Η συμφωνία του κ. Τσίπρα με τον κ. Ντάισελμπλουμ για τη συνεργασία των ελληνικών αρχών με τους θεσμικούς φορείς, δηλαδή την τρόικα, συνιστά θετική εξέλιξη.
Όμως, δεν θα πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες.
Τα πιο δύσκολα είναι μπροστά μας.
Ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας και ο πρόεδρος του Εurogroup Γ. Ντάισελμπλουμ όπως 'εγινε γνωστό συμφώνησαν χθες να υπάρξει.. συνεργασία των τεχνικών ομάδων των δύο πλευρών.
Πρόκειται για μια σωστή απόφαση που θα μπορούσε να είχε ληφθεί αρκετές ώρες νωρίτερα από το άτυπο Εurogroup για να μην χάνεται έδαφος.
Στόχος είναι να βρεθεί κοινός τόπος μεταξύ του υφιστάμενου προγράμματος και των θέσεων της ελληνικής κυβέρνησης για σχέδιο-γέφυρα με σκοπό να υπάρχει κάτι έτοιμο για το τακτικό Eurogroup της Δευτέρας.
Όπως έγινε γνωστό οι κ. Κοστέλο της Κομισιόν, Μαζούχ της ΕΚΤ και ο Ινδός του ΔΝΤ, δηλαδή η τρόικα, είναι οι συνομιλητές της ελληνικής πλευράς.
Υπό αυτήν την έννοια, η κυβέρνηση ακολουθεί τα χνάρια των προκατόχων της.
Απλώς η συνάντηση γίνεται σε ξένο έδαφος κατά τα πρότυπα των Παρισίων.
Όμως, εκείνο που ενδιαφέρει περισσότερο είναι η ουσία της υπόθεσης. Κοινώς, να βρεθεί κοινός τόπος ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα.
Ήδη, υπάρχουν σημάδια ότι οι δανειστές είναι διατεθειμένοι να χαμηλώσουν τον πήχη για το πρωτογενές πλεόνασμα ως προς το ΑΕΠ.
Αν συμβεί κάτι τέτοιο θα είναι καλό νέο.
Κι αυτό γιατί σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να αποφύγει τη λήψη περιοριστικών, δημοσιονομικών μέτρων για να πιάσει τον στόχο ως προς το ΑΕΠ το 2015 και μετέπειτα.
Όμως, η μεγάλη μάχη θα δοθεί στο μέτωπο των μεταρρυθμίσεων.
Εκεί θα πρέπει να βρεθεί το 70% εκείνων που αποδέχονται και οι δύο πλευρές και να αντικατασταθεί το 30% με άλλες.
Με τους υπουργούς της κυβέρνησης να έχουν προβεί σε υποσχέσεις-ανακοινώσεις αξίας πολλών δισ. ευρώ στο πλαίσιο των προγραμματικών δηλώσεων, το ερώτημα παραμένει.
Ποιες είναι οι επιπτώσεις όλων αυτών στα δημόσια οικονομικά;
Όμως, πίσω απ' όλα αυτά κρύβεται κάτι πολύ σημαντικό: τα λεφτά.
Χωρίς χρηματοδότηση, κανένα μέτρο δεν πρόκειται να υλοποιηθεί.
Μέτρα όπως τα υψηλά αφορολόγητα ποσά, και άλλα οδηγούν σε υστέρηση εσόδων του προϋπολογισμού και θα πρέπει να αναπληρωθούν αν επηρεάζουν το πρωτογενές αποτέλεσμα.
Το ίδιο ισχύει για τον ΕΝΦΙΑ.
Αν οι δανειστές δεχτούν να μειωθεί ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα στο 1,5% του ΑΕΠ από 4%-4,5% το 2016, η διαφορά του 3% ή 5-6 δισ. ευρώ ανά έτος θα πρέπει να καλυφθεί με άλλο τρόπο.
Με άλλα λόγια κάνουμε κύκλους και καταλήγουμε στο ίδιο σημείο.
Επομένως,θα χρειασθούμε λεφτά. Ισως περισσότερα απ' όσα προβλέπονταν.
Όμως, κανένας δεν δίνει σήμερα λεφτά χωρίς να έχει υπογράψει μια συμφωνία που θα εγγυάται την αποπληρωμή του δανείου.
Το ίδιο θα συμβεί στη δική μας περίπτωση αργά ή γρήγορα.
Είτε η συμφωνία ονομασθεί μνημόνιο, είτε σχέδιο-γέφυρα, είτε κάπως αλλιώς.
Επομένως, οι ιθύνοντες δεν θα πρέπει να έχουν αυταπάτες.
Η ελληνική οικονομία χρειάζεται λεφτά. Όμως, δωρεάν λεφτά δεν υπάρχουν.
Τα δάνεια έρχονται με όρους...
Του Dr. Money
