Τον τίτλο του χιλιοτραγουδισμένου Send in the Clowns από μιούζικαλ του 1973 δανείζεται ο Economist για να συνοδεύσει τις φωτογραφίες του Μπέπε Γκρίλο και του Σίλβιο Μπερλουσκόνι στο εξώφυλλο της τελευταίας έκδοσης.
«Πώς οι καταστροφικές ιταλικές εκλογές απειλούν το μέλλον του ευρώ» γράφει ο..Economist με πολεμική διάθεση για τον «αιώνιο εχθρό» του Σίλβιο Μπερλουσκόνι που «θέλει να παραμείνει έξω από τη φυλακή», και τον Μπέπε Γκρίλο που «θέλει να αναστείλει τις πληρωμές του δημόσιου χρέους».
Δίπλα στις ολόσωμες φωτογραφίες του κωμικού-μπλόγκερ ακτιβιστή Μπέπε Γκρίλο και του Σίλβιο Μπερλουσκόνι -των πραγματικών νικητών της ιταλικής κάλπης-, ο Economist παραθέτει συνοπτικά ποσοστά, ηλικία, ιδιότητες, πεπραγμένα, κομματική γραμμή και επιδιώξεις.
Ποσοστό 25% απέσπασε στην εκλογική αναμέτρηση το Κίνημα 5 Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο. Ποσοστό 30% για την κεντροδεξιά συμμαχία της οποίας ηγήθηκε ο Καβαλιέρε.
Εξήντα πέντε ετών ο Γκρίλο, 76 ο Μπερλουσκόνι (εκτός από τα μαλλιά)...
Κωμικός stand up ο Μπέπε Γκρίλο, 'οριζόντιος πρωθυπουργός' ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Πρωτάρης στην οικονομία ο Γκρίλο, οικονομική τραγωδία υπογράφει ο Καβαλιέρε, λέει ο Economist (στη γραμμή του εξωφύλλου που είχε κυκλοφορήσει για τον 'άνθρωπο που πήδη... μία ολόκληρη χώρα).
Κομματική γραμμή του Γκρίλο: Όλοι οι πολιτικοί είναι απατεώνες. Κομματική γραμμή του Μπερλουσκόνι: Ελάτε πίσω στην casa (σπίτι) μου... και φέρτε έναν φίλο.
Επιδίωξη του Γκρίλο, να αναστείλει τις πληρωμές δημόσιου χρέους. Επιδίωξη του Μπερλουσκόνι, να μείνει έξω από τη φυλακή.
Το τραγούδι Send in the Clowns που επιλέγει ο Economist δεν παραπέμπει στους κλόουν του τσίρκου, αλλά συμβολίζει τους ανόητους, όπως είχε εξηγήσει ο συνθέτης του Στίβεν Σοντάιμ όταν επίμονα τον ρωτούσαν τι σημαίνει ο τίτλος του τραγουδιού από το μιούζικαλ A Little Night Music, μεταφορά της ταινίας Smiles of a Summer Night του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν.
