- Η απόφαση των Σκοτσέζων να μείνουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, λέει πολλά για την ευρωπαική Ένωση αλλά και για τον κόσμο γενικότερα..
Οι Σκωτσέζοι, είχαν την ευκαιρία να αυτονηθούν και δεν το έκαναν, παρόλο που... πολλές κορυφαίες προσωπικότητες τους τους πίεζαν προς αυτή την κατεύθυνση. Διάλεξαν τη σιγουριά και την οικονομική σταθερότητα του Ηνωμένου Βασιλείου, προτίμησαν να είναι μέρος μιας μεγάλης χώρας στη συνδιοίκηση της οποίας συμμετέχουν παρά να αυτονομηθούν και να γίνουν μια μικρή ανεξάρτητη χώρα.
Το ίδιο πιστεύω ότι θα έκαναν και όλοι οι άλλοι λαοί αν είχαν την ευκαιρία, παρά τις γκρίνιες και τις εθνικιστικές τάσεις που υπάρχουν παντού, ιδίως στις χώρες του Νότου. Οι λαοί έχουν αντιληφθεί οτι στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, η αυτόνομη πορεία δεν είναι εφικτή. Εχουν καταλάβει οτι η ύπαρξη εθνικού νομίσματος δεν εξασφαλίζει την ευημερία, αντίθετα δημιουργεί σημαντικά προβλήματα. Έχουν καταλάβει οτι εκτός Ευρωπαικής Ένωσης, οι ευρωπαικές χώρες δεν μπορούν να αναπτυχθούν, ίσως ούτε να επιβιώσουν.
Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος της Σκωτίας ικανοποιεί αφάνταστα την Αγγλία αλλά της στέλνει ταυτόχρονα και ένα ηχηρό μήνυμα, να παραμείνει μέσα στην Ευρωπαική Ένωση. Κατ' αναλογία, η Αγγλία εκτός Ευρωπαικής Ένωσης θα έχει προβλήματα ανάλογα με αυτά που θα είχε η Σκωτία κετός Μεγάλης Βρετανίας.
Αυτά τα μηνύματα βέβαια τα λαμβάνει και η Ευρωπαική Ένωση και η Γερμανία. Οι ευρωπαίοι γραφειοκράτες είναι πανευτυχείς σήμερα, το ίδιο και η γερμανίδα Καγκελάριος Μέρκελ η οποία βλέπει ότι παρά τα προβλήματα που δημιουργούνται στους λαούς της Ευρώπης από την πολιτική λιτότητας, δεν θέλουν να φύγουν ακόμη και όταν έχουν τη δυνατότητα.
Η χαρά βεβαίως της κυρίας Μέρκελ δεν είναι καλά νέα για τους Έλληνες ούτε για τους άλλους Νότιους. Η πολιτική λιτότητας παίρνει μια ανάσα από το αποτέλεσμα της Σκωτίας και τα επιχειρήματα των Νοτίων οτι οι λαοί τους δεν αντέχουν άλλο, μάλλον υφίστανται μια ήττα. Η πολιτική λιτότητας λοιπόν δεν θα εγκαταλειφθεί τόσο εύκολα όσο θα την εγκατέλειπαν οι Γερμανοί αν η Σκωτία ή ακόμη και η Μεγάλη Βρετανία συνολικά, έφευγαν από την Ευρωπαική Ένωση.
Όμως εκ των πραγμάτων είναι μια πολιτική που δεν αντέχει στο χρόνο, όχι γιατί δεν αντέχουν οι λαοί, αλλά διότι οδηγεί σε ύφεση και σε κατάρρευση των αγορών. Αργά ή γρήγορα η Ευρώπη θα ανγκαστεί να τυπώσει όλο το χρήμα που χρειάζεται για να πληρώσει ομόλογα, για να στηρίξει τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις της και για να καλύψει τα ελλείμματα της. Όμως αυτή η στιγμή μάλλον αναβάλεται για λίγο και ενώ θα μπορούσε κάτι τέτοιο να αποφασιστεί μέσα από διάλογο στο εσωτερικό της Ε.Ε. τελικά μάλλον θα χρειαστεί να σκάσουν πρώτα μερικά οικονομικά κανόνια για να αλλάξει η οικονομική πολιτική.
Toυ κ.Γ.Νικολόπουλου
