Είναι απίθανο να δούμε την Ελλάδα να απογειώνεται σε λίγο διάστημα; Η απάντηση σε ένα ερώτημα που ούτως ή άλλως εκπλήσσει τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν μπορεί παρά να είναι... καταφατική: «Ναι, είναι απίθανο».
Την ίδια όμως απάντηση θα έπαιρνε κανείς αν η ερώτηση διατυπωνόταν πριν από τέσσερα χρόνια. «Είναι απίθανο να δούμε την Ελλάδα να εκπαραθυρώνεται σε λίγα χρόνια από την ευρωζώνη χρεοκοπημένη;»
Πώς αλλάζει ο κόσμος έτσι γρήγορα και τόσο απλά; Αυτές τις μέρες η Ελλάδα είναι μια χώρα θλιβερή. Οι γιατροί κάνουν επίσχεση εργασίας. Οι ασθενείς θα αδυνατούν να προμηθεύονται φάρμακα. Οι δικαστικοί... απειλούν με κλείσιμο των δικαστηρίων.
Οι εκπαιδευτικοί την επόμενη βδομάδα θα κλείσουν τα σχολεία.
Ο Σεπτέμβριος μπαίνει με τους χειρότερους οιωνούς για την Ελλάδα.
Η κοινωνία βράζει.
Το εσωτερικό μέτωπο είναι απολύτως ασταθές, την ίδια ώρα που στα ηγετικά κλιμάκια της Ευρώπης ο προβληματισμός για την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη εντείνεται. Σ
το Βερολίνο η 'Αγκελα Μέρκελ δεν έχει πάρει ακόμα την οριστική της απόφαση. Είναι σαφές ότι παίζει ένα παιχνίδι με το χρόνο, έως ότου η αποτελεσματικότητα του νέου σχεδίου παρεμβάσεων της ΕΚΤ στις αγορές κρατικών ομολόγων και κυρίως το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών τής επιτρέψουν να αξιολογήσει τα νέα δεδομένα και να σταθμίσει το κόστος της τελικής της απόφασης.
Ό,τι κι αν κάνει όμως η Ευρώπη, ό,τι κι αν αποφασίσει η Μέρκελ, το ζητούμενο είναι τι κάνει η χώρα.
Η κοινωνία είναι διαιρεμένη και οι έντονες αντιδράσεις συγκεκριμένων επαγγελματικών κλάδων δείχνει την έλλειψη κοινωνικής αλληλεγγύης.
Υπάρχει τρόπος να αλλάξει αυτή η νοοτροπία;
Τα νέα μέτρα που επιβάλλονται για να καλυφθούν οι τρύπες του προϋπολογισμού αφορούν χρήματα που το κράτος εξακολουθεί να αδυνατεί να εισπράξει από την εκτεταμένη φοροδιαφυγή.
Μέχρι στιγμής έχουν βεβαιωθεί 43 δισ. ανείσπρακτοι φόροι. Είναι αυτά και μερικά ακόμα από τα περίφημα... λεφτά που υπάρχουν, αλλά που βρίσκονται σε τραπεζικούς λογαριασμούς της Ελβετίας και όχι στα ταμεία του κράτους.
Αρμόδιοι βεβαιώνουν ότι απ' αυτά θα μπορούσαν να εισπραχθούν άμεσα 8 δισ. Παράλληλα το κράτος διαθέτει αναλυτικά στοιχεία όσων μετέφεραν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, τα περισσότερα αφορολόγητα.
Όσο η πολιτική τάξη δεν πράττει το παραμικρό για να τους αποκαλύψει.
Όσο δεν αντιμετωπίζει αυτή τη γενικευμένη αίσθηση ότι καλύπτονται οι χορηγοί κομμάτων και πολιτικών (από τους άσημους έως τους διάσημους), το πολιτικό σύστημα θα παραμένει εκτεθειμένο στην κοινωνία, αδυνατώντας να εδραιώσει το αναγκαίο αίσθημα δικαιοσύνης, που είναι η προϋπόθεση για να απογειωθεί η χώρα.
Παναγιώτης Κ. Μαυρίδης
