.
Στον αέρα βρίσκονται οι όροι ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών.
Δεν έχει καθορισθεί ποιο θα είναι το ελάχιστο ποσοστό των ιδιωτών μετόχων, ώστε να μην περάσει η Τράπεζα σε... καθεστώς κρατικοποίησης (όπως συνέβη στην Cyprus Popular Bank, στην οποία από τα 1,8 δισ. ευρώ της ανακεφαλαιοποίησης, τα 1,7 δισ. ευρώ καλύφθηκαν από το κυπριακό δημόσιο). Μέχρι πρότινος, πληροφορίες ήθελαν το ποσοστό αυτό να είναι 10%, μόλις προχθές, κυκλοφόρησε μία άποψη να μειωθεί στο 8%, διευκολύνοντας και διασφαλίζοντας περαιτέρω τη διατήρηση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος. «Τίποτε δεν είναι δεδομένο» σχολιάζουν οι τραπεζίτες, που κυριολεκτικά αντιμετωπίζουν την κάθε ημέρα σαν... μία καινούρια πρόκληση. «Επειδή όμως δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου, ακόμη και για απαντήσεις του πώς θα κινηθούν τα νήματα της ανακεφαλαιοποίησης και ο χρόνος τρέχει, οι τράπεζες θα πρέπει να κινηθούν γρήγορα σε πολλαπλά μέτωπα»:
1. Στην όσο το δυνατόν γρηγορότερη ολοκλήρωση του σχεδίου αναδιάρθρωσης που θα υποβάλλουν προς έγκριση προς το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ώστε να υπάρξει ο απαιτούμενος χρόνος για διορθώσεις, συμπληρώσεις κ.λπ.
Το σχέδιο αυτό, που θα γίνει κάτω από το πρίσμα και τον έλεγχο ορκωτών ελεγκτών, είναι μεγάλης σημασίας γιατί προδιαγράφει όλο το πρόγραμμα της στρατηγικής που θα ακολουθηθεί, στην κατεύθυνση της μείωσης του κόστους, της ανακατανομής της πίτας, των συγχωνεύσεων, των εξαγορών...
2. Επέκταση του παραπάνω σκέλους, είναι η επίλυση της εκκρεμότητας της ΑΤΕ αλλά και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, που η κυβέρνηση θα κληθεί να προσδιορίσει με ποιον τρόπο θα γίνει. Μέχρι τότε, οι διοικήσεις των δύο αυτών τραπεζών έχουν επί της ουσίας «δεμένα τα χέρια», λειτουργούν υπό το βάρος των ζημιών από το PSI και του ελλείμματος κεφαλαίων, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες για δημιουργία και προσφορά νέων προϊόντων, για να διατηρήσουν την πελατεία τους.
3. Στο να πείσουν τους μετόχους τους, με τα έργα και τα αποτελέσματά τους, να συμμετάσχουν στις νέες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, στηρίζοντας τις τράπεζες στις οποίες επένδυσαν και από τις οποίες έχουν... απογοητευθεί, βλέποντας τις περιουσίες τους στις χαμηλότατες αποτιμήσεις. Πρόσκληση στους μετόχους τους, θα απευθύνουν οι διοικήσεις των τραπεζών στις έκτακτες γενικές συνελεύσεις που θα προηγηθούν των ανακεφαλαιοποιήσεων.
Και εδώ προκύπτει ένα άλλο θέμα, χρονικού περιορισμού. Με δεδομένο ότι οι ανακεφαλαιοποιήσεις θα λάβουν χώρα Σεπτέμβριο και με επίσης δεδομένο ότι απαιτείται ένα εικοσαήμερο από την ανακοίνωση της πρόσκλησης μέχρι τη διενέργεια των γενικών συνελεύσεων, θα πρέπει οι όροι της ανακεφαλαιοποίησης να έχουν καθορισθεί μέχρι το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου.
Είναι ένας από τους λόγους για τον οποίο οι τραπεζίτες «τρέχουν να προλάβουν» έχοντας στην ουσία έναν μήνα μπροστά τους, να διευκολύνουν τουλάχιστον από πλευράς τους, τα πρώτα βήματα που θα οδηγήσουν στην τόσο απαραίτητη κεφαλαιακή τους ενίσχυση. Η οποία, θα μπορεί ενδεχομένως να θέσει επ' αμφιβόλω τον ιδιωτικό τους χαρακτήρα, αν τα κίνητρα που θα δοθούν στους ιδιώτες μετόχους δεν είναι ικανά να αποτρέψουν μία δυσμενή εξέλιξη.
