- Αφιέρωμα στις σφοδρές αντιδράσεις στην ελληνική πολιτική ζωή και την κοινωνία που έχει προκαλέσει το υπό διαβούλευση ως σήμερα Τρίτη νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς που προβλέπει αποκλεισμένες ακτές και νομιμοποίηση αυθαιρέτων και καταπατήσεων έναντι τιμήματος, δημοσιεύει το Reuters.
Αναφέρει πως η Ελλάδα σχεδιάζει να επιτρέψει περισσότερες κατασκευές και... επιχειρηματική δραστηριότητα στις απέραντες ακτές της, προκειμένου να τονώσει την οικονομία της. Ωστόσο τα σχέδια αυτά προκάλεσαν αναταραχή στη χώρα, της οποίας οι αρχαίες ακτές, προσελκύουν εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο.
Σημειώνει πως οι ακτές της Ελλάδας είναι λιγότερο «ανεπτυγμένες» από της Νότιας Ισπανίας και ότι η μεταρρύθμιση γίνεται με αυτό το πρότυπο.
Ο πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι στόχος είναι να παρακαμφθεί η γραφειοκρατία και να ενθαρρυνθούν οι επενδυτές, ωστόσο οι επικριτές θεωρούν πως θα καταστρέψει τις ακτές, θα αποθαρρύνει τους επενδυτές και θα προκαλέσει «τσιμεντένιες» ακτές, απομακρύνοντας τελικά και τους τουρίστες.
Άγγιξε μία ευαίσθητη χορδή των Ελλήνων, χιλιάδες εκ των οποίων βρήκαν «καταφύγιο» στα social media για να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους. (σ.σ. αναφορά στο group «STOP στην καταστροφή των ελληνικών αιγιαλών») πλημμυρίζοντας το Facebook με φωτογραφίες ακτών με σμαραγδένια νερά.
«Θα το πολεμήσουμε σε κάθε στάδιο» ανέφερε ο εκπρόσωπος του WWF, Γιώργος Χασιώτης. «Είναι σαν το ισπανικό μοντέλο αλλά ακόμη χειρότερο. Θα κάνει την Ελλάδα λιγότερο ελκυστική στους επισκέπτες που θέλουν να χαρούν την μοναδική φυσική ομορφιά», προσθέτει.
Το άρθρο του Reuters αναφέρει πως «πάνω από 26.000 άνθρωποι έχουν συμμετάσχει στην συλλογή υπογραφών μέσω Avaaz. «Είναι το μόνο που μας έχει μείνει, γιατί να το στερηθούμε;» έγραψε ένας Έλληνας στο Facebook. «Τα δάση κάηκαν, πνιγόμαστε στο τσιμέντο, τι άλλο θέλουν;».
Σημειώνεται πως μέχρι χθες 100.000 άνθρωποι είχαν υπογράψει στην διαδικτυακή εκστρατεία.
Υπενθυμίζεται ότι στο άρθρο 14 του μνημονίου προβλέπεται παραχώρηση χρήσης αιγιαλού και παραλίας, με παραχώρηση «της χρήσης αιγιαλού και παραλίας και του δικαιώματος εκτέλεσης, χρήσης και εκμετάλλευσης λιμενικών έργων ή επέκτασης, ήδη υφιστάμενων στην περιοχή, λιμενικών εγκαταστάσεων».
«Η παραχώρηση γίνεται για χρονικό διάστημα μέχρι πενήντα (50) χρόνια με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και με καταβολή ανταλλάγματος που προσδιορίζεται στην οικεία σύμβαση παραχώρησης» αναφέρεται.
«Ο κύριος της επένδυσης ή ο έλκων εξ αυτού δικαιώματα, με εξαίρεση τις περιπτώσεις εθνικής ανάγκης, έχει το δικαίωμα της αποκλειστικής και με αντάλλαγμα χρήσης της ζώνης αιγιαλού και παραλίας που του παραχωρείται με την ως άνω διαδικασία για την κατασκευή λιμενικών έργων, που εκτελεί ύστερα από άδεια των αρμόδιων αρχών. Στην περίπτωση που τα λιμενικά έργα εμπεριέχουν πρόσχωση θαλάσσιου χώρου, μετά την ολοκλήρωσή τους κινείται η διαδικασία επανακαθορισμού των οριογραμμών αιγιαλού-παραλίας και το γήπεδο που δημιουργείται καταγράφεται ως δημόσιο κτήμα» σημειώνεται επίσης.
Ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών
Σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Οικονομικών υποστηρίζει μεταξύ άλλων:
«Προς άρση κάθε παρανόησης επί του θέματος, η κοινή χρήση του αιγιαλού και της παραλίας δεν αίρεται με τις επίμαχες ρυθμίσεις. Σε κανένα σημείο του νομοσχεδίου δεν ορίζεται ότι είναι επιτρεπτή η αποκλειστική χρήση του αιγιαλού και της παραλίας. Σε κανένα σημείο του νομοσχεδίου δεν περιορίζεται με κανένα τρόπο η ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών.
Πρόθεση του νομοσχεδίου είναι όχι μόνο να διατηρήσει τους περιορισμούς για την απλή χρήση του αιγιαλού, αλλά εκτός από τους υπάρχοντες περιορισμούς, δηλαδή του εμβαδού (500τμ) και της μεταξύ των παραχωρήσεων απόσταση (100μ), να θεσπίσει επιπλέον περιορισμούς, όπως τον καθορισμό ανώτατου συντελεστή παραχωρούμενου αιγιαλού.
Επιπλέον με υπουργική απόφαση μπορούν να τίθενται και επιπλέον περιορισμοί, αν η μορφολογία και το μέγεθος κάποιου αιγιαλού το απαιτεί, προκειμένου να διασφαλισθεί η ελεύθερη πρόσβαση και χρήση για τους πολίτες. (π.χ. εμβαδόν μικρότερο των 500τμ για κάθε παραχώρηση για παραλίες μικρές σε εμβαδόν)».
