- «Καλύτερα πρώτος στο χωριό, παρά τελευταίος στην πόλη», ίσως σκέπτονται οι εκλεγμένοι τοπικοί άρχοντες της χώρας και αποφασίζουν να κάνουν του κεφαλιού τους. Το ερώτημα είναι πού βρίσκεται η συντεταγμένη Πολιτεία.
Τα περιστατικά αδιαφάνειας και αυθαιρεσίας που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας...με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση υπαλλήλου του Δήμου Σύρου Ερμούπολης στην οποία επεβλήθη μείωση μισθού 50% κατόπιν καταγγελιών της περί κρουσμάτων διαφθοράς, αποτελούν κατά τα φαινόμενα την τελευταία συνέχεια στον μακρύ κατάλογο αντιστοίχων περιπτώσεων που παρατηρούνται στους ΟΤΑ της χώρας εδώ και χρόνια.
Περιπτώσεων όπως αυτή που δημοσιοποίησε η Διεθνής Διαφάνεια - Ελλάς και αφορά τον πειθαρχικό έλεγχο της συγκεκριμένης καταγγέλλουσας και όχι τη διερεύνηση των καταγγελιών της, αλλά και των μυριάδων άλλων, όπως αυτές καταγράφονται στις ετήσιες εκθέσεις που συντάσσει το Σώμα Επιθεωρητών - Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης.
Περιπτώσεις οι οποίες καταδεικνύουν ότι πέραν του τίτλου του «πρωταθλητή» αδιαφάνειας, κακοδιαχείρισης και σπατάλης οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης έχουν εξελιχθεί και σε ιδιότυπο άντρο αυθαιρεσιών, μικρότερης ή μεγαλύτερης βαρύτητας, που τους ανάγει σε καθεστώς ενός πραγματικού κράτους εν κράτει.
Από τις κάθε λογής αυθαιρεσίες σχετικά με τις μονοδρομήσεις οδών, την απευθείας ανάθεση «σαλαμοποιημένων» έργων ώστε να ξεπερνιέται η ανάγκη προκήρυξης μειοδοτικού διαγωνισμού, τις προσλήψεις «από το παράθυρο», τον πλημμελή έλεγχο επιχειρήσεων που λειτουργούν στις «επικράτειές» τους, τη χρήση κονδυλίων που προορίζονται για έργα για την κάλυψη μισθολογικών αναγκών, ή ακόμη και την ευθεία άρνηση εφαρμογής του νόμου, οι ΟΤΑ, ή τουλάχιστον ένας σημαντικός αριθμός εξ αυτών, εμφανίζονται να ζουν στο δικό τους αυτόνομο Βασίλειο…
Χαρακτηριστικές ως προς αυτό είναι και οι πρόσφατες αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου της Αθήνας, αλλά και του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής ότι δεν θα εφαρμόσουν τον νόμο για την αξιολόγηση υπηρεσιών και προσωπικού (Ν.4250/2014) μέχρι την έκδοση απόφασης από το ΣτΕ σχετικά με τη συνταγματικότητα ή μη των διατάξεών του.
Πρόκειται, δηλαδή, για δύο ΟΤΑ, έναν σε επίπεδο δήμου και έναν σε επίπεδο περιφέρειας, που συνεδριάζουν, συσκέπτονται και αποφασίζουν ότι είναι υπεράνω του συγκεκριμένου νόμου, τουλάχιστον έως ότου αποφανθεί το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο σχετικά με τη συνταγματικότητα ή μη των προβλέψεών του…
Πρόκειται για κάτι που θα μπορούσαν να κάνουν όλοι σε αυτήν τη χώρα; Να προσφύγουν κατά ενός νόμου στο ΣτΕ και έως τότε να αρνούνται να τον εφαρμόσουν, όπως προτρέπουν μέσω των τοποθετήσεών τους για τον νόμο περί αξιολόγησης τόσο η Ένωση Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ) όσο και η Κεντρική Ένωση Δήμων (ΚΕΔΕ);
Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι ένας θεμελιώδης θεσμός για τη λειτουργία οποιασδήποτε συντεταγμένης Πολιτείας. Για τη διατήρηση, όμως, του συντεταγμένου αυτής της Πολιτείας, οφείλει και αυτή να απαλλαγεί από τον πέπλο αδιαφάνειας και αυθαιρεσίας που σήμερα εμφανίζεται να καλύπτει τη λειτουργία της.
Πρόκειται για πρακτικές οι οποίες φέρουν σημαντικό μέρος της ευθύνης για τη σημερινή κατάντια της χώρας, αλλά και της κατάπτωσης αρχών και αξιών που προηγήθηκε της παρούσας χρεοκοπίας.
Οι νόμοι δεν είναι κουρελόχαρτα (τουλάχιστον έως ότου αποφανθεί το ΣτΕ για τη συνταγματικότητά τους) και δεν μπορούν ούτε να αγνοούνται, όπως στην περίπτωση του Δήμου Αθηναίων και της περιφέρειας Αττικής, ούτε να ποδοπατούνται, όπως στις μυριάδες περιπτώσεις αδιαφάνειας που έχουν καταγραφεί στις εκθέσεις του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης.
Αν αυτό δεν είναι αντιληπτό σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης, τότε κάποιος οφείλει να τους εξηγήσει. Είτε από την κεντρική κυβέρνηση, είτε ακόμη και από τη δικαστική εξουσία…
Του κ.Ν.Γ.Δρόσου
