Η υπόθεση-θρίλερ με την πτήση 370 των Μαλαισιανών Αερογραμμών αρχίζει να φαίνεται διαφορετική, αν αρχίσεις από το τέλος και όχι από την αρχή.
Το τέλος είναι ανησυχητικό, απλό και τελικό.
Δεν είναι περιτριγυρισμένο από τις διαφωνίες σχετικά με το ποιος έκανε τι και πότε...
Μέχρι χθες, υπήρχε μόνο μία πηγή γι' αυτό, το βρετανικό σύστημα δορυφόρων Inmarsat, το οποίο ανίχνευσε κάποια ηλεκτρονικά σήματα μετά την απώλεια του στίγματος του αεροσκάφους της πτήσης 370, τα οποία εφ' όσον αναλυθούν, μπορεί να...
βοηθήσουν στον εντοπισμό της πορείας που διέγραψε το Μπόινγκ και να περιορίσουν το πεδίο της έρευνας.
Τα σήματα αυτά, που περιγράφονται για μια σειρά από ping που αναμεταδίδονται στους δορυφόρους κάθε μία ώρα, υποδεικνύουν ότι τα συστήματα τηλεπικοινωνίας του αεροσκάφους εξακολουθούσαν να βρίσκονται σε λειτουργία, χωρίς όμως να αποστέλλουν δεδομένα της πτήσης. Αυτό εξηγείται από τους ειδικούς, φέρνοντας το παράδειγμα των κινητών τηλεφώνων που αναζητούν κεραία κινητής τηλεφωνίας όταν δεν υπάρχει καλή λήψη. Οι πληροφορίες αυτές ενισχύουν τη θεωρία ότι το σύστημα τηλεπικοινωνιών του αεροσκάφους έκλεισε σκοπίμως.
Η συνολική εικόνα της συμπεριφοράς του Μπόινγκ 777, μόλις αναχώρησε από την Κουάλα Λουμπούρ με προορισμό το Πεκίνο, διανθίστηκε από την αρχή με υπόνοιες και έχει κατευθυνθεί σε δύο στόχους: τους πιλότους και τους επιβάτες. Οι υποψίες ενισχύθηκαν λόγω της διακοπής των σημάτων από τον πομπό που καθορίζει τη θέση του τζετ, το τέλος των σημάτων από το σύστημα παρακολούθησης, την παρουσία ενός προσομοιωτή πτήσης στο σπίτι του πιλότου και τη διαγραφή από ορισμένα αρχεία από αυτό, καθώς και την τελευταία πηγή του συναγερμού: το γεγονός ότι το 777 ξαφνικά άλλαξε την κατεύθυνσή του όταν επαναπρογραμματίστηκε μέσα από το πιλοτήριο η πορεία πτήσης του.
Υπάρχουν τουλάχιστον δύο αιτίες που θα μπορούσαν να είναι υπεύθυνες για την απώλεια αυτών των επικοινωνιών: είτε από ένα ηλεκτρικό σφάλμα, βλάβη ή πυρκαγιά στο ηλεκτρονικό σύστημα, είτε ως αποτέλεσμα κάποιου είδους έκρηξης ή πυρκαγιάς στην άτρακτο του αεροσκάφους. Οπως έγινε γνωστό, το 777 μετέφερε μεγάλες ποσοστητες από μπαταρίες λιθίου (σ.σ. προορίζονταν για φορητούς υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα) που θα μπορούσαν να υπερθερμανθούν και να προκαλέσουν φωτιά. Μια άλλη εξήγηση είναι ότι μια φωτιά στο φορτίο θα μπορούσε γρήγορα να προκαλέσει τοξικές αναθυμιάσεις και καπνό μέσα στο πιλοτήριο και την καμπίνα του αεροσκάφους.
Ειδικοί στις αερομεταφορές που μελέτησαν αυτή την ακανόνιστη πορεία του ΜΗ370 σε διάφορα ύψη ανέφεραν ότι είτε θα μπορούσε να αποδοθεί στους πιλότους που έπρεπε να ασχοληθούν είτε με τον καπνό ή τη φωτιά είτε με την απώλεια οξυγόνου λόγω του αργού ρυθμού αποσυμπίεσης του αέρα στο εσωτερικό του αεροπλάνου. Σε περίπτωση αποσυμπίεσης η πρώτη αντίδραση του κυβερνήτη είναι να χάσει ύψος όσο το δυνατόν γρηγορότερα, έτσι ώστε να σταθεροποιηθεί η πίεση του αέρα. Το 777 είναι ένα σταθερό αεροπλάνο. Μόλις σταθεροποιηθεί, ο αυτόματος πιλότος θα μπορούσε να αναλάβει να πετάξει έως ότου τα καύσιμα τελειώσουν -κάτι το οποίο συνέβη με την περίπτωση του κυπριακού Boeing 737 της Helios Airways το 2005 στην Αττική, όπου πέταξε επί τρεις ώρες πριν συντριβεί στο έδαφος.
Και έτσι εδώ φτάνουμε στην επίμαχη αλλαγή της πορείας του 777 προς τα δυτικά. Τι μπορεί να την προκάλεσε; Γιατί οι πιλότοι δεν εξέπεμψαν σήμα κινδύνου την ώρα που διαχειρίζονταν μια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, ανεξάρτητα με τι την προκάλεσε; Οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι θα πρέπει να κατανοήσουμε τη σημασία ότι η αλλαγή στο σχέδιο πτήσης ξεκίνησε όταν δόθηκαν βασικές εντολές στον υπολογιστή. Μετέπειτα πολλά μπορεί να συμβούν: από ένα σκοτεινό σχέδιο των πιλότων μέχρι την εισβολή τρομοκρατών στο θάλαμο διακυβέρνησης.
Υπάρχουν δύο τρόποι για να γίνει μια ριζική αλλαγή στο σχέδιο πτήσης. Ο πρώτος είναι αυτό που οι πιλότοι είχαν, να εισέλθουν στο σύστημα διαχείρισης των πτήσεων. Ο δεύτερος, ο οποίος διαρκεί λιγότερο, είναι να αποσυνδεθεί ο αυτόματος πιλότος. Οι πιλότοι θα μπορούσαν να έχουν απλά την αίσθηση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης για να κατευθυνθούν προς τα πλησιέστερα αεροδρόμια, στη Μαλαισία και το Βιετνάμ.
Ωστόσο... η αποτυχία να στείλουν μια κλήση κινδύνου εξακολουθεί να υπονομεύει την καθαρότητα αυτής της εικόνας, από τη στιγμή που γνωρίζουμε ότι το αεροσκάφος ήταν γεμάτο από καύσιμα που δεν δικαιολογούσαν τη διάρκεια πτήσης προς το Πεκίνο. Και όταν πρόκειται να εντοπίσεις ολόκληρη την πορεία πτήσης για να γνωρίζεις πόση ώρα ακριβώς το 777 πετούσε χωρίς να γνωρίζει κανείς ποια κατεύθυνση πήρε, όλα θα εξακολουθούν να εξαρτώνται από τις πληροφορίες του βρετανικού συστήματος δορυφόρων Inmarsat.
Γυρνάμε πίσω στο 1937 και στον κόσμο της θρυλικής αεροπόρου Αμέλιας Ερχαρτ, της πρώτης γυναικας που διέσχισε τον Ατλαντικό. Οταν εξαφανίστηκε πάνω από τον κεντρικό Ειρηνικό ειπώθηκε ότι υπήρξαν λήψεις από μηνύματά της τρεις ώρες μετά την τελευταία της επαφή με τον ασύρματο. Οι άνθρωποι ακόμα ψάχνουν γι' αυτήν και το Lockheed Electra.
