Στην Κύπρο είναι πεπεισμένοι.
Απώτερος στόχος των Ευρωπαίων είναι ο έλεγχος επί του φυσικού αερίου.
..Κάποιοι χαρακτηρίζουν αυτή την προσέγγιση συνωμοσιολογική.
Αν δεν βάλουμε το κεφάλι μας στην άμμο και αν επιχειρήσουμε να κατανοήσουμε το γεωστρατηγικό παιχνίδι που μαίνεται στην περιοχή θα λέγαμε πως... είναι πολλά τα λεφτά για να αγνοήσουμε τις κινήσεις στη σκακιέρα της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, όπου ανήκει και η Ελλάδα.
Ας σκεφτούμε απλά. Η Ευρώπη θα μπορούσε όχι απλώς να διαφοροποιήσει την τροφοδοσία σε ενέργεια, αλλά να ανεξαρτητοποιηθεί από τη Ρωσία χάρη στα αποθέματα που υπάρχουν στο Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα. Για πρώτη φορά θα έχει δικές της ενεργειακές πηγές και επομένως ένα ισχυρό όπλο στα χέρια της.
Τί θα περίμενε κάποιος να κάνει; Μα, να ξεδιπλώσει μία στρατηγική που θα της επέτρεπε να ελέγξει τις ενεργειακές πηγές και μάλιστα να αποκτήσει τον πλούτο αυτό σε τιμές όσο το δυνατόν χαμηλότερες.
Οι καχύποπτοι λένε πως αυτό κάνει και τώρα. Αν αυτό συμβαίνει πράγματι, τότε το κάνει πολύ προκλητικά, άσχημα και ανιστόρητα. Γιατί οι πλουτοπαραγωγικές πηγές δεν βρίσκονται ούτε στη Νιγηρία, ούτε σε θεοκρατικά ή αυταρχικά καθεστώτα, αλλά σε δημοκρατικές χώρες και το παιχνίδι δεν μπορεί να έχει τόσο απροκάλυπτο χαρακτήρα, γιατί υπάρχει κίνδυνος να γίνει μπούμερανγκ.
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο ενεργειακός και γεωστρατηγικός χάρτης στην περιοχή μας τώρα διαμορφώνεται. Την τελική του μορφή δεν τη γνωρίζουμε. Αν δεν θέλουμε να είμαστε στο στρατόπεδο των χαμένων οφείλουμε να συμμετάσχουμε στη διαμόρφωσή του
Θ.Λυρτσογιάννης
Απώτερος στόχος των Ευρωπαίων είναι ο έλεγχος επί του φυσικού αερίου.
..Κάποιοι χαρακτηρίζουν αυτή την προσέγγιση συνωμοσιολογική.
Αν δεν βάλουμε το κεφάλι μας στην άμμο και αν επιχειρήσουμε να κατανοήσουμε το γεωστρατηγικό παιχνίδι που μαίνεται στην περιοχή θα λέγαμε πως... είναι πολλά τα λεφτά για να αγνοήσουμε τις κινήσεις στη σκακιέρα της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, όπου ανήκει και η Ελλάδα.
Ας σκεφτούμε απλά. Η Ευρώπη θα μπορούσε όχι απλώς να διαφοροποιήσει την τροφοδοσία σε ενέργεια, αλλά να ανεξαρτητοποιηθεί από τη Ρωσία χάρη στα αποθέματα που υπάρχουν στο Ισραήλ, την Κύπρο και την Ελλάδα. Για πρώτη φορά θα έχει δικές της ενεργειακές πηγές και επομένως ένα ισχυρό όπλο στα χέρια της.
Τί θα περίμενε κάποιος να κάνει; Μα, να ξεδιπλώσει μία στρατηγική που θα της επέτρεπε να ελέγξει τις ενεργειακές πηγές και μάλιστα να αποκτήσει τον πλούτο αυτό σε τιμές όσο το δυνατόν χαμηλότερες.
Οι καχύποπτοι λένε πως αυτό κάνει και τώρα. Αν αυτό συμβαίνει πράγματι, τότε το κάνει πολύ προκλητικά, άσχημα και ανιστόρητα. Γιατί οι πλουτοπαραγωγικές πηγές δεν βρίσκονται ούτε στη Νιγηρία, ούτε σε θεοκρατικά ή αυταρχικά καθεστώτα, αλλά σε δημοκρατικές χώρες και το παιχνίδι δεν μπορεί να έχει τόσο απροκάλυπτο χαρακτήρα, γιατί υπάρχει κίνδυνος να γίνει μπούμερανγκ.
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο ενεργειακός και γεωστρατηγικός χάρτης στην περιοχή μας τώρα διαμορφώνεται. Την τελική του μορφή δεν τη γνωρίζουμε. Αν δεν θέλουμε να είμαστε στο στρατόπεδο των χαμένων οφείλουμε να συμμετάσχουμε στη διαμόρφωσή του
Θ.Λυρτσογιάννης
