Ο διασημότερος αρθρογράφος των Financial Times -στο χθεσινό άρθρο του περί εξόδου της Ελλάδας τώρα απ΄το ευρώ ("Grexit") το οποίο έκανε πανευρωπαική αίσθηση- ισχυρίζεται ότι η έξοδος τώρα είναι καλή ιδέα γιατί θα φέρει επενδυτές! Ναι,βέβαια...Η δυνατότητα να αγοράσεις με τριτοκοσμικό νόμισμα μια ελληνική ακτή «ΑΑΑ» αποτελεί ακαταμάχητο κίνητρο για να επιστρέψεις στο Αιγαίο.
Ο Wolfgang Munchau είναι επιτυχημένος οικονομικός αρθρογράφος. Εχει κοφτερό μυαλό και πένα, κι «έννομο συμφέρον» να παραμείνει με τα γραπτά του ένας από τους πιο πολυσυζητημένους αναλυτές. Αρθρογραφεί τακτικά στους Financial Times, μια.. βρετανική εφημερίδα με φυσική τάση να στέκεται επικριτικά σε κάθε προσπάθεια της Ευρωζώνης να ντριμπλάρει την υπαρξιακή της κρίση. Το τελευταίο του κείμενο αναμεταδόθηκε κατά κόρον και στην ελληνική επικράτεια, καθώς επανέφερε ένα παλιό σουξέ (αγαπημένο στα εγχώρια τσαρτ): το Grexit.
Μπουμ! Το δημοσιογραφικό ζητούμενο «πήγαινε κόντρα στον συρμό» επετεύχθη. Η λογική του Munchau, γνωστή:
H Ελλάδα έχει μια κατεστραμμένη οικονομία. Παραγωγή και επενδύσεις κατέρρευσαν. Κανείς λογικός, γράφει, δεν θα επενδύσει μακροπρόθεσμα στη χώρα. Αρα, μόνη ελπίδα ανάνηψης είναι η έξοδος από την Ευρωζώνη, η εκτύπωση νομίσματος από μια κεντρική τράπεζα που «θα έπειθε θέτοντας αξιόπιστους στόχους» για τα επιτόκια. Η χώρα θα ανακτούσε το ανταγωνιστικό της πλεονέκτημα, θα είχε πλεονάσματα. Οι επενδυτές –που θα έφευγαν σοκαρισμένοι στην αρχή– θα επέστρεφαν.
Δεν θα διαφωνήσω στις εκτιμήσεις του Munchau για την ελληνική οικονομία, ούτε για την κατάρρευση της ελληνικής παραγωγής. Αναρωτιέμαι όμως πώς γίνεται με μηδέν παραγωγή και διαλυμένη διοίκηση και θεσμούς να κατακτήσεις παγκόσμιες αγορές – με οποιαδήποτε ισοτιμία; Μάλλον χάρη θα κάνεις σε ορισμένους. Η δυνατότητα να αγοράσεις με τριτοκοσμικό νόμισμα μια ελληνική ακτή «ΑΑΑ» αποτελεί ακαταμάχητο κίνητρο για να επιστρέψεις ακόμα και στην κόλαση – όχι στο Αιγαίο. Ο Munchau ισχυρίζεται ότι η έξοδος θα βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής παραγωγής, θα φέρει επενδυτές. Ομως η διάλυση της εργατικής νομοθεσίας δεν έφερε εξαγωγική ή επενδυτική άνοιξη. Πόσο σίγουρος είναι κανείς ότι η τιμολόγηση των προϊόντων σε δραχμές θα φέρει περισσότερα κέρδη ή επενδύσεις; Σήμερα οι ξένες επενδύσεις στις αναδυόμενες, ανεξάρτητες οικονομίες είναι υπ’ ατμόν. Αυτό είναι που θέλει να πετύχει ένα Grexit; Ο Munchau αποσιωπά ότι στη σημερινή συγκυρία οι διεθνείς επενδυτές επενδύουν σε χρηματοοικονομικά προϊόντα, για μεγάλες αποδόσεις χωρίς κόπο. Στην πραγματική οικονομία τοποθετούνται σπάνια – κυρίως σε ακίνητα. Τιμολογημένα σε δραχμές, θα μείνουν λιγότερα στους πωλητές. Τέλος: Σε μια χώρα που έχει κερδίσει την… αναξιοπιστία της με το σπαθί της, αν ύστερα από όλα όσα έγιναν χρεοκοπήσει σφραγίζοντας τη φήμη της, η κεντρική της τράπεζα δεν θα μπορούσε να πείσει για οτιδήποτε.
Αν η Ελλάδα χρεοκοπούσε τώρα, θα ήταν σαν να περίμενε να παραβιάσει το κόκκινο λίγο πριν ανάψει πράσινο, και αφού την έχει τρακάρει ο αποπίσω. Θα κάνει τη χάρη σε όσους ξένους αναζητούν μια ευρωπαϊκή γωνιά με όμορφα οικόπεδα και διψήφιες αποδόσεις – και σε όσους, εντός, θα ήθελαν να πατούν print και να κερδίζουν πόντους εθνάρχη. Μισές αλήθειες και κρυφές ατζέντες ταιριάζουν πάντα: Είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα έχει κατεστραμμένη οικονομία. Είναι αλήθεια ότι οι επενδυτές αγόρασαν τα νέα ελληνικά ομόλογα όχι γιατί εμπιστεύονται την Ελλάδα, αλλά γιατί εμπιστεύονται τον Ντράγκι και τη Μέρκελ όταν λένε ότι θα βάλουν πλάτη στην ενότητα της Ευρωζώνης. Προς το παρόν, πείθουν. Ετσι οι αγορές θα συνεχίζουν να βλέπουν την Ελλάδα ως επαρχία μιας ευρύτερης Ενωσης με σχέδιο – δεν θα την αξιολογούν ως ανεξάρτητη οικονομία με όρους 1970. Οσο αυτός ο σχεδιασμός προχωρεί, τόσο η ανασφάλεια της Βρετανίας θα δίνει τροφή σε διασπαστικά σενάρια.
Η απόρριψη του Grexit δεν οδηγεί αυτομάτως σε άκριτη αποδοχή του αντίθετου σεναρίου. Η Ευρωζώνη έχει ακόμα δρόμο για να αποδείξει ότι η συνύπαρξη εντός της είναι βιώσιμη. Το να ξέρεις ότι η Σκύλλα θα σε σκοτώσει, δεν σημαίνει και ότι η Χάρυβδη θα σε γλιτώσει. Τα έχουν αυτά οι Συμπληγάδες.
Του κ.Η.Σιακαντάρη
