Απείρως πιο ευφάνταστοι από εμάς οι (πολύ) μακρινοί πρόγονοί μας προνοούσαν για όλα. Στον αρχαιοελληνικό κατακλυσμό ας πούμε, η μυθολογία είχε έτοιμη λύση.
Συνοπτικά: ο... Δίας αποφάσισε να πνίξει τους ανθρώπους. Ο Δευκαλίων το έμαθε από τον πατέρα του τον Προμηθέα κι έφτιαξε ένα πλοιάριο που γέμισε με εφόδια. Προς τιμήν του πήρε και τη γυναίκα του Πύρρα μαζί... και πέρα έβρεχε.
Οταν καθάρισαν οι ουρανοί, το πλοιάριο βρέθηκε στην κορυφή του Παρνασσού (υπάρχουν εκδοχές και για άλλα βουνά).
Μόλις το ευτυχές ζεύγος πάτησε στη γη άρχισε να πετά πίσω του πέτρες.
Του Δευκαλίωνα γίνονταν άνδρες και της Πύρρας γυναίκες.
Το ανθρώπινο είδος συνέχισε να διαιωνίζεται.
Η εφαρμογή του σχεδίου «Δευκαλίων» προς ανακούφιση των δοκιμαζόμενων κατοίκων της Κεφαλονιάς, αναζωπύρωσε τη συζήτηση για την ετοιμότητα και τις αντοχές του Κράτους.
Οπως συμβαίνει σε κάθε θεομηνία. Σεισμούς, καταποντισμούς, πυρκαγιές.
Κάτι που εκτυλισσόταν λυσσωδώς στις μέρες του κραταιού δικομματισμού. Οι μεν και οι δε.
Οι εκάστοτε κυβερνώντες καταγγέλλονταν ως ασυντόνιστοι, ανίκανοι, ξεχαρβαλωτές από την εκάστοτε αντιπολίτευση. Και τανάπαλιν. Τα πράγματα θα δούλευαν ρολόι εάν τον κρατικό μηχανισμό έλεγχαν οι μεν. Ή οι δε. Νεοελληνική φαιδρότης. Αυταπόδεικτα επικίνδυνη. Σαν να ήταν πολλά κράτη. Εντός της ίδιας επικράτειας. Αλλά κάπως έτσι δεν ήταν;
Κι εμείς άθλιο το ανεβάζαμε, άθλιο κατεβάζαμε το κράτος.
Αλλά απαιτούσαμε να είναι η Πολιτεία πανταχού παρούσα.
Οπως για παράδειγμα, όταν από βλακεία μέναμε μέσα στα χιόνια χωρίς αλυσίδες. «Πού είναι οι φορείς;».
Ο κληρονομικός μαξιμαλισμός μας ήθελε την κατά τόπους Ελλάδα να βγαίνει σώα από κάθε παροξυσμό της Φύσης.
Οταν σε κατά κλίμακα ανάλογα φαινόμενα πληγώνονται χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Βρετανία, η Γαλλία.
Αλλά εμείς και στα μικρά και στα μεγάλα πομπώδεις. Κι επειδή ο Αρμαγεδδών μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή.
Η Ριζοσπαστική Πρωτοβουλία Κεφαλονιάς βρήκε την ώρα να κρούσει τον εις το διηνεκές κώδωνα κινδύνου: «Τι θα συνέβαινε αν σε λίγα ναυτικά μίλια στέκονταν εγκατεστημένες δεξαμενές άντλησης υδρογονανθράκων; Πόσο αδύνατη θα ήταν η αποκατάσταση ζημιών από διαρροή αποβλήτων;»...
Οταν η γη ηρεμήσει, το Κράτος οφείλει να απαντήσει πειστικά. Βρίσκοντας λύση κατόπιν και σε άλλα ήσσονος σημασίας ζητήματα.
Οπως τι προτίθεται να κάνει με τη βοσκή αγελάδων. Κάτοικοι της Φθιώτιδας και συνδικαλιστές του ΟΣΕ χαρακτήρισαν ξέφραγο αμπέλι το σιδηροδρομικό δίκτυο - δεν ελέγχονται οι γραμμές για ύπαρξη εμποδίων. Δύο ατυχήματα μέσα λίγες ημέρες είναι πολλά. Πού ήταν το κράτος όταν οι αγελάδες έμπαιναν στις ράγες; Ασυνείδητοι κτηνοτρόφοι; Αποκλείεται.
Γι’ αυτό στην Ελλάδα της ουτοπίας που θα χτίσουμε όλοι μαζί, μεταξύ πολλών άλλων, κατά μήκος του σιδηροδρομικού δικτύου θα υπάρχει περίφραξη.
Αυτό το κράτος μάς αξίζει. Απρόσβλητο. Από όλους τους κινδύνους.
...Ορατών τε πάντων και αοράτων.
Του κ.Κ.Λεονταρίδη
