Aν συνυπολογίσουμε την επιθετική στάση που κράτησαν χθες χώρες του Νότου, όπως η Ισπανία (κατανοητή λόγω εκλογών) και η Πορτογαλία, απέναντί μας σύμφωνα με ξένα δημοσιεύματα προκύπτει ένα συμπέρασμα:
Δεν υπάρχει συμμαχία του ευρωπαϊκού Νότου ενάντια στις πολιτικές λιτότητας της Γερμανίας και των χωρών που την υποστηρίζουν.
Αποδείχθηκε ότι υπάρχουν συμφέροντα.
Η χθεσινή συνάντηση του Eurogroup δεν έφερε τα ποθητά αποτελέσματα. Όμως... η κυβέρνηση θα πρέπει να λύσει τον γόρδιο δεσμό απαντώντας στο τελεσίγραφο περί παράτασης του μνημονίου. Οι πιθανές συνέπειες.
Κανένας σχεδόν δεν περίμενε ότι θα επιτυγχανόταν κάποια συμφωνία στο χθεσινό έκτακτο Εurogroup για την Ελλάδα από τη στιγμή που οι θέσεις της κυβέρνησης και των δανειστών διέφεραν.
Όμως, κανένας δεν περίμενε πως θα υπήρχε τόσο μεγάλη δυστοκία στην έκδοση της καθιερωμένης κοινής ανακοίνωσης μετά τη συνάντηση.
Ούτε ασφαλώς περίμενε ότι θα προσερχόταν η ελληνική πλευρά χωρίς να έχει κάποιο κοστολογημένο σχέδιο γι' αυτά που προτείνει.
Το μόνο θετικό από την εποικοδομητική, κατά τα άλλα, συνάντηση ήταν «ότι κατανοούμε πού βρισκόμαστε» όπως δήλωσε ο πρόεδρος του Εurogroup Γ. Ντάισελμπλουμ.
Aν συνυπολογίσουμε την επιθετική στάση που κράτησαν χθες χώρες του Νότου, όπως η Ισπανία (κατανοητή λόγω εκλογών) και η Πορτογαλία, απέναντί μας σύμφωνα με ξένα δημοσιεύματα προκύπτει ένα συμπέρασμα:
Δεν υπάρχει συμμαχία του ευρωπαϊκού Νότου ενάντια στις πολιτικές λιτότητας της Γερμανίας και των χωρών που την υποστηρίζουν.
Αποδείχθηκε ότι υπάρχουν συμφέροντα.
Υπό αυτήν την έννοια, το τουρ του κ. Βαρουφάκη σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες τις δύο τελευταίες εβδομάδες δεν ευοδώθηκε.
Επιπλέον, η μη παρουσίαση κάποιου αναλυτικού, κοστολογημένου σχεδίου παραπέμπει σε τρία τινά:
Είτε αντικατοπτρίζει τη μη ύπαρξη ικανού αριθμού συνεργατών γύρω από τον κ. Βαρουφάκη που θα έκαναν τη δουλειά σε αντίθεση με τον κ. Δραγασάκη.
Ο κ. Βαρουφάκης έχει μαζί του τον νέο πρόεδρο του ΣΟΕ, την κ. Παναρίτη και τον οίκο Lazard.
Είτε την πολιτική επιλογή της κυβέρνησης να επιδιώξει ρήξη με τους δανειστές για να δείξει στους πολίτες ότι είναι προσηλωμένη στις προεκλογικές της εξαγγελίες, ενεργοποιώντας το Plan B.
Είτε και τις δύο προηγούμενες αιτίες μαζί.
Δεν ξέρουμε ποια από τις τρεις ερμηνείες είναι η σωστή.
Εκείνο που κατανοούμε είναι κάτι άλλο.
Oι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης επιδιώκουν μια πολιτική συμφωνία μέχρι την επόμενη Δευτέρα στο Εurogroup, που θα στηρίζεται στην παράταση του υφιστάμενου μνημονίου.
Κάτι που η ελληνική κυβέρνηση δεν δείχνει να επιθυμεί.
Μέχρι τότε δεν θα έλθουν οι ξένοι εμπειρογνώμονες της τρόικας ή όπως αλλιώς μετονομασθεί για να αξιολογήσουν τις προτάσεις μας.
Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για σκληρό μπρα ντε φερ με προδιαγεγραμμένο τέλος.
Η Γερμανία και άλλες χώρες της ευρωζώνης έχουν το πλεονέκτημα ότι μπορούν να περιμένουν γιατί διαθέτουν επαρκή ρευστότητα.
Για την Ελλάδα, το χρονοδιάγραμμα είναι πιο αυστηρό.
Πού οδηγούν όλα αυτά;
Πιθανόν, σε αυξημένες αναλήψεις χρημάτων σε πρώτη φάση, όπως γράφαμε χθες.
Κάτι τέτοιο θα ροκανίσει ακόμη περισσότερο τη διαθέσιμη ρευστότητα που μπορεί να αποκτήσει το τραπεζικό σύστημα μέσω του ELA, φέρνοντας πιο κοντά απευκταίες καταστάσεις.
Σε δεύτερη φάση, η κυβέρνηση θα πρέπει να απαντήσει στο τελεσίγραφο του Eurogroup με βάση τις δικές της επιλογές.
Εκεί μπορεί να παίζει ακόμη και θέμα δημοψηφίσματος (όπως άλλωστε πρώτο αποκάλυψε το Greece Salonika) με ερώτημα το ευρώ ή τη δραχμή.
Λίγες μέρες έμειναν...
Toυ Dr. Money
