Η δαιδαλώδης γραφειοκρατία δεν εμποδίζει μόνο την αξιοποίηση των περίπου 600 νησιών και βραχονησίδων που βρίσκονται στο χαρτοφυλάκιο του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και την πώληση δεκάδων ιδιωτικών νησιών.- Τα σημαντικότερα από όσα πωλούνται.
- Που βρίσκονται και πόσο στοιχίζουν.
Μόνο με μεγάλες αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο μπορεί να προχωρήσει η αξιοποίηση νησιών («ο πρωθυπουργός δε μίλησε στη γαλλική εφημερίδα «Le Monde» για πώληση νησιών», ξεκαθαρίζουν από... χθες στο Μέγαρο Μαξίμου...), όπως επισημαίνουν κυβερνητικά στελέχη που ασχολούνται με τις ιδιωτικοποιήσεις.
Η δαιδαλώδης γραφειοκρατία δεν εμποδίζει μόνο την αξιοποίηση των περίπου 600 νησιών και βραχονησίδων που βρίσκονται στο χαρτοφυλάκιο του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων (που ελέγχει την Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου - ΕΤΑΔ), αλλά και την πώληση δεκάδων ιδιωτικών νησιών.
Για να πωληθεί ένα ιδιωτικό νησί απαιτούνται 32 άδειες, δήλωσε πρόσφατα στο γερμανικό περιοδικό Spiegel ο κτηματομεσίτης Φαρχάντ Βλαντί, που εμφανίζεται να εκπροσωπεί ιδιοκτήτες πέντε νησίδων. Αλλά και οι προσπάθειες αξιοποίησης κρατικών νησιών προσκρούουν στη δαιδαλώδη νομοθεσία για το περιβάλλον, στις αντιδράσεις τοπικών παραγόντων (από εξωραϊστικούς συλλόγους, μέχρι ιδιοκτήτες ξενοδοχειακών μονάδων...) και φυσικά στην «εθνική ασφάλεια».
Η προσπάθεια πάντως για αξιοποίηση των ακατοίκητων νησιών ή βραχονησίδων που βρίσκονται στο χαρτοφυλάκιο του Ταμείου Ιδιωτικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) βρίσκεται σε εμβρυακό στάδιο, με δεδομένα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα κρατικά ακίνητα.
Στην πολυσέλιδη λίστα της ΕΤΑΔ (προήλθε από τη συγχώνευση της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου με την Εταιρεία Τουριστικών Ακινήτων) υπάρχουν εκατοντάδες ακίνητα, αλλά περίπου 600 είναι προς αξιοποίηση και μόλις 35 είναι σχετικά «καθαρά» για να θεωρούνται σχετικά ώριμα προς. Κανένα από αυτά τα 35 ακίνητα δεν είναι νησί ή βραχονησίδα, εξηγούν στελέχη της ΕΤΑΔ.
Διάφορες ατυχείς ή υπερβολικές δηλώσεις από παράγοντες που εμφανίζονται «έτοιμοι να αγοράσουν ελληνικά νησιά» επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο το κλίμα. Για παράδειγμα, από τον Τούρκο επιχειρηματία Φικρέτ Ινάν, που δήλωσε προ μηνών πως «βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις» για την αγορά έξι ελληνικών νησίδων (Λυχνάρι, Καλτσονήσι, Μικρή Αμοργός, Καρδιώτισσα, Ναυσικά και Βουβαλώ) προκειμένου να δημιουργήσει ξενοδοχειακές μονάδες και βίλες.
Μικρή λεπτομέρεια: Το Καλτσονήσι στους Παξούς έχει ήδη μεταβιβαστεί προ διετίας σε υπεράκτια κυπριακή εταιρεία με την επωνυμία Roundview Holdings Limited, αγνώστων λοιπών στοιχείων. Ο Τούρκος επενδυτής πιθανώς δεν είχε ακούσει για τον Γάλλο επιχειρηματία που ξεκίνησε τη διαδικασία αγοράς ελληνικού νησιού, αλλά λύγισε μετά την όγδοη άδεια από τις 32 που έπρεπε να πάρει από πλήθος κρατικών υπηρεσιών.
Στην αγορά ακινήτων υποστηρίζουν πως αρκετές από τις βραχονησίδες, στις οποίες αναφέρθηκε και χθες ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς, δε μπορούν (λόγω έκτασης) να αξιοποιηθούν για τουριστικούς σκοπούς. Μπορούν, όμως, να παραχωρηθούν, με μακροχρόνια συμβόλαια, σε εταιρείες ιχθυοκαλλιεργειών.
Το θέμα των βραχονησίδων και των νησιών έχει έρθει πολλές φορές στην επικαιρότητα, χωρίς μέχρι στιγμής να υπάρχει σοβαρή μελέτη για το ποια νησιά και πώς μπορούν να αξιοποιηθούν. Μια προσπάθεια κατηγοριοποίησης των τουριστικών ακινήτων είχε ξεκινήσει το 2000, εν όψει εισόδου της Εταιρείας Τουριστικών Ακινήτων (ΕΤΑ) στο χρηματιστήριο. Η ΕΤΑ ουδέποτε μπήκε στο χρηματιστήριο, ενώ η κατηγοριοποίηση περιορίστηκε στην Αττική.
Τα ιδιωτικά νησιά
Το πιο ακριβό από τα προς πώληση ιδιωτικά νησιά είναι ο Πάτροκλος, της οικογένειας Γιατράκου, το οποίο πωλείται με τιμή εκκίνησης τα 150.000.000 ευρώ. Ένα νησί στο σύμπλεγμα των Εχινάδων, μεταξύ Ιθάκης και Λευκάδας, εμφανίζεται επίσης σε αγγελίες να πωλείται με τιμή εκκίνησης τα 45.000.000 ευρώ.
Όπως αναφέρεται στην αγγελία, «το νησί έχει ένα σπίτι και μία εκκλησία και κατσίκες με έναν βοσκό, ο οποίος πηγαινοέρχεται στο νησί κάθε τέσσερις ημέρες». Μάλιστα «οι ιδιοκτήτες έχουν συμφωνία με τον βοσκό ώστε όταν πωληθεί το νησί να σταματήσει τις επισκέψεις με το κοπάδι».
Στα 18.000.000 ευρώ εμφανίζεται η τιμή πώλησης της Αγίας Τριάδας, το νησί κοντά στην Ερέτρια, που ανήκει από το 1958 στην οικογένεια Παπανικολάου.
Τα κουτσομπολιά της εποχής ανέφεραν πως ο Σοφοκλής Παπανικολάου, γενικός επιμελητής σε τρεις βασιλείς (Γεώργιο Β, Παύλο και Κωνσταντίνο), το αγόρασε έναντι ευτελούς τιμήματος από οικογένεια βοσκών που ήθελαν χρήματα για να παντρέψουν την αδελφή τους.
Στην άλλη πλευρά της Εύβοιας βρίσκεται η Αργυρόνησος, η οποία επίσης πωλείται από τον ιδιώτη ιδιοκτήτη με άγνωστη τιμή. Από 6.500.000 ευρώ ξεκινά ο ιδιοκτήτης της Καρδιώτισσας, ενός ακατοίκητου νησιού νοτιοδυτικά της Σικίνου στις Κυκλάδες. Η έκτασή της είναι 1,05 τετραγωνικό χιλιόμετρο.
Τουλάχιστον 6.900.000 ευρώ θέλει ο ιδιοκτήτης του Νησιού της Ναυσικάς στο Ιόνιο, ενώ πολλή κουβέντα έχει γίνει για το νησί Βούβαλος στον Αμβρακικό, τη Μικρή Αμοργό, το Τραγονήσι και την Οξεία, την οποία φέρεται να απέκτησε προ μηνών ο εμίρης του Κατάρ έναντι περίπου 5 εκατομμυρίων.
Ο εμίρης φέρονταν να παζαρεύει τη νήσο Σκορπίδι, ιδιοκτησίας του πρώην βουλευτή Σπ. Λιβανού και του αδερφού του. Η Οξεία είναι το δεύτερο μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος Εχινάδες μετά τον Πεταλά και βρίσκεται στην εκβολές του Αχελώου στο Ιόνιο.
Έχει έκταση 4,2 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πωλούνταν προς 6.900.000 ευρώ σύμφωνα με αγγελίες στο Διαδίκτυο από τους Ελληνοαυστραλούς πρώην ιδιοκτήτες. Στο σφυρί φαίνεται πως έχουν βγει και δύο από τις εννέα Διαπόριους Νήσους στον Σαρωνικό (μεταξύ Αίγινας και Αγκιστριού), και συγκεκριμένα ο Άγιος Θωμάς και ο Άγιος Ιωάννης.
Φ.Κόλλιας
