Ο Κώστας Κουτράκης δουλεύει το ξύλο από 12 χρονών.
Το επιστέγασμα της ξυλουργικής του σταδιοδρομίας είναι ένα απολύτως λειτουργικό, όχι διακοσμητικό, οικολογικό ξύλινο ποδήλατο, που εντυπωσιάζει με την ομορφιά του.
- Ζυγίζει 13 κιλά και δεν το επηρεάζει η βροχή.
Oι φανατικοί των δύο τροχών που ψάχνουν κάτι εντελώς ξεχωριστό, μπορούν να προμηθευτούν ένα χειροποίητο ξύλινο ποδήλατο προς... 1.800, αλλά θα πρέπει να περιμένουν λίγο – δύο χέρια έχει ο άνθρωπος.
O Κώστας είναι εξηντάρης, αλλά δεν του φαίνεται. Είναι ένας εύθυμος και δραστήριος τύπος, που μόνο οι παλάμες του προδίδουν την αγάπη του για τη δουλειά του – σκληρές και χαρακωμένες από την πολύχρονη επαφή του με το ξύλο. Είναι επιπλοποιός που φτιάχνει εξειδικευμένα έπιπλα. Τι σημαίνει αυτό; «Σημαίνει μοναδικά έπιπλα κατά παραγγελία. Είχα φτιάξει για ένα πελάτη μια ειδική πόρτα, που έδινε στο δωμάτιο με το πλυντήριο, σε ένα μικρό διαμέρισμα, αλλά επειδή δεν ήθελε να βλέπει στο σαλόνι του μια απλή πόρτα, εγώ του την έκανα βιβλιοθήκη - πόρτα».
Ο Κώστας επεξεργάζεται το ξύλο από το 1969. Eχει τελειώσει τρεις σχολές: τη Διπλάρειο, που είναι σχολή επιπλοποιών, τη Σχολή Δοξιάδη, όπου αποφοίτησε διακοσμητής, και μετά ξαναπήγε στη Διπλάρειο για να πάρει το δίπλωμα εργοδηγού. Έχει φτιάξει και μουσικά όργανα – τρεις κιθάρες. Είναι επίσης και ζωγράφος, αλλά τους πίνακές του δεν τους πουλάει, τους δωρίζει σε φίλους, αν τους αρέσουν πολύ. «Λεφτά και καλλιτεχνική έκφραση δεν συμβιβάζονται», λέει.
Το πρώτο του ξύλινο ποδήλατο το έφτιαξε το 2012, μετά από μια πρόκληση ενός φίλου του: «αν είσαι μάγκας, φτιάχ’ το» του είπε, και ο Κώστας απέδειξε πόσο μάγκας είναι, κατασκευάζοντας, μετά από πολύ κόπο, το πρώτο. Oμως δεν του άρεσε.
Πείσμωσε, ξανάπιασε τα εργαλεία του και αξιοποιώντας τον ελεύθερο χρόνο που του έμεινε, μετά από τη μείωση των παραγγελιών στα εξειδικευμένα έπιπλα λόγω κρίσης, έφτιαξε το δεύτερο. Με καινούριο καλούπι, που έδωσε το επιθυμητό σχήμα στον σκελετό, ο οποίος είναι κατασκευασμένος από λεπτές ξύλινες λωρίδες, συγκολλημένες με ισχυρές κόλλες. «Oταν κατέβηκα στο Σύνταγμα με το ποδήλατο, στις αρχές του Δεκέμβρη του 13, έγινε χαμός. Oλοι με ρωτούσαν από πού το αγόρασα» θυμάται.
Ο Κώστας, ως ποδηλατοποιός πλέον, έχει δημιουργήσει ένα πανέμορφο ποδήλατο πόλης χωρίς ταχύτητες, του οποίου ο σκελετός είναι φτιαγμένος από ξύλα αντοχής, όπως η καστανιά, η οξιά και η καρυδιά. Είναι περασμένο με βερνίκι θαλάσσης, που σημαίνει πως είναι απρόσβλητο από τη βροχή, ζυγίζει 13 κιλά και έχει, όπως λέει ο ίδιος, καλύτερη ελαστικότητα και την ίδια αντοχή με τα μεταλλικά ποδήλατα.
«Μ’ αυτό κάνω κάθε Παρασκευή γύρω στα 70 χιλιόμετρα με την ομάδα ποδηλατών Freeday. Κάποιοι από αυτούς μου λένε ότι είναι τόσο ωραίο, που εκτός από τη χρήση του στο δρόμο, θα ήθελαν να το βάλουν στο σαλόνι τους, να το βλέπουν, σαν διακοσμητικό», σχολιάζει.
Aυτό τον καιρό σχεδιάζει γυναικεία και παιδικά ξύλινα ποδήλατα, κατασκευάζει πέντε σαν και το δικό του και σκέφτεται να ανοιχτεί στις αγορές του εξωτερικού, όπως η Ολλανδία, όπου τα ποδήλατα κυριαρχούν στους δρόμους.
Η οικονομική κρίση έχει θετικές παρενέργειες; Eχει, στην περίπτωση του Κουτράκη – αν δεν είχαν πέσει οι δουλειές του με τα έπιπλα, δεν θα είχε τον χρόνο να δημιουργήσει κάτι τόσο κομψό και συγχρόνως στιβαρό. Ο Κώστας ξεπερνάει την κρίση επιλέγοντας τη φυγή προς τα μπρος, καβάλα σ’ ένα ξύλινο ποδήλατο.
* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Έψιλον, μαζί με την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία στις 23/2
