Το ηχηρό ράπισμα που δέχτηκαν από τους Ιταλούς οι Μέρκελ, Σόιμπλε, Ρεν και Σία θα τους συνετίσει ή θα ενισχύσει το πείσμα μουλαριού με το οποίο αντιμετωπίζουν τα οικονομικά φαινόμενα και τις εξελίξεις;
Τα ερωτήματα για την τύχη του ευρώ αναμένεται προσωρινά να αναζωπυρωθούν, παρότι πριν από τις ιταλικές... εκλογές υποτίθεται πως είχε αντιμετωπιστεί το θέμα, και να ξαναθέσουν το ζήτημα της οικονομικής πολιτικής στην ευρωζώνη.
Η απάντηση στο ερώτημα για την τύχη του ευρώ είναι πως εκείνη που κινδυνεύει είναι η πολιτική της άγριας λιτότητας και της εξαθλίωσης των λαών τον 21ο αιώνα. Εκτός κι΄ αν οι Γερμανοί και λοιποί συνοδοιπόροι συνεχίσουν να επιμένουν, οπότε ο κίνδυνος θα είναι πραγματικός, αλλά δεν θα προέλθει από οποιαδήποτε κυβέρνηση που σήμερα εκφράζει αντιρρήσεις, αλλά από τους λαούς που έχουν εξαθλιωθεί από την αγριότητα και τη βαναυσότητα των μέτρων.
Μια τέτοια στάση θα επιβεβαιώσει τον Αϊνστάιν ο οποίος έλεγα πως “Μόνο δύο πράγματα είναι απέραντα. Το σύμπαν και η ανθρώπινη ανοησία, και για το πρώτο δεν είμαι τόσο σίγουρος”.
Αν ο Αϊνστάιν δικαιωθεί τότε θα επιβεβαιωθούν και εκείνοι που εξέφρασαν την άποψη πως οι Γερμανοί θα τορπιλίσουν το κοινό νόμισμα.
Πόσες πιθανότητες έχει το σενάριο; Ρεαλιστικά μηδενικές. Στην Ευρώπη του δούναι και λαβείν, των αέναων διαπραγματεύσεων και των συμβιβασμών, θα βρεθεί η φόρμουλα που θα θέσει τέλος στις διαμάχες και θα αποκαταστήσει μία νέα ισορροπία. Εξάλλου, θεωρητικά κάθε σύστημα έχει την εγγενή τάση να ισορροπεί και να αναζητεί μία καινούρια ισορροπία.
Να το θυμηθείτε. Αν είναι αναγκαίο και απαραίτητο η Μέρκελ θα ξαναγαπήσει τον Μπερλουσκόνι και ο Σίλβιο την χοντρο ...λα Μέρκελ.
Εκτός κι αν έχουν αυτοκτονικές τάσεις. Οπότε το ζήτημα ανήκει στην αρμοδιότητα των ψυχιάτρων...
Θ.Λυρτσογιάννης
