Σύμφωνα με τις δηλώσεις του διευθύνοντος συμβούλου της αυστριακής OMV, Gerhard Roiss αμέσως μετά την ανεπίσημη γνωστοποίηση της απόφασης για τον TAP, το κονσόρτσιουμ του Shah Deniz, επέλεξε τον TAP αντί για το Nabucco εξαιτίας των υψηλότερων τιμών του φυσικού αερίου που αποδέχονται και πληρώνουν Ελλάδα και Ιταλία!
Επί της ουσίας μόνο οι ρήτρες εμπιστευτικότητας ευθύνονται για το γεγονός ότι δεν έχει ανακοινωθεί επισήμως ο αγωγός TAP, ως επιλογή του κονσόρτσιουμ του Shah Deniz. Τα...χαμόγελα για το έργο που συνιστά τη μεγαλύτερη άμεση ξένη επένδυση στη χώρα ύψους 1,5 δισ. είναι λοιπόν λογικά και τα οφέλη μεγάλα.
Ταυτόχρονα είναι λογικό ο επικεφαλής του βασικού μετόχου του ανταγωνιστικού project που έχασε την κούρσα του νότιου διαδρόμου να εμφανίζεται χολωμένος με την απόφαση του Shah Deniz να επιλέξει τον αγωγό TAP.
Ωστόσο πέρα από την προφανή πικρία, οι δηλώσεις του διευθύνοντος συμβούλου της αυστριακής OMV, Gerhard Roiss αμέσως μετά την ανεπίσημη γνωστοποίηση της απόφασης για τον TAP, επαναφέρουν στο προσκήνιο το εκρηκτικό πρόβλημα των πανάκριβων τιμών του φυσικού αερίου στην Ελλάδα.
Τι είπε ο κ. Roiss, που ηγείται μιας εξαιρετικά σοβαρής και αναγνωρισμένης κεντροευρωπαϊκής ενεργειακής εταιρείας; Ότι το κονσόρτσιουμ του Shah Deniz, επέλεξε τον TAP αντί για το Nabucco εξαιτίας των υψηλότερων τιμών του φυσικού αερίου που αποδέχονται και πληρώνουν Ελλάδα και Ιταλία.
Δηλαδή οι Αζέροι προτίμησαν τον TAP καθώς αυτός καταλήγει σε «ακριβές αγορές» όπου υπάρχουν σημαντικά περιθώρια κέρδους για τους πωλητές, σε αντίθεση με τα μικρότερα περιθώρια κέρδους στις αγορές όπου θα διερχόταν ο αγωγός Nabucco (που σημειωτέον οδηγείται σε οριστική ακύρωση).
Το ερώτημα που τίθεται είναι εάν έχουν βάση τα λεγόμενα του Roiss. Η απάντηση, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, έρχεται από τις πρόσφατες ανακοινώσεις του αναπληρωτή διευθύνοντος συμβούλου της Gazprom Αλεξάντερ Μεντβέντεφ: η τιμή εισαγωγής του ρωσικού φυσικού αερίου είναι 35% ακριβότερη από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, ενώ σε ορισμένες αγορές η διαφορά της τιμής φτάνει έως και το 50%. Θυμίζουμε ότι με βάση τις τιμές πώλησης που ανακοίνωσε ο κ. Μεντβέντεφ, στην Ελλάδα οι καταναλωτές πληρώνουν καπέλο στην τιμή του φυσικού αερίου της τάξης των 250 έως 300 εκατομμυρίων δολαρίων ετησίως ή αλλιώς σχεδόν ένα εκατομμύριο δολάρια την ημέρα περισσότερο από τους καταναλωτές στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Και αξίζει να αναφερθεί ότι και στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, βασικός προμηθευτής όπως και στην Ελλάδα, είναι η ρωσική Gazprom. Ωστόσο, όπως αποκάλυψε πρόσφατα η ρωσική εταιρεία, μια σειρά από πελάτες της στην Ευρώπη ζήτησαν και πέτυχαν σημαντικές εκπτώσεις στην τιμή προμήθειας: για παράδειγμα η γερμανική EON, η ιταλική ENI και η γαλλική EdF έχουν πάρει εκπτώσεις συνολικού ύψους 3,3 δισ. δολαρίων στη διάρκεια του 2012, ενώ ακόμη 800 – 900 εκατ. δολάρια θα δοθούν το 2013.
Την ίδια στιγμή λοιπόν που σε όλη την Ευρώπη οι τιμές του αερίου μειώνονται, οι τιμές του αερίου στη χώρα μας παραμένουν σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα. Ο ίδιος ο κ. Roiss μάλιστα διερωτήθηκε εάν μπορούν πραγματικά να επιτευχθούν υψηλότερες τιμές ενέργειας στην Ελλάδα που μαστίζεται από την ύφεση ή στην Ιταλία που υπάρχει άφθονη προσφορά αερίου.
Σημειώνεται ότι οι τιμές των ενεργειακών αγαθών (αέριο και ηλεκτρισμός) αποτελούν σήμερα το βασικότερο παράγοντα κόστους για τη βιομηχανική παραγωγή. Πρόσφατα, η ΕΕ ανακοίνωσε την πρόθεσή της να αναβιώσει τη βιομηχανία και το ενεργειακό πρόβλημα αναδεικνύεται ως βασικός πυλώνας για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της παραγωγής. Στην Ελλάδα οι βιομηχανίες για πάνω από δύο χρόνια απευθύνουν δραματικό SOS για τα αυξημένα κόστη που τους επιβάλουν τα κρατικά μονοπώλια αλλά και η αυξημένη φορολογία στην ενέργεια. Ήδη εν αναμονή των μέτρων μείωσης του ενεργειακού κόστους έχουν κλείσει δεκάδες βιομηχανικές μονάδες, ενώ ένα βήμα πριν το λουκέτο βρίσκονται ακόμη πολλά ηχηρά ονόματα της εναπομείνασας βιομηχανικής παραγωγής.
