Όσοι νόμιζαν ότι οι Έλληνες -ή Ελλαδίτες- πολιτικοί είναι οι χειρότεροι θα ήταν καλό να αλλάξουν άποψη.
Κι αυτό γιατί η διαχείριση της κρίσης στη Κύπρο αποδεικνύει ότι υπάρχουν χειρότεροι...
Είναι να απορεί κανείς με τις κυβερνήσεις και τους Κύπριους πολιτικούς ανεξαρτήτως κόμματος.
Προσκαλούν την Pimco, η οποία δεν έχει πείρα σε αυτόν τον τομέα, να αποφανθεί για το ύψος των κεφαλαίων που χρειάζονται οι κυπριακές τράπεζες για την... ανακεφαλαιοποίησή τους.
Ταυτόχρονα, κάνουν ό,τι μπορούν για να την... πείσουν ότι οι κεφαλαιακές ανάγκες των κυπριακών τραπεζών είναι μεγάλες ώστε η κυβέρνηση να μπορέσει να αποποιηθεί τις δικές της ευθύνες και να κατηγορήσει αυτές για την κρίση.
Είναι η εποχή όπου η Κύπρος έχει πρόεδρο τον κ. Χριστόφια.
Όχι ότι οι τράπεζες δεν φταίγανε, όμως ευθύνες είχαν επίσης κι άλλοι, όπως η κεντρική τράπεζα και η κυβέρνηση.
Εν πάση περιπτώσει, εκλέγεται πρόσφατα νέος πρόεδρος της Δημοκρατίας ο κ. Αναστασιάδης για να ολοκληρώσει τη διαπραγμάτευση με την Ε.Ε. και στην καθοριστική συνάντηση κορυφής πάει απροετοίμαστος μαζί με τον υπουργό οικονομικών.
Δίνει μάλιστα μάχη όχι τόσο για να μη φορολογηθούν οι μικροκαταθέτες, αλλά για να μη φορολογηθούν με υψηλό συντελεστή οι μεγαλοκαταθέτες, π.χ. Ρώσοι.
Τελικά, η Βουλή απορρίπτει την πρόταση της τρόικας για τις καταθέσεις, λέγοντας ΟΧΙ και προκαλώντας ανάταση στους πολέμιους των μνημονίων στην Ελλάδα και στην Κύπρο.
Όμως, η συνέχεια αποκαλύπτει ότι δεν είχε γίνει προεργασία για κανένα Plan B και απλώς η πολιτική ελίτ του νησιού πόνταρε στη ρωσική βοήθεια, που δεν ήρθε.
Αντί λοιπόν η πολιτική ελίτ να κοιτάξει να δει τι θα κάνει, έχοντας λάβει το τελεσίγραφο της ΕΚΤ για διακοπή της χρηματοδότησης των τραπεζών από τη Δευτέρα, συνεχίζει το βιολί της.
Αρχίζει να συζητάει ένα σχέδιο, μέρη του οποίου μπορεί κάλλιστα να απορρίψει η τρόικα.
Καλή μεν η ιδέα για το ταμείο αλληλεγγύης με τη συνεισφορά περιουσιακών στοιχείων από το κράτος και άλλους ημικρατικούς φορείς.
Όμως, δεν είναι σίγουρο ότι το ταμείο θα μαζέψει τα λεφτά πουλώντας ομόλογα με εγγύηση τις μελλοντικές χρηματικές ροές των περιουσιακών στοιχείων.
Επιπλέον, η δέσμευση και συνεισφορά των περιουσιακών στοιχείων των Ταμείων Πρόνοιας εγείρει ερωτήματα.
Πώς έχουν αποτιμηθεί τα περιουσιακά στοιχεία των ταμείων και τι επίπτωση θα είχε τυχόν συνεισφορά τους στο ταμείο αλληλεγγύης στη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους κατά το ΔΝΤ;
Ακόμη κι η διάσπαση της Λαϊκής Τράπεζας σε «καλή» και «κακή» τράπεζα δημιουργεί ερωτήματα.
Γιατί αυτή και όχι η Τράπεζα Κύπρου; Μήπως γιατί η πολιτική και η επιχειρηματική ελίτ του νησιού έχουν συμφέροντα στη δεύτερη;
Γιατί η Λαϊκή που είχε κρατικά ομόλογα ύψους 3 δισ. ευρώ πάει σε σπάσιμο, ενώ υπάρχουν συστημικές τράπεζες στην Ελλάδα με χαρτοφυλάκια ομολόγων 7 και 8 δισ. ευρώ που διασώθηκαν;
Θεωρητικά, το κυπριακό κράτος θα μειώσει τις χρηματοδοτικές ανάγκες του κατά 2 δισ. ευρώ από το σπάσιμο της Λαϊκής.
Όμως, αυτό το ποσό θα προέλθει από τη μελλοντική πώληση των στοιχείων της «κακής» τράπεζας και είναι αμφίβολο. Το άμεσο όφελος για τη Λαϊκή είναι το «κούρεμα» των καταθέσεων άνω των 100 χιλ. ευρώ και δεν πρέπει να είναι μεγάλο ποσό.
Αν όμως αυτό το «κούρεμα» γίνει στη Λαϊκή Τράπεζα, προς τι ο θόρυβος για την προστασία των καταθέσεων και το ΟΧΙ στους δανειστές από την κυπριακή βουλή;
Είναι σαφές ότι οι Κύπριοι πολιτικοί «χορεύουν» στους δικούς τους ρυθμούς με το σχέδιο που ετοιμάζουν.
Όμως, ο τελικός κριτής του σχεδίου είναι η τρόικα, η οποία έχει διαμηνύσει ότι η Μεγαλόνησος θα πρέπει να βάλει 5,8 δισ. ευρώ στο τραπέζι αν θέλει να λάβει 10 δισ. σε νέα δάνεια από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ.
Με μία μικρή επιφύλαξη για το όφελος από τη διάσπαση της Λαϊκής στην Κύπρο, οι υπόλοιπες πρωτοβουλίες των κυβερνώντων δεν βάζουν σημαντικά λεφτά στο τραπέζι τώρα.
Αν λοιπόν οι Κύπριοι πολιτικοί θέλουν η πατρίδα τους να παραμείνει στο ευρώ, η Κύπρος θα πρέπει είτε να αποδεχθεί τη φορολόγηση των καταθέσεων είτε να επιβάλει έκτακτη φορολογική επιβάρυνση στους κατοίκους για να συμπληρωθούν τα 5,8 δισ. ευρώ.
Σε διαφορετική περίπτωση, η Μεγαλόνησος θα καταστεί μεγάλη υπεράκτια ρωσική εταιρεία.
Όσο πιο γρήγορα αυτό το θέμα αποσαφηνισθεί τόσο το καλύτερο για όλους, συμπεριλαμβανομένης και της πολιτικής ελίτ.
Dr. Money