Ολα δείχνουν ότι βαδίζουμε σε κατάπαυση του πυρός στην Ουκρανία με ρυθμίσεις και εγγυήσεις που θα σφραγίζουν μια ντε φάκτο διχοτόμηση της χώρας.
Πριν από ενάμιση χρόνο στο Βίλνιους της Λιθουανίας, η ΕΕ των 28 έθεσε στο Κίεβο το δίλημμα ή με τις Βρυξέλλες ή με τη Μόσχα σε μια προσπάθεια να εμποδίσει τον... Γιανουκόβιτς να δέσει τη χώρα με μη αντιστρέψιμο τρόπο στην Ευρασιατική Ενωση του Πούτιν δίπλα στη Λευκορωσία και στο Καζακστάν.
Ενάμιση χρόνο μετά η Μόσχα με υψηλό διπλωματικό και οικονομικό κόστος έχει αποσπάσει ό,τι ήθελε από την Ουκρανία, την Κριμαία και τις δύο ανατολικές επαρχίες που είναι η βιομηχανική καρδιά της χώρας.
Τι μένει για τη Δύση, την ΕΕ και πιο συγκεκριμένα τη Γερμανία; Μια ακρωτηριασμένη και χρεοκοπημένη χώρα, χαίνουσα πληγή, την οποία το ΔΝΤ αδυνατεί να στηρίξει μακροπρόθεσμα.
Η Ουκρανία του Κιέβου αν δεν στηριχθεί από ένα πακέτο ευρωπαϊκής διάσωσης ύψους δεκάδων δισ. ευρώ, θα είναι μια χρεοκοπημένη χώρα που θα εξάγει λαθρομετανάστες, οργανωμένο έγκλημα και κάθε μορφής νεοναζιστικά κινήματα.
Τι θα κάνουν στο Βερολίνο; Θα αναλάβουν σε επίπεδο εθνικής εξωτερικής πολιτικής τη στήριξη του Κιέβου ή, όπως είναι πιο πιθανό, θα δώσουν ευρωπαϊκή διάσταση προτείνοντας ένα πανάκριβο πακέτο διάσωσης;
Απ' ό,τι φαίνεται η Ουκρανία των Ποροσένκο -Γιατσενιούκ θα είναι ένα ακόμη μοιραίο πλήγμα στη δημοσιονομική λιτότητα υπέρ της οποίας το Βερολίνο δίνει σκληρή μάχη οπισθοφυλακής:
Πρώτον, ένα πανάκριβο κατεπείγοντος χαρακτήρα πακέτο χρηματοδότησης που προφανώς με όποια δανειακή αμφίεση και αν καλυφθεί, είναι επιδότηση χωρίς επιστροφή.
Δεύτερον, το κόστος της αύξησης των αμυντικών δαπανών, καθώς όποιες και αν είναι οι πολιτικές εξελίξεις, η αναβάθμιση της στρατιωτικής ισχύος του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη είναι μη αντιστρέψιμη επιλογή.
Το ερώτημα που προκύπτει πλην της αντοχής της εκεχειρίας είναι αν η εμπλοκή στην Ουκρανία έχει ματαιώσει ή όχι παρόμοιες βλέψεις για τη Λευκορωσία, τη Μολδαβία και τη Γεωργία.
Τον Νοέμβριο του 2013 η ΕΕ πρότεινε την Ανατολική Εταιρική Σχέση στο Κίεβο, στο Μινσκ και στην Τιφλίδα ως προθάλαμο μιας μελλοντικής πλήρους ένταξης. Αν διάβαζαν λίγο Ιστορία, θα έβλεπαν ότι τις ίδιες περιοχές είχε αναγκαστεί να παραχωρήσει η Σοβιετική Ρωσία των Μπολσεβίκων στη Γερμανία με τη Συνθήκη του Μπρεστ Λιτόφσκ τον Φεβρουάριο του 1918. Σήμερα όμως ο τελικός απολογισμός για την ΕΕ παραπέμπει στο Βατερλό.
Του κ.Γ.Καπόπουλου
