.jpg)
- ΗΠΑ και ΕΕ αδυνατούν να λάβουν κοινά μέτρα κατά της Μόσχας..
Είναι αμφίβολο αν οι νέες οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας θα λειτουργήσουν αποτρεπτικά στην πολιτική την οποία ακολουθεί το Κρεμλίνο στην Ουκρανία. Κατ' αρχάς υπάρχει ασυμφωνία ανάμεσα στα... μέρη που θα τις επιβάλουν: οι ΗΠΑ επιθυμούν πιο αυστηρά μέτρα, ενώ η ΕΕ - της οποίας πολλά μέλη έχουν στενότερους οικονομικούς δεσμούς και εξαρτήσεις από τη Ρωσία απ' ό,τι οι Αμερικανοί - είναι πιο επιφυλακτική.
Δύο είναι τα κυριότερα πεδία στα οποία ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έχει το πάνω χέρι έναντι της Δύσης. Το πρώτο είναι το φυσικό αέριο. Η Ευρώπη εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ρωσικό αέριο και ένας πόλεμος τιμών από την πλευρά της Μόσχας θα έπληττε τις εύθραυστες ευρωπαϊκές οικονομίες. Το δεύτερο είναι η προσπάθεια να επιτευχθεί συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Στην προσέγγιση με την Τεχεράνη, η Ουάσιγκτον έχει ανάγκη τη βοήθεια της Ρωσίας - όπως και στις εξελίξεις στη Συρία.
Αλλά υπάρχουν και άλλα πεδία που δυσχεραίνουν την επιβολή πολύ αυστηρών - και συνεπώς περισσότερο αποτελεσματικών - κυρώσεων κατά της Μόσχας. Λόγω της στενής οικονομικής σχέσης ανάμεσα σε πολλά κράτη της ΕΕ και τη Ρωσία, οι όποιες κυρώσεις στον εμπορικό ή χρηματοπιστωτικό τομέα πιθανότατα θα πλήξουν και τις δύο πλευρές. Η ΕΕ είναι ο υπ' αριθμόν 1 εμπορικός εταίρος της Ρωσίας καθώς με αυτήν διεκπεραιώνει η Μόσχα το 41% του συνολικού εμπορίου της. Το 2012 οι εμπορικές σχέσεις Ρωσίας - ΕΕ έφθασαν τα 267,5 δισ. ευρώ, ενώ ακολούθησαν οι σχέσεις Ρωσίας - Κίνας με μόλις 64,1 δισ. ευρώ.
Επίσης η Ρωσία είναι από τους μεγαλύτερους επενδυτές στην Ευρώπη της οικονομικής κρίσης. Για παράδειγμα, είναι ο πρώτος μεγαλύτερος επενδυτής στην Κύπρο (με επενδύσεις 122 δισ. ευρώ το 2011) και ο έκτος στη Βρετανία (11 δισ. το 2011).
Οι ΗΠΑ όμως κάνουν πολύ λιγότερες δουλειές με τη Ρωσία, άρα έχουν τα χέρια τους πιο λυμένα από την ΕΕ όσον αφορά τις κυρώσεις. Ηδη η Ουάσιγκτον έχει επιβάλει μέτρα κατά της ρωσικής τράπεζας Bank Rossiya, της Visa στη Ρωσία και μεμονωμένων ρώσων πολιτικών, στρατιωτικών και επιχειρηματιών.
Οι κυρώσεις δεν πρόκειται να αγγίξουν τον ενεργειακό τομέα διότι η ΕΕ είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στα ρωσικά αντίποινα στον τομέα αυτόν. Η Ουάσιγκτον όμως δεν είναι. Γι' αυτό υπήρξε έντονη συζήτηση εντός των ΗΠΑ για το πόση έμφαση πρέπει να δοθεί στην ενότητα με τους ευρωπαίους συμμάχους και πόση στην πολιτική έναντι της Ρωσίας.
Μέχρι στιγμής ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα έχει επιλέξει τη διατήρηση ενιαίου μετώπου με τους Ευρωπαίους και ας έχει αποβεί αυτό εις βάρος των πιο πιεστικών κυρώσεων. Ανάμεσα σε εκείνους που ακούγεται ότι θα πάρει η μπάλα των νέων κυρώσεων είναι ο Ιγκόρ Σετσίν, πρόεδρος της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας Rosneft, και ο Αλεξέι Μίλερ, πρόεδρος της Gazprom. Θα ληφθούν επίσης μέτρα που θα μπλοκάρουν τις εξαγωγές υψηλής τεχνολογίας της ρωσικής αμυντικής βιομηχανίας. Ο Σετσίν δεν περιλαμβανόταν στην πρώτη δέσμη κυρώσεων ακριβώς επειδή η Rosneft συνεργάζεται με αμερικανική εταιρεία στην ανάπτυξη πετρελαιοπηγών της Αρκτικής. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι Αμερικανοί είναι μαζικά υπέρ της επιβολής κυρώσεων στη Ρωσία, αν όμως στην ερώτηση μπει η προσθήκη «ακόμη και αν αυτό πλήξει τα αμερικανικά συμφέροντα;» το ποσοστό υπέρ των κυρώσεων μειώνεται δραματικά.
Προς το παρόν ο Ομπάμα αρνείται να επιβάλει κυρώσεις κατά ολόκληρων τομέων της ρωσικής οικονομίας λόγω της αντίδρασης των Ευρωπαίων. Οι Ευρωπαίοι είναι εκείνοι που έχουν περισσότερα να χάσουν από το οικονομικό πλήγμα στη Ρωσία. Αλλά και ο Ομπάμα είναι διστακτικός να προχωρήσει μόνος του χωρίς την Ευρώπη διότι κάτι τέτοιο θα έπληττε τα αμερικανικά επιχειρηματικά συμφέροντα χωρίς παράλληλα να έχει την απαραίτητη επιρροή στην πολιτική του Κρεμλίνου στην Ουκρανία.
Και στην πρώτη δέσμη κυρώσεων τον Μάρτιο, από τα πρόσωπα που μπήκαν στο στόχαστρο της Ουάσιγκτον έλειπε πανηγυρικά ο Πούτιν. Ολοι τους ανήκαν στο στενό περιβάλλον του προέδρου: ο προσωπάρχης του Κρεμλίνου Σεργκέι Ιβανόφ, ο επικεφαλής των ρωσικών σιδηροδρόμων Βλαντίμιρ Γιακούνιν, ο πρώην υπουργός Παιδείας Αντρέι Φουρσένκο και ο δισεκατομμυριούχος Γενάντι Τιμτσένκο, αλλά ο Πούτιν πουθενά.
Ο Τιμτσένκο δήλωσε ότι, λόγω του παγώματος των περιουσιακών του στοιχείων, δυσκολεύτηκε να πληρώσει για εγχείρηση της συζύγου του στο εξωτερικό. Αλλά από κάτι τέτοιες δυσκολίες ως το να αλλάξει η πολιτική του Κρεμλίνου στην Ουκρανία η απόσταση είναι τεράστια.
