Αν οι μαμάδες δεν είναι φίλες της γυμναστικής και γενικότερα της σωματικής δραστηριότητας, τότε και τα παιδιά τους θα είναι… του καναπέ. Από τη στιγμή όμως που θα αποκτήσει ένα παιδί αυτή την αρνητική συνήθεια, δύσκολα θα την αποβάλει αργότερα στη ζωή του.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη δρα Έσθερ βαν Σλούις του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ και της Μονάδας Επιδημιολογίας του Συμβουλίου Ιατρικών Ερευνών της Βρετανίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού "Pediatrics" της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής, μελέτησαν και... συνέκριναν λεπτό προς λεπτό τη σωματική δραστηριότητα 554 γυναικών και των τετράχρονων παιδιών τους.
Για πρώτη φορά, ταυτόχρονα γονείς και παιδιά φορούσαν συνεχώς (ακόμα και στον ύπνο ή στο μπάνιο) ειδικές συσκευές καταγραφής -επιταχυνσιόμετρα και καταγραφείς των παλμών της καρδιάς- καθ’ όλη τη διάρκεια της έρευνας που διήρκεσε μία εβδομάδα, ώστε να είναι απολύτως ακριβής η μέτρηση του χρόνου κάθε μέρα, που ήσαν σωματικά δραστήριοι ή αδρανείς.
Η έρευνα έδειξε ότι ο χρόνος που κάθε παιδί ήταν σωματικά δραστήριο, εξαρτιόταν άμεσα από τον χρόνο που η μητέρα του ήταν δραστήρια. Όσο πιο κινητική ήταν η μητέρα, τόσο πιο κινητικό ήταν και το παιδί μέσα στην ημέρα.
Μάλιστα, όπως διαπιστώθηκε, μόνο οι μισές μητέρες (το 53%), πολλές από τις οποίες ήσαν εργαζόμενες και με βεβαρυμένο καθημερινό πρόγραμμα, αφιέρωναν έστω μισή ώρα για μέτρια έως έντονη σωματική άσκηση τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα. Συνεπώς, αντίστοιχος ήταν ο αντίκτυπος για τα παιδιά τους.
Για κάθε παραπάνω λεπτό μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας της μητέρας, το παιδί της ήταν κατά μέσο όρο δέκα λεπτά της ώρας πιο κινητικό. Αν μία μητέρα αφιέρωνε στην καθιστική ζωή μία ώρα λιγότερη τη μέρα, ήταν και το παιδί της δέκα λεπτά λιγότερα σωματικά αδρανές, άσχετα με την ώρα της μέρας (πρωί – μεσημέρι - βράδυ).
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η πολιτεία πρέπει να ενθαρρύνει τις μητέρες να ασκούνται περισσότερο, αν θέλουν το καλό το δικό τους, αλλά και των παιδιών τους, δημιουργώντας τους υγιεινές συνήθειες από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Πολυάριθμες έρευνες έχουν επιβεβαιώσει ότι η σωματική άσκηση αποτελεί βασικό «όπλο» για την πρόληψη ουκ ολίγων ασθενειών.
Δυστυχώς, σύμφωνα με τις έρευνες, οι νέοι γονείς τείνουν να είναι λιγότερο σωματικά δραστήριοι σε σχέση με τους συνομηλίκους τους που δεν έχουν παιδιά. Όταν μια γυναίκα γίνεται μητέρα, ο χρόνος που ασκείται σωματικά, τείνει να μειώνεται, καθώς αντιμετωπίζει άλλες πιεστικές προτεραιότητες. Αυτό όμως επηρεάζει αρνητικά και τα παιδιά της και είναι κάτι που δεν πρέπει να υποτιμά.
