- "Στην Ελλάδα οι τράπεζες είναι ισχυρότερες από ό,τι εδώ":Αυτός είναι ο τίτλος δημοσιεύματος στην ηλεκτρονική έκδοση της φιλανδικής εφημερίδας Taloussanomat, που στηρίζεται σε μια ανάλυση του CEPS (Centre for European Policy Studies), με συγγραφείς τους Paul De Grauwe και Yuemei Ji.
Το σκίτσο που επέλεξαν οι Φιλανδοί συντάκτες ...τα λέει όλα.
Συγκεκριμένα, το δημοσίευμα επισημαίνει ότι η πραγματική κεφαλαιακή επάρκεια των...φιλανδικών τραπεζών είναι πιο αδύναμη από αυτή των ελληνικών τραπεζών. Μάλιστα, υποστηρίζει ότι στην ευρωζώνη, οι πιο αδύναμες τράπεζες είναι οι φιλανδικές, και οι ισχυρότερες είναι στην Ελλάδα. Καταλήγει δε ότι με βάση την ανάλυση, οι τράπεζες στην Ελλάδα είναι τρεις φορές πιο ισχυρές από ό,τι στην Φινλανδία.
Όπως επισημαίνεται στην ανάλυση του CEPS, τα ποσοστά κεφαλαίων των τραπεζών στις βόρειες χώρες της ευρωζώνης, είναι κατά μέσο όρο, χαμηλότερα κατά το ήμισυ από τα κεφάλαια των τραπεζών στην περιφέρεια της ευρωζώνης. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι οι τράπεζες στο Βορρά, επωφελούνται από την χρηματοπιστωτική σταθερότητα των κυβερνήσεών τους και ακολουθούν επιχειρηματικές στρατηγικές που στόχο έχουν την έκδοση τεράστιων ποσοτήτων επιδοτούμενου χρέους. Έτσι όμως, αποδυναμώνουν τους ισολογισμούς τους και καθίστανται πιο ευάλωτες, λιγότερο ικανές να αντέξουν μελλοντικά σοκ. Παραδόξως, οι οικονομικά ισχυρές κυβερνήσεις θρέφουν ευάλωτες τράπεζες. Το αντίθετο συμβαίνει σε χώρες με οικονομικά ασθενείς κυβερνήσεις. Σε αυτές τις χώρες, οι τράπεζες αναγκάζονται να ενισχύονται διότι δεν είναι σε θέση να επαναπαυτούν στις κυβερνήσεις τους.
Η ανάλυση του CEPS συνεχίζει επισημαίνοντας πως περισσότερο από ό,τι στο Νότο, οι κυβερνήσεις στη Βόρεια Ευρώπη θα πρέπει να υποχρεώσουν τις τράπεζες να εκδώσουν περισσότερες μετοχές, περισσότερο από ό,τι προβλέπεται από τη συμφωνία της Βασιλεία ΙΙΙ. Εάν η εμπειρία των χωρών της νότιας ευρωζώνης αποτελεί κάποιον οδηγό, οι τράπεζες στα βόρεια της ευρωζώνης θα πρέπει τουλάχιστον να διπλασιάσουν τα κεφάλαια και τα αποθεματικά τους ως ποσοστό στους ισολογισμούς τους. Εάν αποτύχουν να το κάνουν αυτό, διακινδυνεύουν να καταστρέψουν την οικονομική σταθερότητα των κυβερνήσεων στη Βόρεια Ευρώπη όταν στο μέλλον, αρνητικά σοκ υποχρεώσουν αυτές τις κυβερνήσεις να προσφύγουν στη διάσωση των ανεπαρκώς κεφαλαιοποιημένων τραπεζών τους.
Η ανάλυση καταλήγει δε επισημαίνοντας ότι πριν από την κρίση κρατικού χρέους, οι τράπεζες στο νότο και στο βορά της ευρωζώνης είχαν κεφαλαιακή επάρκεια που δεν διέφερε και πολύ μεταξύ τους. «Διαπιστώνουμε ότι το 2007 οι τράπεζες της Νότιας ευρωζώνης είχαν κατά μέσο όρο ποσοστό κεφαλαιακής επάρκειας 6,9% έναντι του 5,5% για τις βορειότερες τράπεζες. Το 2012 οι τράπεζες του νότου είχαν αυξήσει την κεφαλαιακή τους επάρκεια στο 10,5% ενώ οι βόρειες τράπεζες, θωρακισμένες από τις ισχυρές κυβερνήσεις τους, στην πραγματικότητα μείωσαν το δικό τους ποσοστό στο 5,1%, χαμηλότερο κατά το ήμισυ σε σχέση με το ποσοστό που παρατηρείται στο νότο».
Συγκεκριμένα, το δημοσίευμα επισημαίνει ότι η πραγματική κεφαλαιακή επάρκεια των...φιλανδικών τραπεζών είναι πιο αδύναμη από αυτή των ελληνικών τραπεζών. Μάλιστα, υποστηρίζει ότι στην ευρωζώνη, οι πιο αδύναμες τράπεζες είναι οι φιλανδικές, και οι ισχυρότερες είναι στην Ελλάδα. Καταλήγει δε ότι με βάση την ανάλυση, οι τράπεζες στην Ελλάδα είναι τρεις φορές πιο ισχυρές από ό,τι στην Φινλανδία.
Όπως επισημαίνεται στην ανάλυση του CEPS, τα ποσοστά κεφαλαίων των τραπεζών στις βόρειες χώρες της ευρωζώνης, είναι κατά μέσο όρο, χαμηλότερα κατά το ήμισυ από τα κεφάλαια των τραπεζών στην περιφέρεια της ευρωζώνης. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι οι τράπεζες στο Βορρά, επωφελούνται από την χρηματοπιστωτική σταθερότητα των κυβερνήσεών τους και ακολουθούν επιχειρηματικές στρατηγικές που στόχο έχουν την έκδοση τεράστιων ποσοτήτων επιδοτούμενου χρέους. Έτσι όμως, αποδυναμώνουν τους ισολογισμούς τους και καθίστανται πιο ευάλωτες, λιγότερο ικανές να αντέξουν μελλοντικά σοκ. Παραδόξως, οι οικονομικά ισχυρές κυβερνήσεις θρέφουν ευάλωτες τράπεζες. Το αντίθετο συμβαίνει σε χώρες με οικονομικά ασθενείς κυβερνήσεις. Σε αυτές τις χώρες, οι τράπεζες αναγκάζονται να ενισχύονται διότι δεν είναι σε θέση να επαναπαυτούν στις κυβερνήσεις τους.
Η ανάλυση του CEPS συνεχίζει επισημαίνοντας πως περισσότερο από ό,τι στο Νότο, οι κυβερνήσεις στη Βόρεια Ευρώπη θα πρέπει να υποχρεώσουν τις τράπεζες να εκδώσουν περισσότερες μετοχές, περισσότερο από ό,τι προβλέπεται από τη συμφωνία της Βασιλεία ΙΙΙ. Εάν η εμπειρία των χωρών της νότιας ευρωζώνης αποτελεί κάποιον οδηγό, οι τράπεζες στα βόρεια της ευρωζώνης θα πρέπει τουλάχιστον να διπλασιάσουν τα κεφάλαια και τα αποθεματικά τους ως ποσοστό στους ισολογισμούς τους. Εάν αποτύχουν να το κάνουν αυτό, διακινδυνεύουν να καταστρέψουν την οικονομική σταθερότητα των κυβερνήσεων στη Βόρεια Ευρώπη όταν στο μέλλον, αρνητικά σοκ υποχρεώσουν αυτές τις κυβερνήσεις να προσφύγουν στη διάσωση των ανεπαρκώς κεφαλαιοποιημένων τραπεζών τους.
Η ανάλυση καταλήγει δε επισημαίνοντας ότι πριν από την κρίση κρατικού χρέους, οι τράπεζες στο νότο και στο βορά της ευρωζώνης είχαν κεφαλαιακή επάρκεια που δεν διέφερε και πολύ μεταξύ τους. «Διαπιστώνουμε ότι το 2007 οι τράπεζες της Νότιας ευρωζώνης είχαν κατά μέσο όρο ποσοστό κεφαλαιακής επάρκειας 6,9% έναντι του 5,5% για τις βορειότερες τράπεζες. Το 2012 οι τράπεζες του νότου είχαν αυξήσει την κεφαλαιακή τους επάρκεια στο 10,5% ενώ οι βόρειες τράπεζες, θωρακισμένες από τις ισχυρές κυβερνήσεις τους, στην πραγματικότητα μείωσαν το δικό τους ποσοστό στο 5,1%, χαμηλότερο κατά το ήμισυ σε σχέση με το ποσοστό που παρατηρείται στο νότο».
